Ζούμε την εποχή της απώλειας. Χάνουμε μέσα στον πανικό της πανδημίας του κορωνοϊού αλλά και του αγοραίου νεοφιλελευθερισμού αξίες όπως εκείνες της ανθρώπινης ζωής καθεαυτής, της υφιστάμενης ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος, την εθνική καταγωγή ή την ηλικία που αυτή ενσαρκώνει. Κερδίζουμε όμως και νίκες που κατακτήθηκαν μετά από πολύχρονο αγώνα μέσα στις δικαστικές αίθουσες αλλά και στους δρόμους εναντίον του εγκληματικού, νεοναζιστικού μορφώματος Χρυσή Αυγή. Που αναδεικνύουν την αξία της ζωής ως καθεαυτή.
Διεκδικούμε με μάσκες, με γάντια και με τις απαραίτητες αποστάσεις τα δικαιώματά μας για μια καλύτερη Υγεία και Παιδεία. Ακόμα και όταν οι ομάδες της κρατικής Ασφάλειας προσπαθούν με τα γνωστά μέσα της τρομοκράτησής μας να τα καταπατήσουν και να μας κλείσουν μέσα στα σπίτια μας με μάνικες και με δακρυγόνα.
Εκδράμουμε στη φύση και στους ελεύθερους χώρους του φαντασιακού. Για να δείξουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί και ενεργοί πολίτες. Για να φυλάξουμε την ποιότητα ζωής που χάνεται καθημερινά μέσα στον φόβο του θανάτου και στην κλιμακούμενη οικονομική ανέχεια.
Όπως οι δημιουργοί που παρουσιάζει η γκαλερί Ζουμπουλάκη σε μια ομαδική έκθεση με τίτλο «Η απώλεια και το υπόλοιπο». Που αντλείται, καθώς γράφει η επιμελήτρια της έκθεσης Γεωργία Λιάπη, από το ποίημα «Αγάπη» του συμμετέχοντος στην έκθεση καλλιτέχνη Eric Stephany.
Είναι το πολύτιμο, πολιτισμικό ανάχωμα των ξεχασμένων πραγματικών σχέσεών μας με το περιβάλλον αλλά και με τους συνανθρώπους μας, στον μοναχικό περίπατο του real estate του Κώστα Μπακογιάννη.
Έργα που απαθανατίζουν μέσα στο ατελείωτο του μοντερνισμού πάνω στο μάρμαρο τη σύνδεση της ύλης με το ανθρώπινο πρόσωπο.
Γράφουν με μολύβι τις κορυφογραμμές των Άλπεων σε ένα ρομαντικό, ομιχλώδες τοπίο ως μια αμυδρή εικόνα της μνήμης.
Αποτυπώνουν σαν πατήματα τα ίχνη που αφήνουν άγρια ζώα αλλά και επεμβάσεις του ανθρώπου.
Μορφώνουν σε αυστηρά, γεωμετρικά σχήματα, που διαρρηγνύουν το συμπαγές του όγκου τους με ρυθμικές γραμμές και ορθογώνιες ή τετράγωνες κηλίδες, τα καράβια που μας ταξιδεύουν.
Μας αφήνουν να βυθιστούμε στις νυχτερινές θάλασσες του ασυνείδητου, τις πλασμένες με διαφορετικά υλικά στα διαφορετικά τους επίπεδα.
Αναδεικνύουν το Υπόλοιπο που αποτελεί εν τέλει την ουσία της ύπαρξής μας και πρέπει να προασπίσουμε.
Info:
«Η απώλεια και το υπόλοιπο», Romain Cadilhon, Bryony Dunne, Δημήτρης Εφέογλου, Charlotte Nieuwenhuys, Θεόδουλος Πολυβίου, Eric Stephany. Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλατεία Κολωνακίου 20. Διάρκεια έκθεσης: 6-31 Οκτωβρίου 2020. Ώρες λειτουργίας: Τρ. - Πεμ. - Παρ. 11 π.μ. - 8 μ.μ., Τετ. - Σαβ. 11 π.μ. - 3 μ.μ.
