Τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανέπτυξε ο πρόεδρος του κόμματος, Σωκράτης Φάμελλος, μιλώντας στο συνέδριο του ΕΕΑ και του Economist, ενώ υπογράμμισε ότι «το διακύβευμα είναι σαφές: με τα καρτέλ και τα υπερκέρδη ή με την επιχειρηματικότητα και τη δυνατότητα προόδου για όλους; Τα υπερκέρδη και τα υπερπλεονάσματα είναι συμπτώματα μιας βαθιάς άδικης πολιτικής».
Ο Σωκράτης Φάμελλος ξεκίνησε από τις βασικές διαπιστώσεις: «Η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα αποτελεί τον βασικό κορμό της ελληνικής οικονομίας. Οι Έλληνες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δίνουν καθημερινό αγώνα και ματώνουν αλλά βλέπουν τα πράγματα όλο και χειρότερα», για να υποστηρίξει:
«Αυτό που ζει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Που υλοποιεί ένα σχέδιο συρρίκνωσης των μικρομεσαίων και πλουτισμού των καρτέλ, των ολιγοπωλίων. Εις βάρος και των καταναλωτών και των επιχειρήσεων. Ένα άδικο, θνησιγενές, επιζήμιο και για τα εθνικά συμφέροντα παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο».
Ακολούθως έθεσε μία σειρά από ερωτήματα και ανέπτυξε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Αναλυτικά η ομιλία του Σωκράτη Φάμελλου
«Ευχαριστώ τους διοργανωτές, τον Economist και το Επιμελητήριο και όλους εσάς, τους εκπροσώπους των φορέων, τα πολιτικά πρόσωπα. Είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία για μια ουσιαστική συζήτηση, η οποία το καλό είναι ότι επαναλαμβάνεται, ότι υπάρχει συνέπεια και συνέχεια. Θα είμαι πολύ συγκεκριμένος σε κάποιες διαπιστώσεις, δεν θα πλατειάσω με τετριμμένες επαναλήψεις του πόσο σημαντική είναι μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα και πόσο ενδιαφέρονται τα πολιτικά πρόσωπα να τη στηρίξουν.
Δεχόμαστε όλοι και όλες ότι είναι ο κορμός της ελληνικής οικονομίας και ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες μικρομεσαίοι και μικρομεσαίες επιχειρηματίες βλέπουν κάθε μέρα να δυσκολεύουν τα πράγματα. Πρακτικά, κάνουν ένα καθημερινό αγώνα, αλλά «ματώνουν» και η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Γιατί έξω από την επιχειρηματικότητα, -πέρα από τα ενδογενή προβλήματα που σίγουρα υπάρχουν σε επιχειρήσεις και από αδυναμίες-, υπάρχουν προβλήματα που πολλαπλασιάζονται. Άρα, πριν περάσω σε μια ανάλυση δυο-τριών μεγάλων προβλημάτων και τις λύσεις που προτείνουμε, θέλω να είμαι ξεκάθαρος, για να μην σας κουράζω.
Αυτό που ζει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τη δυσκολεύει, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Δεν θα μπορούσαμε να συζητήσουμε κάτι το οποίο θα ήταν εξωγενές χωρίς να υπάρχουν πολιτικές επιλογές. Γιατί κάποια στιγμή έρχεται και η ώρα της κάλπης και των επιλογών και για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και για όλους μας.
Τι σχέδιο υλοποιεί η κυβέρνηση; Γιατί άκουσα και τον κ. Σκάλκο, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η εισαγωγή. Η κυβέρνηση υλοποιεί ένα σχέδιο συρρίκνωσης και αφανισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Είναι το σχέδιο Πισσαρίδη: το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό. Το χάσμα μεταξύ μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Υπάρχουν τεράστιες αποστάσεις πλέον σε όλα αυτά και αυτό που βλέπουν και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, όχι μόνο οι καταναλωτές, είναι ότι πλουτίζουν τα ολιγοπώλια, τα καρτέλ, είτε είναι τράπεζες είτε είναι η ενέργεια. Και δεν πιστεύω ότι κάποιος εδώ διαφωνεί για τα δισεκατομμύρια που γράφτηκαν ως κέρδη στους ισολογισμούς των ολιγοπωλίων. Είναι κάτι πραγματικό, γιατί είμαστε σε οικονομικό συνέδριο και μιλάμε με οικονομικούς όρους.
