Ο αυταρχισμός είναι η μόνιμη καταφυγή της Δεξιάς απέναντι στη διαμαρτυρία και τα κινήματα. Κλιμακώνεται, όπως κάθε βίαιη εκτροπή, από τη λεκτική βία, τη στοχοποίηση και την κατασυκοφάντηση ως την έμπρακτη επιβολή με την καταστολή.
Μετά τις λεκτικές επιθέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εναντίον των φοιτητών ήταν αναμενόμενο ότι θα περνάγαμε στην επόμενη φάση. Παρουσίασε ως «ληστές» παιδιά που προέρχονται κυρίως από τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνικής βάσης προσβάλλοντας όχι μόνο τα ίδια αλλά και τον αγώνα ζωής των γονιών τους που ματώνουν οικονομικά για να μπορέσουν να τα σπουδάσουν. Αποκάλεσε «ληστές» φοιτητές που πολλοί μάλιστα εργάζονται για να μην επιβαρύνουν τις οικογένειές τους.
Ωστόσο, το παράδειγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν ήταν τυχαίο. Διότι πραγματικά πιστεύει ότι οι νέοι και οι νέες της χώρας τού αποστερούν κάτι. Του «κλέβουν» κάτι που θεωρεί απολύτως δικό του και το προσμετρά ως περιουσιακό στοιχείο της νεοφιλελεύθερης «αυτοκρατορίας» του. Του αποστερούν το Δημόσιο και τις υποδομές του από την κοσμηματοθήκη του.
Ο πρωθυπουργός κυριολεκτούσε ομολογώντας την κυνική του αλήθεια. Όσο οι φοιτητές σπουδάζουν δωρεάν, όπως επιτάσσει το σύνταγμα με το άρθρο 16, χάνουν χρήματα τα οικονομικά συμφέροντα που τον στηρίζουν. Όσο τα δημόσια νοσοκομεία θεραπεύουν δωρεάν τους πολίτες, χάνουν χρήματα.
Σε αυτά οι νεοφιλελεύθεροι δεν κρύβονται πια. Ο κυνισμός είναι χαρακτηριστικό μιας ηγεμονικής αλαζονείας αλλά κυρίως μιας πολιτικής που απολαμβάνει την ανοχή μιας κοινωνίας που χειραγωγείται διαρκώς με τον φόβο, ταραχών, επεισοδίων, κλοπών, ασθενειών, απειλών εξ Ανατολών, ακόμα και του καιρού, και εκπαιδεύεται να αρκείται στα ψίχουλα των τριών τοστ την εβδομάδα.
Με τις υποκλοπές ελέγχουν τον μηχανισμό του κράτους. Με τον πολυεπίπεδο τρόμο που σκορπούν τα ΜΜΕ και τις συκοφαντίες ενάντια σε όποιους αντιδρούν ελέγχουν τους πολίτες. Με την «ατομική ευθύνη» αποτινάσσουν τις βαρύτατες ευθύνες για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει, Τέμπη, Πύλος, και διαπράττουν καθημερινά, απομυζώντας οικονομικά τους ασθενέστερους με κάθε τρόπο.
«Κάνουμε ό,τι μπορούμε» λένε στα κανάλια, αλλά η μόρφωση θα γίνει προϊόν αναλόγως βαλαντίου, στα ράφια «σούπερ μάρκετ - ιδρυμάτων». Αν αρρωστήσεις, θα περιμένεις με τις ώρες στις ουρές των δημόσιων νοσοκομείων όπου κατάκοποι γιατροί και νοσοκομειακοί δεν θα προλαβαίνουν να κάνουν διαγνώσεις. Αν χρειαστεί να χειρουργηθείς στην ώρα σου, θα πρέπει να πληρώσεις.
Και όλα νόμιμα, καθαρά και τακτοποιημένα. Και είναι τα παιδιά μας οι «ληστές» και όχι οι ίδιοι αρχιλήσταρχοι των ζωών μας.
