Το ελληνικό θέατρο θρηνεί το χαμό της μεγάλης ηθοποιού Μάγιας Λυμπεροπούλου που άφησε την τελευταία της πνοή το μεσημέρι της Πέμπτης σε ηλικία 81 ετών.
Η Μάγια Λυμπεροπούλου γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα και φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Μετά την αποφοίτησή της παρέμεινε στο πλευρό του Κουν ως καλλιτεχνική συνεργάτιδά του μέχρι το 1970. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διέμεινε στην Γαλλία, όπου σπούδασε κινηματογράφο.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισε την καλλιτεχνική της πορεία συνεργαζόμενη με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, και άλλους θιάσους αναλαμβάνοντας μεγάλους και απαιτητικούς ρόλους.
Είχε συμμετάσχει μεταξύ άλλων στις παραστάσεις: «Οι δούλες» (2005), «Ιλιάδα» (2010), «Άγγελοι στην Αμερική» (2010), «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (2013), «Ο θείος Βάνιας» (2009), «Η τριλογία του παραθερισμού» (2011) κ.ά. Είχε διατελέσει καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Το «αντίο» του πολιτικού κόσμου
«Η ευαίσθητη φιγούρα, η εύθραυστη παρουσία, το έντονο βλέμμα, η εκφραστική φωνή. Είναι τα στοιχεία που έκαναν τη Μάγια Λυμπεροπούλου να ξεχωρίζει, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στη σκηνή» σημειώνει η υπουργτός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
«Σε έναν εμβληματικό ρόλο, σε ένα σπουδαίο έργο, στο "Ξαφνικά πέρσι το Καλοκαίρι", του Τενεσί Ουίλιαμς, η Μάγια Λυμπεροπούλου, έγινε μέσα σε μία στιγμή, από μαθήτρια πρωταγωνίστρια. Γνήσιο παιδί του Καρόλου Κουν, συνέχισε για τις επόμενες, πολλές, δεκαετίες, να δημιουργεί χαρακτήρες, να ποιεί ήθος, να συγκινεί με τις ερμηνείες της. Πρωταγωνίστριες με την ποιότητα και τη δεινότητα της Μάγιας Λυμπεροπούλου είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργηθούν. Οι αρετές της θα λείψουν από το ελληνικό θέατρο. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους της» τονίζει η Λίνα Μενδώνη.
«Η Μάγια Λυμπεροπούλου φτιάχτηκε από τη βαριά ύλη του Θεάτρου Κουν» αναφέρει η τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Σία Αναγνωστοπούλου και προσθέτει:
«Διέσχισε το θέατρο και την τέχνη μ’ αυτή την καλλιτεχνική ωριμότητα που της ενστάλαξε από τα πρώτα της βήματα η ‘’τρύπα’’ του Υπογείου. Βυθίστηκε μέσα στα κείμενα των μεγάλων συγγραφέων, σκηνοθετήθηκε από την αβάν γκαρντ του σύγχρονου ελληνικού Θεάτρου. Έφυγε. Έζησε στη Γαλλία όπου και μετέτρεψε το θεατρικό βίωμα από φαντασμαγορία σε συνείδηση. Ξαναγύρισε. Πήρε το τιμόνι του ‘’Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας’’ ως καλλιτεχνική διευθύντρια. Έχει πει πως το "Θέατρο Τέχνης" και το ‘’Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας’’ ήταν οι δύο εμβληματικοί ‘’τόποι’’, τα δύο πιο σπουδαία κομμάτια της ζωής της. Την αποχαιρετούμε, σα να μην έχει φύγει, ‘’ντυμένη’’ τους ρόλους της, σπουδαία, να γεμίζει ευθυτενής την κυκλικότητα της σκηνής του Υπογείου».