Αυτό λοιπόν που έχουμε ως πλαίσιο είναι ένα άδικο, καταστροφικό και επιζήμιο για τα εθνικά συμφέροντα, πολιτικό σχέδιο στην οικονομία από την κυβέρνηση. Θέλω να σας πω εκ των προτέρων ότι δεν διορθώνεται. Δεν μπορεί να έρθει ένας καλύτερος διαχειριστής να το κάνει αλλιώς. Χρειάζεται άλλο σχέδιο.
Θέτω τρία ερωτήματα, τα οποία πιστεύω ότι μπορεί να τροφοδοτήσουν τη συζήτηση.
Πρώτο ερώτημα: γιατί η αγορά «στεγνώνει» και η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση αγοραστικής δύναμης στην Ευρώπη; Αυτά είναι πραγματικά δεδομένα. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη επέλεξε να έχουμε πρωτοφανή υπερπλεονάσματα. Αυτά τα πλεονάσματα είναι φορολογική επιβάρυνση για την επιχειρηματικότητα, γιατί έχουμε αύξηση των φόρων και των έμμεσων φόρων μεταξύ ‘23 και ‘24, με στοιχεία της ΑΑΔΕ. Έχουμε συντελεστή ΦΠΑ πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αύξηση των εσόδων του ΦΠΑ μεταξύ ‘23-‘24 είναι 2,6 δισεκατομμύρια. Αυτά έφυγαν από την αγοραστική δύναμη και από την αγορά.
Τι άλλο στεγνώνει την αγορά; Τα υπερκέρδη των ολιγοπωλίων. Ουσιαστικά και πρακτικά, 4,7 δισεκατομμύρια φύγανε από την αγορά στα κέρδη των τραπεζών και 1,8 δισεκατομμύρια είναι το EBITDA της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα νούμερα. Πρέπει να μιλάμε με αριθμούς.
Άρα το αποτέλεσμα είναι: μείωση διαθέσιμου εισοδήματος, τελευταία θέση στην αγοραστική δύναμη, εξαιτίας φυσικά και των χαμηλών εισοδημάτων, και κατάρρευση της κατανάλωσης. Από τα 11,5 δισεκατομμύρια που εισέπραξε η πολιτεία, πάνω από την ανάγκη της, το πλεόνασμα, έχουμε 6,5 δισεκατομμύρια υπερπλεόνασμα. Δηλαδή λάθος δημοσιονομική διαχείριση, ανεπάρκεια στη δημοσιονομική διαχείριση από την κυβέρνηση των «αρίστων» και επιστρέφει στην οικονομία μόνο το 0,6 δισ. Μόνο. Τα άλλα 0,5 μπορεί να επιστρέψουν μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Ίσως, στο μέλλον. Από την αγορά έφυγαν και τα 11,5 δισεκατομμύρια, χωρίς να τα χρειάζεται το κράτος για έξοδά του, έτσι όπως έκανε προγραμματισμό η κυβέρνηση.
Άρα τι έχουμε; Μια σκέψη για πρόωρη αποπληρωμή δανείων. Άρα μια κρυφή επιλογή της κυβέρνησης για εθελοντική λιτότητα. Αυτό επέλεξε η κυβέρνηση, με δημοσιονομικούς όρους. Και όλα αυτά, ενώ το δημόσιο χρέος έχει ρυθμιστεί από το 2018, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί το σημερινό πολιτικό επιτελείο ήταν συμμέτοχο στην κυβέρνηση που χρεοκόπησε την Ελλάδα, όχι αυτή που την έσωσε. Για να μην ξεχνάμε. Μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης ήταν ο υπουργός της διαθεσιμότητας, αν θυμάστε, τότε.
