«Για μένα, η 'Γραμμή του Ορίζοντος' είναι ένα μεγάλο μάθημα ζωής και αυτό που μου έδειξε ο Χρήστος Βακαλόπουλος είναι ότι πρέπει να στέκεσαι απέναντι στη ζωή, πάντα συγκινημένος», λέει η σκηνοθέτις Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, με αφορμή την πρεμιέρα της θεατρικής εκδοχής του βιβλίου, στον νεοσύστατο χώρο «Κάμιρος» της οδού Ιθάκης 32 στην Κυψέλη.
Είναι έξι χρόνια τώρα που «το βιβλίο με έχει, με την καλή έννοια, βασανίσει πάρα πολύ, με έχει συνοδεύσει πολύ, έχει κατορθώσει να μπει μέσα στην πυκνή λίστα των βιβλίων που για μένα αποτελούν περισσότερο εγχειρίδια ζωής και πολύ λιγότερο αναγνωστικές απολαύσεις», εξηγεί και αποκαλύπτει πως «το βασικό που θα δει κάποιος σε αυτή τη θεατρική εκδοχή είναι οι σκέψεις, τα αισθήματα κι οι εντυπώσεις που μας γέννησε η σχέση που έχουμε συνάψει με τη 'Γραμμή του Ορίζοντος'. Ακούγοντας ταυτόχρονα και την ίδια την ιστορία της. Αυτό δηλαδή που κάνει και ο ίδιος ο Βακαλόπουλος, ο οποίος, με αφορμή την απλή ιστορία μιας γυναίκας, καταφέρνει να σου πει ολόκληρη την Ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Αν μπορούσαμε να βάλουμε σε μια φράση το τι θα δει ο θεατής, είναι το τι διαδρομή διένυσε αυτός ο άνθρωπος για να αναγνωρίσει τη δύναμη και τις αρετές της θηλυκής ματιάς στα πράγματα».
Όλα ξεκίνησαν, όπως λέει, όταν, πριν έξι χρόνια, ο συνεργάτης και φίλος της, καλλιτέχνης Αλέξανδρος Μιστριώτης της πρότεινε μια συζήτηση πάνω στο βιβλίο και την ανάγνωσή του από τον ίδιο. «Το γεγονός ότι το άκουσα δημιούργησε μια αίσθηση κοινωνίας, κοινότητας, και ανέδειξε πάρα πολύ έντονα την ανάγκη του βιβλίου να συνομιλεί και την πίστη του σε μια εναλλακτική εκδοχή κοινοτικότητας μεταξύ των ανθρώπων. Επίσης καθόρισε, σε δεύτερο χρόνο, και τη δραματουργία, γιατί ακούγοντάς το από μια ανδρική φωνή κατανόησα πάρα πολύ καθαρά τη σχέση του παντογνώστη αφηγητή και συγγραφέα Χρήστου Βακαλόπουλου με την ηρωίδα του, Ρέα Φραντζή. Η ιστορία της Ρέας Φραντζή είναι τόσο η ιστορία του Χρήστου Βακαλόπουλου όσο και η δική σου και η δική μου και, όπως ο ίδιος λέει, το πιο σημαντικό είναι να μάθουμε εάν υπήρχαν πάντα γυναίκες που ήθελαν να φύγουν».
Η Κάμιρος της οδού Ιθάκης 32
Η Ηλέκτρα Ελληνικιώτη δεν κρύβει πως μέσα στο μεγάλο διάστημα συγκατοίκησης της ομάδας «Θέρος» με τη «Γραμμή του Ορίζοντος», που κατέληξε και στη δημιουργία του χώρου «Κάμιρος», ο καθένας από τους συνδημιουργούς - συνταξιδιώτες έκανε το προσωπικό του ταξίδι.
«Η 'Κάμιρος' χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη τζαμαρία. Εμείς κάνουμε πρόβες και ο κόσμος περνάει απ' έξω, σταματάει και βλέπει κι έτσι θα δουλέψει ο χώρος, όποιος κι αν τον αναλαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε μια δημιουργική διαδικασία ανοιχτή στον περαστικό, στη συνοικία και τη γειτονιά, οι άνθρωποι της οποίας μας έχουν βοηθήσει τρομακτικά. Όλο αυτό προέκυψε από μια ανάγκη που γέννησε η πανδημία και ήταν να σπάσει η μοναξιά. Δεν θέλαμε να φτιάξουμε έναν χώρο για να στεγάσουμε τις δουλειές μας επειδή δεν μπορούσαμε να δουλέψουμε αλλού. Κυρίως θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα σε συναδέλφους, να δουλέψουν ανενόχλητοι για έξι μήνες πάνω σε αυτό που τους αφορά», αναφέρει, ενώ δεν αφήνει ασχολίαστο το γεγονός ότι η «Κάμιρος», της οδού Ιθάκης 32, βρίσκεται στην Κυψέλη, το θρυλικό τοπόσημο στη ζωή και το έργο του Βακαλόπουλου, το κέντρο του κόσμου, όπως έλεγε ο ίδιος, σημειώνοντας πως «αυτές οι συμπτώσεις ανήκουν λίγο και στη μεταφυσική σφαίρα του συγγραφέα, που έχει μείνει ζωντανή από τον θάνατό του και μετά, καθώς έχει ένα πολύ δικό του, σχεδόν σαρκαστικά χιουμοριστικό τρόπο να δηλώνει την παρουσία του».
Οι παραστάσεις της «Γραμμής του Ορίζοντος» συνεχίζονται απόψε και στις 30 Σεπτεμβρίου, καθώς και 1, 2, 14, 15, 16 και 17 Οκτωβρίου.
