Άσε άλυτο το γρίφο
Και μην τον παιδεύεις φως μου
Πώς θ’ αντέξεις δίχως μύθο
Την αλήθεια αυτού του κόσμου;
Άλκης Αλκαίος
Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος ή «ω, τι ρομαντισμός». Όμως απ’ τα ψιλά γράμματα συνήθως κρέμεται η αλήθεια και η αλήθεια στην περίπτωση μας είναι: «Τουρισμός εναντίον Μύθου».
Αυτό που με απασχολεί είναι ο τρόπος, τα μέσα που επιστράτευσαν οι εμπνευστές των έργων πάνω στον βράχο για να γκρεμίσουν τον μύθο. Όπως γράφει ο Τάσσης Παπαϊωάννου: «...τα έργα στην Ακρόπολη πρέπει να σταματήσουν άμεσα! Αρκετό κακό έχει γίνει! Στην αρχιτεκτονική κάθε έργο, πόσο μάλλον ένα δημόσιο έργο τέτοιας εμβέλειας, οφείλει να υπόκειται στη βάσανο της κριτικής και του εξαντλητικού διαλόγου. (...) Μ’ αυτές τις σκέψεις να στριφογυρνάνε στο μυαλό μου κατέβαινα τα σκαλιά προς την έξοδο. Περνώντας ανάμεσα από τους κίονες των Προπυλαίων, το βλέμμα μου έπεσε πάνω στη μικρή επιγραφή: ‘Μην εγγίζετε τα μάρμαρα’. Τι ειρωνεία! Το τσιμέντωμα όχι απλώς άγγιξε τα βράχια, αλλά τα έθαψε οριστικά, σαν ταφόπλακα, κάτω από τον αχρείαστο όγκο του».
Πόσο δίκιο έχει! Η μέθοδος και οι τρόποι του ΥΠΠΟΑ, των εντολοδόχων εργολάβων και επιβλεπόντων των καταστροφικών έργων είναι εξόχως εξωθεσμικοί, χωρίς διαγωνισμούς, χωρίς αρχικά συμβόλαια με τους «άδολους χορηγούς», χωρίς τη σύμπραξη της αρμόδιας επιστημονικής κοινότητας, με fast track διαδικασίες, με τα γνωστά, παγκοσμίως πλέον, αποτελέσματα.
Όλο το ζήτημα των κακόγουστων τσιμέντων καλό είναι να συγκεντρωθεί στο μέγα ερώτημα: Είναι αναστρέψιμα; Και απαντάω χωρίς καμία άλλη ειδικότητα, πλην του πολίτη που σέβεται την Ιστορία του τόπου του: Ναι, είναι, φυσικά και είναι. Εδώ άντεξε ο βράχος 2.500 χρόνια επιθέσεων, καταστροφών, παρεξηγήσεων, θρησκοληψιών, αλλά πάντα κάτι καλό γινόταν στο τέλος κάθε περιπέτειας. Ο βράχος έχει ένα από το πιο πλούσια βιογραφικά, πρωτίστως χάρη στους ακούραστους αρχαιολόγους.
Τώρα θα τολμήσει το σημερινό κράτος να πάρει την ευθύνη -που, ούτως ή άλλως, του ανήκει- των λαθών του και να σταματήσει άμεσα τα «έργα»; Θα ακούσει επιτέλους τον πλέον αρμόδιο στη γνώση του Ιερού Βράχου Τάσο Τανούλα και σχεδόν όλη την κοινότητα των αρχαιολόγων;
Με μια έννοια, θα κάνει η όποια κυβέρνηση «αποδοχή κληρονομιάς», ώστε να ξεκινήσει ένα μεγάλο διεθνές συνέδριο για την αντικατάσταση του ό,τι έγινε μέχρι τώρα με άλλους, φιλικούς προς την Ακρόπολη και την ιστορία της, τρόπους; Γιατί προς το παρόν μοιάζει να έχει κάνει αποποίηση κληρονομιάς!
Έγραψα πριν λίγες μέρες στο Διαδίκτυο:
«... Κυβερνάτε, αλλά γεννάτε την απελπισία με αυτή σας τη στάση, αυτή που έκανε κάποιους σπουδαίους ποιητές και διανοούμενους να φύγουν από τη ζωή πρόωρα και οικειοθελώς. Έχετε και το μαχαίρι και την πίτα κι έχετε απέναντί σας έναν λαό σε τρόμο λόγω πανδημίας και σε βαθιά ύπνωση λόγω κατάθλιψης... και εσείς του κλέβετε την Ακρόπολη».
Η άλλη μεγάλη αμαρτία του κράτους είναι η επικείμενη καταστροφή των αρχαιολογικών ευρημάτων στον σταθμό Βενιζέλου, και μάλιστα με τη συνηγορία και υπογραφή του ΣτΕ (αυτό το 13-12 δεν καταπίνεται!).
Ελπίζω να συγκινηθούν την ύστατη στιγμή οι υπεύθυνοι «αρμόδιοι» και να σταματήσει το ξεπάτωμα των ευρημάτων. Το ελπίζω, το εύχομαι ολόψυχα. Θα είναι ένα μεγάλο δώρο σε όλους εμάς τους πολίτες, που έχουμε βαθιά μέσα μας, κι ας μην το δείχνουμε, μεγάλη αγάπη για το χωριό μας. Για μας που π.χ. ο τουρισμός είναι ένα αναγκαίο κακό, μια και ο τουρισμός είναι «μονοκαλλιέργεια». Πάντα η όποια μονοκαλλιέργεια είναι καταστροφική.
* Ο Κυριάκος Κατζουράκης είναι ζωγράφος, εικαστικός σκηνοθέτης