Συμπέρασμα: είναι έγκλημα να τιμωρείς την οικονομία επιβάλλοντας αχρείαστη λιτότητα, ενώ υπάρχει περιθώριο δημοσιονομικής ανάσας και επιστροφής στην πραγματική οικονομία.
Δεύτερο ερώτημα: Γιατί το κράτος είναι αντίπαλος και τροχοπέδη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Με μανδύα την ψηφιοποίηση, η κυβέρνηση ψηφιοποιεί τη γραφειοκρατία και αυξάνει την ταλαιπωρία των επιχειρήσεων. Έχουμε “my data” χωρίς επαρκή υποστήριξη και δημόσιες υποδομές. Έχουμε ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία λειτουργεί τιμωρητικά. Έχουμε δημόσιες υπηρεσίες που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, με τον επιχειρηματία να πληρώνει το κόστος. Κι έχουμε έναν fake τίτλο: «ψηφιοποίηση». Δηλαδή τη ψηφιοποιούν; Μια επιφάνεια εργασίας που από πίσω δουλεύει η γραφειοκρατία. Το έγγραφο πρέπει πάλι να κυκλοφορεί στις υπηρεσίες.
Από την άλλη, δεν γίνονται προσλήψεις. Κλείνουν υπηρεσίες, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, που δεν την ξεχνάμε. Κλείνουν υπηρεσίες και τράπεζες και ταχυδρομεία και άλλες λειτουργίες που τις χρειάζεται η επιχειρηματικότητα, αφαιρούνται πόροι. Ταυτόχρονα έχουμε και την κεντρικοποίηση των υπηρεσιών, γιατί τώρα κλείνουν οι ΔΟΥ και στις πρωτεύουσες νομών, αλλά η ταλαιπωρία και η γραφειοκρατία αυξάνονται. Επίσης, διπλασιάζονται οι συμβασιούχοι και καταργείται η διαφάνεια. Όταν διπλασιάζει κάποιος τους συμβασιούχους στο Δημόσιο, το μόνο που περνάει απ’ το μυαλό μας είναι ότι δεν μπορεί να κάνει προσλήψεις ή θέλει να κάνει ρουσφέτια. Ας διαλέξει κάποιος. Είναι ανεπαρκή και τα δύο.
Τώρα, για να παραπλανήσει, δημιουργεί τον «αόρατο εχθρό», που είναι η μονιμότητα. Και γιατί, τότε, διπλασιάζει τους συμβασιούχους; Έχουμε από 75.000, 150.000 συμβασιούχους τα τελευταία έξι χρόνια. Τη μονιμότητα ο κ. Μητσοτάκης την έχει βάλει στο μάτι μόνο και μόνο για να κρύψει τι γίνεται από τη Γάζα μέχρι τα Τέμπη και την ακρίβεια στην αγορά. Κρύβει ότι υπάρχουν τιμωρητικά εργαλεία για τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά δεν υπάρχουν τιμωρητικά εργαλεία για τον ίδιο, όταν κάνει ρουσφετολογικές προσλήψεις.
Πάντως, αυτό που είναι επικίνδυνο κλείνοντας το Δημόσιο, είναι ότι επιχειρηματικότητα θα είναι υποχρεωμένη να συνεργαστεί με μια κομματική γραφειοκρατία. Δηλαδή να νομιμοποιηθεί το ρουσφέτι και αν δεν έχεις κολλητό να μην μπορείς να κάνεις τίποτα σε καμία δημόσια υπηρεσία. Προφανώς το κομματικό σύστημα και το πολιτικό σύστημα αυτό το βολεύει.
