Ενώ εξελισσόταν η πλατφόρμα της Ευρωπαϊκής Ραδιοφωνικής Ένωσης για τις «Γυναίκες της Μουσικής», μια ιδιαίτερη δισκογραφική εργασία προσγειώθηκε στην εσχάτως άγονης υποδοχής ταχυδρομική μας θυρίδα. Υπό τον εύγλωττο όσο και λιτό τίτλο «Greek Muse» σε διεθνή αγγλική, το διπλό αυτό σετ της δραστήριας ετικέτας Irida Classics συνοψίζει μιαν επίμονη και καρποφόρα ενασχόληση με έργα συνθετριών ελληνικής καταγωγής, εύρους χρονολογίας γέννησης από το 1830 έως τουλάχιστον το 1960 και από γεωγραφικές συντεταγμένες εγκατάστασης που εκτείνονται μέχρι την Αυστραλία. Δείγματα γραφής προσωπικοτήτων του ωραίου φύλου, για πρώτη φορά προσιτά στον σύγχρονο ακροατή, ευαγγελίζονται με υψηλές καλλιτεχνικές προθέσεις η υψίφωνος Μυρσίνη Μαργαρίτη και η πιανίστα Έφη Αγραφιώτη, οικείες αμφότερες στους Έλληνες φιλόμουσους για συνεπή και ευφάνταστη επίδοση στην τέχνη τους. Όντας ήδη στη δεύτερη προσεκτική ακρόαση της ηχογράφησης, διαπιστώνουμε ότι το ενδιαφέρον του άλμπουμ δεν εξαντλείται στην αναντίρρητη ακαδημαϊκή διάστασή του, αλλά ανταποκρίνεται σε κρίσιμο βαθμό επιτυχίας στην ψυχαγωγική πτυχή ενός πραγματικού ρεσιτάλ, κατάλληλα δομημένου ώστε να δημιουργεί συνθήκες προγραμματικής ποικιλίας, συνέχειας και κορύφωσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του καλαίσθητου συνοδευτικού δελταρίου, η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε μηνί Φεβρουαρίω σε δύο ετήσιες δόσεις, το 2019 και το 2020, χωρίς να διευκρινίζεται αν μέρος της συναυλίας της εφετινής 8ης /02, στη νέα αίθουσα συναυλιών «Άρης Γαρουφαλής» του Ωδείου Αθηνών, αξιοποιήθηκε για την τελική εμπορική κυκλοφορία. Ανεξαρτήτως τούτου όμως, η τυχόν παρουσία μικροφώνων το βράδυ εκείνο, που δυστυχώς λόγω σοβαρού ατυχήματος αδυνατήσαμε να παρακολουθήσουμε, εγκαθιστά την τυχόν υπαρκτή αυτή ηχογράφηση στην πρωτοκαθεδρία των υποψήφιων προς υποβολή στην EBU για ραδιοφωνική αναμετάδοση στις πολλές συνεργαζόμενες με αυτήν χώρες, ως carte de visite του δίσκου, ενισχυτική δε της διεθνούς ενημέρωσης για γυναίκες που η Ιστορία προσπέρασε λόγω διακρίσεων φύλου και συναφούς ανισότητας ευκαιριών προβολής.
Ανήκοντας σε εκείνους που διεκδικούν την τέρψη από τη διεύρυνση της μουσικής πατριδογνωσίας χωρίς να υποκύπτουν σε διακηρύξεις που νοθεύουν αξιολογικές κρίσεις με επικλήσεις εθνικής ή άλλης εντοπιότητας, εκτιμούμε ιδιαίτερα τη σεμνή αφετηρία προσέγγισης του αντικειμένου από τις δύο καλλιτέχνιδες στο εισαγωγικό σημείωμα της κοινής δισκογραφικής τους εργασίας. Τόσο εδώ όσο και σε συναφή κείμενα της Έφης Αγραφιώτη, που ανασύραμε από το Διαδίκτυο (συγκεκριμένα τον ιστότοπο Global View), οι διατυπώσεις αποτάσσονται τον συμπλεγματικά επιθετικό τόνο άλλων προσεγγίσεων, που τροφοδοτούν μια πλαστή αντιπαράθεση ανάμεσα στο «εθνικό» και το «ξένο», με υπερθετικούς υπεροχής του πρώτου που όχι μόνο συχνά στρεβλώνουν την πραγματικότητα, αλλά και -ενίοτε πονηρά- υπονομεύουν την αξιολογική ευθυκρισία της μόνης βιώσιμης διάκρισης, εκείνης ανάμεσα στο όντως αξιόλογο και στο μέτριο. Για την Αγραφιώτη, ευτυχώς, η ανάδειξη της δημιουργίας των άγνωστων πρωτοπόρων δεν υποκύπτει σε ανταγωνιστικούς υπερθετικούς. Εισηγείται με συγκατάβαση και μετριοπάθεια την αναζήτηση μουσικών συνθέσεων «που, στοιβαγμένες ανάμεσα σε χιλιάδες καταποντισμένες άλλες σελίδες, κρύβουν ομορφιά». Και καλεί τον συνοδοιπόρο αυτής της προσπάθειας όχι να επιλέξει κάποιο έργο έναντι άλλου, αλλά να διευρύνει τους ορίζοντές του με «επιθυμία της ανακάλυψης», προαπαιτούμενη για την εξοικείωση με κάθε πρωτότυπη σελίδα της λόγιας μουσικής.
Υπό την θεώρηση αυτή, η ανέλκυση από τη λήθη δεν αποπροσανατολίζεται σε άγονη σκιαμαχία αποκαθήλωσης... «προνομιούχων» υπέρ των ανακαλυπτόμενων, αλλά ενισχύει την ευρυχωρία των θεωρήσεων, δικαιώνοντας παρεμπιπτόντως πανηγυρικά τις 15 συνθέτριες του δίσκου που ανεξαιρέτως έδρασαν εντάσσοντας τις καταβολές τους στις ανοιχτών οριζόντων προκλήσεις και ευκαιρίες ενός συναρπαστικού κοσμοπολιτισμού κοινωνιών του Μείζονος Ελληνισμού, όπου οι περισσότερες έζησαν και διακρίθηκαν. Σε αυτόν αξίζει και θα επανέλθουμε!
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
