Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
12.0°C16.5°C
1 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
11.5°C16.0°C
0 BF 65%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
7.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
12.8°C15.8°C
2 BF 80%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
5 °C
4.9°C12.9°C
0 BF 100%
Δημήτρης Ζερβουδάκης στην «Α» / Η καταστολή γίνεται σταθερά πιο απρόκλητη και απρόβλεπτη
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Δημήτρης Ζερβουδάκης στην «Α» / Η καταστολή γίνεται σταθερά πιο απρόκλητη και απρόβλεπτη

Ζερβουδάκης

Πριν λίγο καιρό, μέσα στη χρονιά της πανδημίας και σε έναν βαθμό αποτυπώνοντας την αίσθηση των πρώτων τουλάχιστον μηνών της, ο γέννημα - θρέμμα Θεσσαλονικεύς Δημήτρης Ζερβουδάκης κυκλοφόρησε τον νέο και εξαιρετικά πολυσυλλεκτικό -τόσο ως προς τις συμπράξεις όσο και στο ύφος των τραγουδιών- δίσκο του «Του τρελού η ανάσα». Με τον συνήθη χειμαρρώδη λόγο του μας μίλησε γι’ αυτόν αλλά και για τις πολλαπλές αντιξοότητες που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία εντός του πλαισίου της δοκιμασίας όλου του πλανήτη.

* Ο δίσκος αυτός είναι πολύ διαφορετικός από τους προηγούμενούς σου.  Ήταν συνειδητή απόφαση να συμβεί αυτό όταν τον ξεκίνησες ή προέκυψε αυθόρμητα κατά τη διαδικασία υλοποίησής του;

Πάντα όταν ξεκινά η δημιουργία ενός δίσκου, αναδύεται η ανάγκη, σε ό,τι αφορά τη φόρμα ως καλλιτεχνικό πόνημα, να είναι σαφώς διαφοροποιημένος από τον προηγούμενο. Στην ουσία του είναι διότι είναι άλλα τα βιώματα τα οποία αποτελούν το υπόβαθρο της έμπνευσης. Ωστόσο, η επιμελής διαχείριση της φόρμας με καλλιτεχνικά - δημιουργικά κριτήρια είναι μεν μια επίπονη, αλλά ιδιαίτερα ευχάριστη διαδικασία για τους καλλιτέχνες. Είναι η ίδια τους η τέχνη, η ζωή.  Άρα λοιπόν συνειδητά επιλέχτηκε. Ο τρόπος, η διαδρομή, το αυθόρμητο στην τέχνη είναι συνακόλουθα και όταν συμβαίνουν είναι δώρο.  Όσο πιο αυτοματοποιημένη είναι η παρέα τόσο πιο συχνά συμβαίνει, συμβάλλοντας εξαιρετικά στο τελικό αποτέλεσμα.

* Με ποια κριτήρια επέλεξες τους συνεργάτες σου στη μουσική και στους στίχους;

Με την παρέα στον Τύρναβο γνωριζόμαστε χρόνια. Στο παρελθόν είχαμε δώσει το πρώτο δείγμα κοινής γραφής, άρα ήταν φυσικό και επόμενο να βρεθούμε και πάλι. Η διαφορά είναι ότι τα τότε πιτσιρίκια σήμερα είναι ενήλικοι και ολοκληρωμένοι καλλιτέχνες στη σύνθεση, την ενορχήστρωση, την παραγωγή, ακόμη και την ηχοληψία. Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω τον Ευριπίδη και τον Θεμιστοκλή Μπέκο. Ο πατέρας τους, ο Θωμάς, κατέθεσε το αφήγημά του μέσα από τους στίχους του. Ο Δημήτρης Χατζάκος μας χάρισε μια πανέμορφη λαϊκή μπαλάντα. Ο συγγραφέας Απόστολος Λυκεσάς μου εμπιστεύτηκε ένα ποίημά του, το περίφημο «Λαδοπόντικας», και τέλος έβαλα και εγώ δημιουργικά το χεράκι μου. Μια περίφημη συναστρία μουσικών μας χάρισε πανέμορφες στιγμές για ακόμα μια φορά.  Άρα λοιπόν, φίλοι, γνώριμοι, συνοδοιπόροι. Οι άνθρωποί μου. Αυτό παραμένει το θεμελιώδες κριτήριο επιλογής.

* Γιατί τόσοι/ες άλλοι/ες ερμηνευτές/τριες αυτή τη φορά και, αντίστοιχα, με ποια κριτήρια τους/τις επέλεξες; Ειδικότερα με τη Γεωργία Νταγάκη φαίνεται πως έχετε ταιριάξει πολύ ερμηνευτικά, έτσι δεν είναι;

Υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός τραγουδιών τα οποία αποφασίσαμε να δουλέψουμε με σκοπό να επιλέξουμε. Τελικά αποφασίσαμε να μπουν όλα. Για εμένα είναι ιδιαίτερη χαρά να ετεροπροσδιορίζομαι από την παρουσία ομοτέχνων στη διαδρομή μου, ιδιαίτερα όταν έχω να κάνω με νεότερους ανθρώπους. Με τη Γεωργία αποφασίσαμε να μοιραστούμε και τη σκηνή σε μια κοινή παράσταση. Θεωρήσαμε σωστό να προτείνουμε και ένα όμορφο ντουέτο. Ο Θέμης εμπλέκεται εξ ορισμού. Για την Ηλέκτρα Καράλη από τη Θεσσαλονίκη αυτό είναι το ντεμπούτο της. Τέλος, η Μαρία Φραγκούλη, μια λυρική φωνή βγαλμένη από τα «πατάρια» της πόλης μου. Για καθέναν λοιπόν διαισθάνθηκα έναν ρόλο, η εκφορά του λόγου να ταιριάζει με το πρόσωπο. Νομίζω πως τα κατάφερα αρκετά καλά. Τις και τους ευχαριστώ από καρδιάς για την αλήθεια που χάρισαν στην εργασία μας. Ιδιαίτερα ευχαριστώ την ανδρική χορωδία του Μουσικού Συλλόγου Λάρισας για την επιβλητική της παρουσία.