Τρίτο ερώτημα: Γιατί δεν υπάρχει ρευστότητα στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και χρηματοδοτικά εργαλεία; Μα αν ήταν τα χρηματοδοτικά εργαλεία για όλους, πώς θα μπορούσε το Ταμείο Ανάκαμψης να πάει σε λίγους; Αν υπήρχε πλουραλισμός στη χρηματοδότηση, δεν θα μπορούσαν λίγοι να κάνουν παιχνίδι. Και αν αναρωτιέστε τι σημαίνει αυτό, να σας πω ότι ο μεγαλύτερος ωφελούμενος από το Ταμείο Ανάκαμψης, με 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι η ΔΕΗ. Το ολιγοπώλιο της ενέργειας με κρατική εντολή και κρατικά, δημόσια λεφτά των πολιτών και της Ευρώπης. Αν, επίσης ενδιαφέρεστε, στη δανειακή χρηματοδότηση των 2,9 δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης συμμετέχουν μόλις 41 εταιρείες, πολλές εκ των οποίων είναι στον ίδιο όμιλο. Αυτό σημαίνει ότι κλείνουν οι κάνουλες για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που αμφισβητεί ότι υπάρχει διαπλοκή στις χρηματοδοτήσεις και στις αδειοδοτήσεις; Ότι πρέπει να έχεις γνωστό για να μπορέσεις να επιταχύνεις μια διαδικασία χρηματοδότησης στη χώρα μας σήμερα; Αυτά, θυμάμαι, γινόταν στην Ελλάδα του ‘50 και του ‘60. Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί ότι υπάρχει σήμερα ιδιαίτερα ακραία κομματική διαφθορά και στις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών; Είναι πρωτοφανές να γίνεται αυτό με μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή. Το τραπεζικό σύστημα, όμως, παραμένει κλειστό για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Ξέρετε πολύ καλά ότι δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης με μικρά επιτόκια γυρίσανε σε «καλούς πελάτες» των τραπεζών, αλλά δεν απλώθηκαν στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Τελικά, οι μόνοι που έχουν πρόσβαση είναι τα funds και το real estate. Μάλιστα φτάσαμε στην Ελλάδα να θεωρούμε επενδύσεις το να αγοράζεις κόκκινα δάνεια και όχι το να κάνεις βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Οι τράπεζες λειτουργούν ως ολιγοπώλιο, με όρους καρτέλ, με τεράστιες επιβαρύνσεις. Έχω ενημερωθεί από τα επιμελητήρια για τις επιβαρύνσεις στους μικρομεσαίους, που είναι πάρα πολύ υψηλές σε επίπεδο προμηθειών προς τους επιχειρηματίες, αλλά δεν κάνουν την επιλογή να ανοίξουν βραχίονες και εργαλεία που να πιέζουν την επιχειρηματικότητα να είναι καινοτόμα και βιώσιμη, που αυτό θα είχε νόημα, να είναι καταλύτης της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας.
Η κυβέρνηση στηρίζει το καρτέλ των τραπεζών. 4,7 δισεκατομμύρια: είναι ακραίο νούμερο. Αυτό γεμίζει μόνο κομματικά ταμεία. Τα 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ των τραπεζών. Ενώ τα εργαλεία ρύθμισης ιδιωτικού χρέους είναι ένας διοικητικός λαβύρινθος. Ο εξωδικαστικός μηχανισμός είναι άκαμπτος, δεν δίνει τη δυνατότητα να επιστρέψει κάποιος.
Όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, το μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη ρευστότητας. Αυτή οδηγεί στο να διακοπούν πολλές φορές ρυθμίσεις είτε είναι σε οφειλές προς το Δημόσιο, είτε είναι σε εισφορές, είτε είναι σε δάνεια. Οι άνθρωποι που κράτησαν ανοιχτές τις επιχειρήσεις τους στα μνημόνια, που «μάτωσαν» για να κρατήσουν την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία, τώρα οδηγούνται μεθοδικά στην πτώχευση. Για ποιο λόγο, είναι το ερώτημα. Για να πάρουν τις επιχειρήσεις τους μεγάλα μαγαζιά, τα οποία πολλές φορές είναι και απρόσωπα, γιατί είναι funds.
Αυτό είναι το σχέδιο: Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Και ο στόχος δεν είναι η παραγωγή. Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα στην Ελλάδα είναι η παραγωγή και ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο γρήγορος πλουτισμός. Όταν στην αγορά περνάει το μήνυμα «βγάλτε λεφτά γρήγορα και φύγετε, πάτε σε άλλο μαγαζί», αυτό αμφισβητεί την παραγωγική βάση της χώρας.
Να σας πω ένα παράδειγμα: Οι μικρές επενδύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο κ. Χατζηδάκης κάλεσε τους μικρομεσαίους επενδυτές να επενδύσουν σε φωτοβολταϊκά, ιδιαίτερα στον αγροτικό χώρο, την περίοδο της «υπερθέρμανσης» των αδειών ΑΠΕ. Και τώρα τι τους λέει; Τώρα τους λέει ότι έχουν υποχρεωτικές περικοπές 40% στην παραγωγή ενέργειας, η οποία είναι φτηνή πράσινη ενέργεια που πετιέται στα σκουπίδια. Δεν ωφελεί τον καταναλωτή, τουλάχιστον δεν μπαίνει στο δίκτυο για να μειωθεί το κόστος. Όταν χάνουν το 40% των εσόδων, απλά δεν πληρώνουν το δάνειο. Και τα κοράκια καιροφυλακτούν. Ήδη ήρθε σε εμάς η Ομοσπονδία τους, η ΠΟΣΠΗΕΦ, και μας είπε ότι δεν μπορούμε να πληρώσουμε δάνεια και πουλάμε τις επενδύσεις που δεν έχουμε ακόμη εξοφλήσει. Άρα, οι επενδυτές είδαν το «τυρί» αλλά δεν είδαν τη «φάκα» που έχει στήσει ο Χατζηδάκης: Το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό.
Η δική μας πρόταση είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη. Θέλω να σας πω τέσσερις αρχές και κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα, για να κλείσω. Οι αρχές του ΣΥΡΙΖΑ, του νέου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που θα είναι και αντικείμενο του συνεδρίου μας.
Πρώτον, η οικονομία πρέπει να έχει σχεδιασμό. Δεν μπορεί να είναι Άγρια Δύση, αν έχεις κολλητό τον σερίφη να κάνεις δουλειές. Γιατί σήμερα ζούμε ένα Φαρ Ουέστ. Τι σημαίνει σχεδιασμός; Ψηφιακή προτεραιότητα, πράσινη και κυκλική προτεραιότητα. Αποκέντρωση, με σχεδιασμό, των χρήσεων γης. Έχουμε τεράστιο δημογραφικό θέμα. Είναι εθνικό ζήτημα.
Δεύτερο θέμα: Πλουραλισμός της αγοράς. Η πολιτεία πρέπει να επιλέξει ότι θα χρηματοδοτεί πρώτα τη χαμηλή βάση της πυραμίδας των επιχειρήσεων. Πρώτα την μικρομεσαία, πρώτα την ατομική, πρώτα τον συνεταιρισμό, πρώτα τα συλλογικά σχήματα, πρώτα τα cluster, πρώτα την επαρχία. Μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει η Ελλάδα. Στη συνέχεια θα δούμε αν υπάρχουν πόροι γι’ αυτούς που έχουν λεφτά να κάνουν επενδύσεις.
Ρύθμιση και έλεγχος της αγοράς: Επίσης, υποχρέωση μιας ισχυρής πολιτείας. Δεν μπορεί να αφήνουμε την αγορά χωρίς ρύθμιση.
Υγιής ανταγωνισμός: Δεν έχουμε υγιή ανταγωνισμό. Άρα χρειαζόμαστε ισχυρή πολιτεία στελεχωμένη, με σύμμαχο την επιστήμη. Αυτό είναι Ευρώπη, κυρίες και κύριοι. Δεν λειτουργούμε ως Ευρώπη.
Και τελευταίο: Κράτος δικαίου με διαφάνεια. Αυτό δεν σημαίνει μόνο γρήγορη Δικαιοσύνη. Σημαίνει γρήγορη Δικαιοσύνη, αλλά σημαίνει και Δικαιοσύνη που δεν διορίζεται από την κυβέρνηση και δεν εξαρτάται. Σημαίνει και κτηματολόγιο. Σημαίνει δασικοί χάρτες. Σημαίνει καθορισμός αιγιαλού. Σημαίνει πολεοδομικά σχέδια. Έξι χρόνια είναι στο «ψυγείο». Είχα την ευθύνη ως υπουργός και τα υπέγραψα -και τις συμβάσεις τους και για τις περιοχές Natura- και δεν έχουν προχωρήσει.
