Η κατάσταση είναι η εξής: Δίνεις τα προσωπικά σου στοιχεία στο κράτος για να εγγραφείς στους εκλογικούς καταλόγους αποδήμων και να ψηφίσεις με επιστολική ψήφο.
Το κράτος, λοιπόν, δεν έχει κανένα δικαίωμα να δώσει τα προσωπικά σου στοιχεία στον οποιονδήποτε.
Εν προκειμένω, επειδή είναι εκλογικοί κατάλογοι και πρέπει να είναι διασταυρώσιμοι, μπορεί να δώσει τα ονόματα. Όχι όμως τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Γιατί δεν μπορεί; Γιατί αν ο κάθε κρατικός οργανισμός διακινεί προσωπικά δεδομένα, τα δεδομένα αυτά θα καταλήξουν σε ασφαλιστικές, διαφημιστικές, δικηγορικές εταιρείες και ιατρικά κέντρα.
Διότι από τη στιγμή που κάποιος τα αποκτά παρανόμως, δεν μπορείς να τον δεσμεύσεις για το τι θα τα κάνει μετά.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι τα στοιχεία που έστειλαν οι απόδημοι για να γραφτούν στους καταλόγους του εξωτερικού βρέθηκαν στα χέρια της ευρωβουλεύτριας Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου.
Η οποία τους στέλνει μέιλ με χαιρετίσματα και ζητάει την ψήφο τους, στην ηλεκτρονική διεύθυνση την οποία έδωσαν στο υπουργείο Εσωτερικών.
Και αυτό προκύπτει από επώνυμες καταγγελίες των ίδιων των αποδήμων.
Πολλοί από τους οποίους ζουν σε ανώτερους πολιτισμούς και δεν έχουν συνηθίσει στο κράτος της αρπαχτής, όπως έχουμε συνηθίσει εμείς εδώ.
Υπάρχουν τα εξής παράξενα: Το ένα παράξενο είναι ότι το υπουργείο Εσωτερικών, που είναι ο κατεξοχήν επερωτώμενος σε αυτή την υπόθεση, για τρεις μέρες έκανε το κορόιδο.
Την τρίτη μέρα βγήκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου και είπε ότι το υπουργείο δεν δίνει τα προσωπικά δεδομένα των εκλογέων.
Μάλιστα. Διότι αν τα είχε δώσει παρανόμως, θα μας το έλεγε. Είχε κανέναν λόγο να το κρύψει;
Αυτό που περίμενε κάποιος να ακούσει θα ήταν ότι η υπουργός Εσωτερικών διέταξε Ένορκη Διοικητική Εξέταση.
Αλλά σιγά μην διατάξουν Ένορκη Διοικητική Εξέταση. Ο λόγος τους, συμβόλαιο.
Το δεύτερο παράξενο είναι πως εδώ υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει τελεστεί παράνομη πράξη.
Αρα θα περίμενε κανείς να παρέμβει ένας εισαγγελέας.
Και να ξεκινήσει καλώντας την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου και ρωτώντας την πού βρήκε τα προσωπικά δεδομένα τόσων ανθρώπων.
Αλλά σιγά μην κουνηθεί εισαγγελέας. Αφού ξέρετε τώρα. Στην Ελλάδα η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.
Και, τελικά, ο μόνος ο οποίος κινήθηκε ήταν η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Την οποία η κυβέρνηση πολύ θα ήθελε να εξαφανίσει από προσώπου γης, μαζί με την ΑΔΑΕ. Με αφορμή τις υποκλοπές.
Και τη μεν ΑΔΑΕ πρόλαβε να την ισοπεδώσει αλλάζοντας τη σύνθεσή της και βάζοντας τον Ντογιάκο να την κυνηγήσει και να ασκήσει διώξεις στα μέλη της.
Αλλά την Αρχή για τα Προσωπικά Δεδομένα δεν πρόλαβε να τη βάλει στο χέρι. Και τώρα τη βρίσκει μπροστά της σε άλλο σκάνδαλο.
Και το ’λεγε ο Μητσοτάκης στον Ανδρουλάκη: Έλα να φάμε τον Μενουδάκο από τα προσωπικά δεδομένα, να βάλουμε τη Χριστοφιλοπούλου. Τίποτα ο Ανδρουλάκης.
Για να δούμε τώρα τι θα καταφέρει ο Μενουδάκος. Να ξέρουμε και τι θα γράφει το επόμενο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα.
Η Άννα Μισέλ πέρασε σε σκληρή αντεπίθεση. Είναι κόλπο για να αποπροσανατολίσουν οι συριζαίοι τον κόσμο από τις ευθύνες τους για το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.
Χμ. Γιατί νομίζουμε ότι αν κάποιος ήθελε να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από το ψήφισμα, είστε εσείς;
Και, επίσης, αυτοί που σας κατήγγειλαν επώνυμα είναι βαλτοί από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Καλά κάνετε και τα λέτε. Αφού δεν υπάρχει εισαγγελέας.