* Τελικά μετά από τόσα χρόνια διαδρομής θα έλεγες ότι έχεις επηρεαστεί περισσότερο από τη λαϊκή, την παραδοσιακή μουσική μας ή εξίσου και από τις δύο;

Η μία ενυπάρχει πια στην άλλη. Η παραδοσιακή έχει άλλο βάθος, έρχεται από πολύ παλιά, είναι γονίδιο τολμώ να πω.  Όλες οι γωνιές της Ελλάδας υπάρχουν μέσα μας με το ίδιο πάθος και απαράμιλλο πλούτο. Πλούτο της γλώσσας, πλούτο στη μελωδία, στους ρυθμούς, της τάβλας ή του διονυσιασμού. Δεν φοβάμαι να τους σμίξω, ίσα - ίσα φλέγομαι να το κάνω. Θεωρώ πως είναι ο οικουμενικός μας τρόπος επικοινωνίας με τον πλανήτη. Η συνεισφορά μας στον ανθρώπινο πολιτισμό και στη συλλογική μνήμη. Είναι αυτό που μας διαφοροποιεί και ταυτόχρονα μας κρατά ενωμένους. Είναι η καταφυγή μας στα δύσκολα, όποτε αυτά έρθουν.

* Ποια ακριβώς έννοια αλλά και σημασία έχει για εσένα ο τίτλος του τραγουδιού που έδωσε και τον γενικό τίτλο του δίσκου;

Το θεωρώ ένα βαθιά κοινωνικό τραγούδι. Μέσα από έναν παραβολικό στίχο περιγράφει τη σημερινή πατρίδα, που άλλα λέει κι άλλα κάνει. Αυτή που ασθμαίνει υπερασπιζόμενη τον νεοελληνικό νεοπλουτισμό. Αυτή που έχασε την πίστη της στην ανοχή και τη διαφορετικότητα. Αυτή που φτιασιδώνεται προκειμένου να ευχαριστήσει τους σύγχρονους κουμανταδόρους του κόσμου. Αυτή που τόσο εύκολα ξεχνάει τα παιδιά της.

* Σ’ αυτόν τον δίσκο υπάρχουν περισσότερα από τους προηγούμενούς σου τραγούδια με κοινωνικό ή και αμιγώς πολιτικό περιεχόμενο ή εγώ τα αντιλήφθηκα έτσι;

Χαίρομαι που το αντιλήφθηκες, γιατί ισχύει. Πιστεύω μάλιστα πως ισχυροποιείται από την παρουσία τραγουδιών όπως τα «Αγαρηνά πουλιά» ή το « Άι βουνά και θάλασσες». Το πρώτο μιλά για τις Ερινύες μας, το δεύτερο για τον μύθο που κινδυνεύει να χαθεί από την επανασυγγραφή της Ιστορίας. Το «Λαδοπόντικας» όμως μιλάει ξεκάθαρα για τη συνενοχή μας στο λάθος, στο έγκλημα. Το «Φτέρνες» αντίστοιχα μιλά για την απώλεια της ελευθερίας στην έκφραση και τη ζωή.

* Ποιο είναι το τραγούδι του δίσκου που αγαπάς περισσότερο και γιατί;

Δεν έχω ξεχωρίσει ακόμη.  Όταν τα επικοινωνήσω με το κοινό, θεωρώ πως θα υπάρξουν προτιμήσεις. Αυτό το οποίο θεωρώ αντιπροσωπευτικό για μένα είναι το «Πλωριά». Είναι πολύ... Δημήτρης!

* Και τα προσεχή σχέδιά σου, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, όσο βέβαια επιτρέπουν οι συνθήκες να γίνονται και τέτοια;

Με το καλό να ξεπεράσουμε το ασύμμετρο αυτό κακό που μπήκε στη ζωή μας ως πόλεμος. Η απειλή για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας υλοποιείται καθημερινά βάσει σχεδίου. Πρόθυμοι διεκπεραιωτές και γραφειοκράτες κάνουν το καλύτερο στην κατεύθυνση αυτή. Λυπάμαι που βλέπω αρκετούς να «τσιμπάνε». Η καταστολή γιγαντώνεται και γίνεται σταθερά πιο απρόκλητη και απρόβλεπτη. Καλούμαστε να υπερασπιστούμε τον τρόπο ζωής και σκέψης μας, να στηρίξουμε τις αρχές και τα κίνητρά μας. Καλούμαστε να ζήσουμε, να νικήσουμε τον φόβο μέσα μας. Η ευκαιρία στην τέχνη είναι εδώ, είναι ζωντανή ως ελπίδα για το αύριο. Δεν παραιτούμαι. Μουσική, αυτό αγαπώ, αυτό ξέρω να κάνω, αυτό θα κάνω!

Αυτονόητη και μάλλον μόνη επιλογή για κάθε συνειδητό μουσικό και δημιουργό...

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL