Η εικόνα που μπορεί να χαρακτηρίσει το υπό ίδρυση κόμμα Κασσελάκη είναι το κεφαλοκλείδωμα του Αντώναρου σε νεαρό άτομο της περιφρούρησης στην είσοδο του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Παρασκευή. Αν ο έκπτωτος πρόεδρος και το σινάφι του χρειάστηκαν τέτοιες μεθόδους (άλλοτε τις λέγαμε εκοφίτικες) για να εμποδίσουν την έναρξη του συνεδρίου, χωρίς επιτυχία, τότε το διασπαστικό τους προσωποπαγές εγχείρημα δεν πρόκειται να περπατήσει. Δεινοπάθησα και ο ίδιος να φθάσω στον χώρο διαπίστευσης ως σύνεδρος, προπηλακιζόμενος από ορισμένους άσχετους με την ιστορία και τους αγώνες της Αριστεράς.
Δήλωνε μεγαλόστομα ο Κασσελάκης ότι η πλευρά του είχε την μεγάλη πλειοψηφία των συνέδρων, αλλά κατά την έναρξη – με τρεις ώρες καθυστέρηση εξ αιτίας του – ούτε θέμα απαρτίας έθεσαν ούτε το προεδρείο αμφισβήτησαν, υποθέτω για να μη μετρηθούν. Ο ίδιος παρέλαβε κάρτα συνέδρου, δεν καταδέχτηκε όμως να μπει στην αίθουσα, αρκούμενος στα εκτός αυτής «ωσαννά» φανατικών οπαδών του, με τους οποίους κόμμα δεν χτίζεται.
Καιροφυλακτούσαν και τα ΜΜΕ της διαπλοκής, για να διαπιστώσουν το τέλος του κόμματος της Αριστεράς, μόλις είκοσι ετών φέτος, που πέτυχε το 2015 να νικήσει τα υπόλογα για την χρεωκοπία της χώρας μας παλαιά κόμματα, αναλαμβάνοντας την διακυβέρνησή της, με μέγιστα επιτεύγματα την έξοδο από τα μνημόνια και την συμφωνία των Πρεσπών, το 2018.
Το ερώτημα αν το συνονθύλευμα της ομάδας Κασσελάκη θα στεριώσει ως κόμμα, είναι υπαρκτό. Κατά την γνώμη μου, δεν θα πάει πολύ μακριά, διότι ούτε ιδέες ούτε προγραμματικές θέσεις διαθέτει προς τούτο. Τα δε στελέχη του, ιδιαίτερα κάποια από τα προβεβλημένα, είναι πολιτικές μετριότητες. Λίγοι ξεχωρίζουν, ενώ συνολικά απουσιάζει η μεταξύ τους ιδεολογική και πολιτική συνοχή. Χωρίς, λοιπόν, να έχει προκύψει από κοινωνικές διεργασίες, φοβάμαι ότι το κόμμα αυτό θα επιλέξει τον λαϊκισμό και την δημαγωγία, ελπίζω όμως να μην αναζητήσει χώρο στην αντιμεταναστευτική ρητορική, τον εθνικισμό και αντιευρωπαϊσμό, που ελκύουν τον Κασσελάκη.
Τέλος, εγκληματούν εις βάρος του λαού και της χώρας οι βουλευτές που διά της αποστασίας τους ενδέχεται να φέρουν στην θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ αντί του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που όρισε η λαϊκή ψήφος το 2023. Θυμίζω ότι προεκλογικά, είχαν δεσμευτεί ενυπόγραφα ότι η βουλευτική έδρα ανήκει στο κόμμα. Αν δεν την παραδώσουν, θα στιγματιστούν εσαεί για ασυνέπεια και αντιδημοκρατική συμπεριφορά.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πορεύεται με νέα πνοή, χωρίς τα κασσελακικά βαρίδια, προς το ορόσημο της εκλογής νέου προέδρου στις 24 Νοεμβρίου 2024, προσβλέποντας σε μαζική συμμετοχή. Ας μη λείψει κανείς!
Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
