Κανείς δεν διαφωνεί πια ότι η κατάσταση με την ακρίβεια έχει ξεφύγει. Το νέο κύμα των ανατιμήσεων δεν κρύβεται, αν και η κυβέρνηση είναι μετρ στην επικοινωνία και μπορεί με τη βοήθεια των φιλικών της μέσων ενημέρωσης να κάνει το άσπρο μαύρο και να παραπλανήσει τους πολίτες.
Η ακρίβεια δεν πάει διακοπές και δεν είναι επινόηση των «εχθρών» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αποδεικνύεται και από τα στοιχεία των Βρυξελλών. Χάρη στην κυβέρνηση «κατακτήσαμε» τη χειρότερη θέση στην Ευρώπη (Eurostat), αφού έχουμε την υψηλότερη μηνιαία αύξηση τιμών που φτάνει στο 24,5%, με δεύτερη την Εσθονία, όπου οι αυξήσεις δεν ξεπερνούν το 7,2%. Εμφανέστατα και μόνο η διαφορά δείχνει πολλά... Πέραν των υπολοίπων, δείχνει περίτρανα την ανικανότητα των αρμοδίων να παρέμβουν αποτελεσματικά. Δεν το έκαναν την προηγούμενη τετραετία, γιατί, άραγε, να το κάνουν τώρα;
Κάθε πολίτης έρχεται αντιμέτωπος με τις ανεξέλεγκτες τιμές κατακαλόκαιρο, είτε παραμένει στο σπίτι του είτε ξεκουράζεται κάπου. Οι υψηλές τιμές ροκανίζουν την καθημερινότητα κάθε μισθοσυντήρητου ή συνταξιούχου. Οι τιμές στα καύσιμα καλπάζουν και σε πολλά θέρετρα έχουν ξεπεράσει τα 2 ευρώ το λίτρο, ενώ την ανιούσα έχουν πάρει και τα άλευρα. Μόνο αυτά τα δύο σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές στην ενέργεια δημιουργούν ένα γόνιμο υπέδαφος (ή άλλοθι) για να αυξηθούν οι τιμές αλυσιδωτά σε πάρα πολλά, αν όχι σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες.
Η κυβέρνηση αρέσκεται να αποδίδει αυτή την κατάσταση σε εξωτερικούς λόγους ή στην κακοκαιρία. Συνήθως περιορίζεται σε ρόλο σχολιαστή. Ούτε καν τον ρόλο του τροχονόμου δεν αναλαμβάνει. Γιατί; Διότι αρέσκεται να κλίνει σε όλες τις πτώσεις την ελευθερία της αγοράς που, υποτίθεται, ρυθμίζεται μόνη της με βάση τον κανόνα της προσφοράς-ζήτησης. Λες και έχει ο κάτοχος κάθε Ι.Χ. τη δυνατότητα να βρει πολύ φθηνότερη βενζίνη για να κινήσει το όχημά του ή είναι δική του επιλογή να το ακινητοποιήσει διαμαρτυρόμενος.
Η κυβέρνηση δείχνει «ερωτευμένη» με τους κερδοσκόπους αλλά και με τα διάφορα pass. Όσον αφορά τους πρώτους, τα αισθήματα είναι αμοιβαία παλαιόθεν. Για το δεύτερο, όμως, δεν μπορεί να είναι πανάκεια επ’ άπειρον και να της εξασφαλίζει ασυλία. Δεν γίνεται να τους εξαπατάς όλους για πάντα με φιλοδωρήματα.