Άρα, οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλω να τις αφήσω και στους οργανωτές.
Πρώτη πρόταση: Φορολογική δικαιοσύνη. Τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, για να μη ροκανίζει ο πληθωρισμός τα εισοδήματα. Μείωση του ΦΠΑ στον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για τα καταναλωτικά προϊόντα μέχρι και μηδενισμό, για ένα διάστημα. Επαναφορά του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, το οποίο είναι δικαίωμα, δεν είναι χάρη. Αύξηση του ορίου απαλλαγής ΦΠΑ, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και όχι με τα ψίχουλα που υπόσχεται η κυβέρνηση.
Δεύτερη πρόταση: Αντιμετώπιση του ενεργειακού κόστους. Φθηνότερο ρεύμα με ρύθμιση της αγοράς ενέργειας και έλεγχο. Με υποχρεωτική επιστροφή των υπερκερδών στους καταναλωτές. Το έχουμε πει εδώ και τρία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο κόμμα που εντόπισε το πρόβλημα αυτό, που στη συνέχεια η κυβέρνηση προσπαθεί να επουλώσει με επιδοτήσεις. Δεν μειώνει τα κέρδη των καρτέλ, τα λεφτά πάνε στην ίδια τσέπη. Μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, στο χαμηλότερο σημείο που επιτρέπει η Ευρώπη. Το αντέχουν τα δημοσιονομικά. Δεν αντέχει η κοινωνία τα υπερέσοδα και το πλεόνασμα. Επαναφορά του μεταφορικού ισοδύναμου στις αντλίες και όχι σε καθυστερημένες επιδοτήσεις.
Τρίτη πρόταση: Νέα ρύθμιση οφειλών, μακροχρόνια, με κούρεμα των προσαυξήσεων, αυτόματες διαδικασίες πρόληψης ληξιπρόθεσμων και εξωδικαστικό μηχανισμό χωρίς αδιέξοδα και με πραγματική δυνατότητα επανεκκίνησης.
Τέταρτον: Προστασία της πρώτης κατοικίας. Δεν μπορεί η επιχειρηματικότητα να είναι υπό τη Δαμόκλειο Σπάθη των κόκκινων δανείων και της αφαίρεσης πρώτης κατοικίας, όπως έγινε με τον πτωχευτικό κώδικα του κ. Σταϊκούρα. Καμία πρώτη κατοικία σε πλειστηριασμό για οφειλές που σχετίζονται με επιχειρηματικά δάνεια. Δεν είναι η κατοικία και η στέγη του επιχειρηματία εμπόρευμα.
Πέμπτον: Τραπεζικό σύστημα: Εδώ χρειάζεται να γίνει μια μεγάλη στροφή. Χρειάζεται η Αναπτυξιακή Τράπεζα και οι συνεταιριστικές τράπεζες να είναι εργαλεία ρευστότητας και εναλλακτικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Δεν μπορεί να επιτρέπουμε να έχουμε ένα καρτέλ τεσσάρων τραπεζών, συστημικών, στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, η Εθνική Τράπεζα πρέπει, με ενισχυμένο τον ρόλο του Δημοσίου, να παίζει ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά, όπως και η ΔΕΗ, αντίστοιχα, στον χώρο της ενέργειας.
Κατάργηση των χαρατσιών και των χρεώσεων που επιβαρύνουν τους επιχειρηματίες. Είναι τεράστια τα έσοδα από τα χαράτσια και τις προμήθειες.
Έκτο: Νέο Εθνικό Ταμείο Ανάκαμψης. Για να έχουμε μια επιχειρηματικότητα που έχει πόρους, θα πρέπει, παραδείγματος χάριν, από τα 4,7 δισεκατομμύρια των τραπεζών, να επιστρέψουν, με εργαλεία των τραπεζών, -δεν χρειάζεται να τα πάρει το Δημόσιο, να μην ανησυχούμε για τη διαφθορά του Δημοσίου- μόνο σε καινοτόμα περιφερειακή επιχειρηματικότητα και στεγαστική πολιτική. Άρα, να έχουμε νέο εισόδημα και νέες θέσεις εργασίας. Χρειαζόμαστε όμως ένα εθνικό Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο να έχει προτεραιότητες. Ψηφιακή μετάβαση, ανθεκτική οικονομία, πράσινη, κυκλική.
Και τελευταίο: Η ψηφιοποίηση με γνώμονα τον πολίτη. Εδώ θέλω ξεκάθαρα να σας καταθέσω την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για δωρεάν δημόσιο πάροχο τιμολόγησης. Ένα ενιαίο, απλοποιημένο ψηφιακό πλαίσιο, ειδικά σχεδιασμένο για μικρές επιχειρήσεις -αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς-, οι οποίοι κυριολεκτικά πληρώνουν ένα υπέρογκο κόστος σε νέους ενδιάμεσους. Το ξέρετε, γιατί τα πληρώνετε στις επιχειρήσεις σας.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι είναι κατανοητό ότι εδώ εμείς θέτουμε ένα ερώτημα το οποίο θέτει κι ένα διακύβευμα. Θα πρέπει να επιλέξει και η επιχειρηματικότητα, και οι πολίτες, αν θα είναι με τα ολιγοπώλια και με τα υπερκέρδη τους ή με την επιχειρηματικότητα και τη δυνατότητα να έχουν πρόοδο όλοι και όλες. Αυτό σημαίνει Ευρώπη, αυτό σημαίνει δημοκρατία για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ελπίζω σε αυτό να μην έχουμε κάποια διαφορά. Πιστεύω ότι διεκδικούμε το ίδιο. Το ίδιο θέλει η επιχειρηματικότητα: υγιή ανταγωνισμό με πρόσβαση όλων στις ευκαιρίες. Σήμερα, στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Εμείς την πρότασή μας την έχουμε σχεδιάσει και επιστημονικά και δημοσιονομικά. Έχουμε συγκεκριμένο υπολογισμό όλων αυτών των αποτυπωμάτων. Να σας πω, όμως, ότι πρέπει να στοχεύσουμε στην αναδιανομή και στην αποκέντρωση, αλλιώς η Ελλάδα δεν θα ζήσει. Έτσι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα θα έχει αύριο. Θα είναι παράγοντας της κοινωνικής συνοχής, κάτι που είναι πολύ κρίσιμο, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, της γειτονιάς, πάρα πολύ σημαντικό, και ταυτόχρονα θα έχουμε και τοπική ανάπτυξη, γιατί τα υπερκέρδη και τα υπερπλεονάσματα, θέλω να σας πω ξεκάθαρα, είναι συμπτώματα μίας βαθιά άδικης και δημοσιονομικά λανθασμένης πολιτικής.
Απέναντι σε αυτή την αποτυχία, εμείς δεν μπορούμε να σιωπήσουμε γιατί πιστεύουμε -και για λογαριασμό όλων των πολιτών το δηλώνουμε- ότι μας αξίζει μια άλλη Ελλάδα, για την οποία και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει επιστρέψει στη σοβαρότητα, αλλά και στη διεκδίκηση για να ανατραπούν κάποια κακώς κείμενα στη χώρα μας.
Το κάλεσμά μας απευθύνεται σε όλους τους δημιουργικούς πολίτες, γιατί πρέπει να υπερβούμε και κάποιους που θεωρούν ότι τα κομματικά όρια είναι πρόβλημα για την επιχειρηματικότητα. Καταθέτουμε λοιπόν και σε εσάς, εννοώ σε όλους τους ανθρώπους της εργασίας και της επιστήμης, μία πρόταση: Να ανθήσει η δημιουργικότητα σε μια Ελλάδα που δεν θα βάζει περιορισμούς, λόγω κομματικού κράτους.
Σας ευχαριστώ πολύ».
