Σε μια περίοδο που ο σύγχρονος πολιτισμός φλέγεται, οι άνθρωποί του, χωρίς ίχνος φροντίδας από την Πολιτεία, αναγκάζονται να καταφύγουν στα συσσίτια που οργανώνει ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος, στο Κοινωνικό Ιατρείο και στο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης ή στη βοήθεια με αγαθά πρώτης ανάγκης και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που προσφέρουν πόρτα - πόρτα το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και η Ομάδα Αλληλεγγύης των Support Art Workers, σε συνεργασία με τους Γιατρούς του Κόσμου, οι προτεραιότητες του υπουργείου Πολιτισμού, όπως αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό του 2021 που κατατέθηκε την Παρασκευή στη Βουλή, επικεντρώνονται σε δράσεις ενεργειακής αναβάθμισης των δέκα μεγάλων μουσείων, στην επέκταση του e-ticket, στο αποδοτικότερο πλαίσιο ασφάλισης και παροχής εγγυήσεων για έργα τέχνης που διαθέτει η χώρα σε διεθνείς εκθέσεις και το αντίστροφο.
Οι προτεραιότητες που θέτει το υπουργείο Πολιτισμού, μεσούσης της πανδημίας, που σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν έχει προς το παρόν ημερομηνία λήξης, αν μη τι άλλο προκαλούν έκπληξη. Η κρισιμότητα των περιστάσεων, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί από τον περασμένο Μάρτιο, είναι τραγική. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τα κονδύλια που εγγράφονται στον προϋπολογισμό του ΥΠΠΟΑ για το 2021 συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα, αποδεικνύοντας ότι η κυβερνητική πολιτική που ασκείται σε αυτόν τον κομβικό και τόσο ευαίσθητο τομέα είναι απλώς κυνική.
Τα κονδύλια που προβλέπονται για τον πολιτισμό το 2021 είναι 359.100.000 ευρώ, έναντι 335.200.000 ευρώ που διατέθηκαν το 2020, δηλαδή 23.900.000 ευρώ περισσότερα από πέρσι. Από αυτά, τα 324.000.000 ευρώ προέρχονται από τον τακτικό προϋπολογισμό και τα 35.000.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ποσό τραγικά μικρό αν αναλογιστεί κανείς ότι η υγειονομική κρίση έχει αναδείξει τους Έλληνες καλλιτέχνες, δημιουργούς και εργαζόμενους στον πολιτισμό σε πρωταγωνιστές των πληττόμενων εργαζομένων, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ακόμα και από το πρώτο εξάμηνο του 2020 υπέστησαν μείωση εισοδήματος 95%.
Και αν σε αυτό το ποσοστό προστεθεί και ο τομέας των πνευματικών - συγγενικών δικαιωμάτων, με την αδυναμία είσπραξης από τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους λόγω των δύο lockdown, η απώλεια εισοδημάτων γίνεται ολική και οδηγεί έναν ολόκληρο κλάδο σε ανθρωπιστική κρίση.
Όπως διαβάζουμε στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2021, του οποίου η συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ των κομμάτων στο Κοινοβούλιο, "η πανδημία της Covid-19 επηρέασε σημαντικά την πορεία των συμφωνηθεισών δράσεων με το ΥΠΠΟΑ, ιδίως στον τομέα του πολιτισμού, όπου το βάρος είχε δοθεί σε αναπτυξιακές δράσεις, όπως η αποδοτικότερη εκμετάλλευση των πωλητηρίων και αναψυκτηρίων των μουσείων και η βέλτιστη αξιοποίηση των εσόδων του ΤΑΠ.
Λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες, οι κύριες προτεραιότητες για το 2021 επικεντρώνονται σε δράσεις ενεργειακής αναβάθμισης των μουσείων (καταρχάς δέκα μουσεία), την επέκταση του e-ticket σε περισσότερους χώρους πολιτισμού επισκεψιμότητας άνω των 20.000 ατόμων / έτος, με την απόδοση αυτής της παρέμβασης να αναμένεται να φανεί πλήρως με την αποκατάσταση της κανονικότητας και την ψηφιοποίηση αρχειακού υλικού του ΥΠΠΟΑ που αναμένεται, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει και σε αποδέσμευση χώρων που σήμερα μισθώνονται για αποθήκευση αρχείων.
Ειδική μνεία γίνεται στη δράση για αποδοτικότερο πλαίσιο ασφάλισης και παροχής εγγυήσεων για έργα τέχνης της χώρας που διατίθενται σε διεθνείς εκθέσεις ή έργα αλλοδαπών χωρών που εκτίθενται στην Ελλάδα αντίστοιχα".
Αντί λοιπόν η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού να πιάσει την ανάσα των ανθρώπων, να μελετήσει το τοπίο του πεδίου που προΐσταται, αλλά και τα διεθνή πεπραγμένα, αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο της πανδημίας θέτει σε προτεραιότητα ζητήματα που αφορούν το κεντρικό κυβερνητικό αφήγημα, δηλαδή την αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα του πολιτισμού.
Οι εμμονικού χαρακτήρα προτεραιότητες, όπως στην προκειμένη περίπτωση η επιδίωξη για την αλλαγή του καθεστώτος των δέκα μεγάλων μουσείων της χώρας σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου κατά τα πρότυπα του Μουσείου της Ακρόπολης, αυτό αποδεικνύει. Και κουμπώνει απόλυτα με τις πολιτικές που ακολουθούνται στον τομέα της Υγείας, με την πλήρη απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
