Είναι η διαφθορά μεταδοτική; Μην έχετε καμιά αμφιβολία. Όταν οι από πάνω-πάνω δίνουν το σύνθημα και μυρίζει εύκολο χρήμα, το μικρόβιο μεταδίδεται αστραπιαία. Και μολύνει τους κατόχους εξουσίας, που η μαλακή τους συνείδηση υπερτερεί της -λέμε τώρα- σκληρής ιδεολογίας. Το χρήμα υπερτερεί -λέμε τώρα- αξιών και ήθους. Τι είναι η εντιμότητα μπροστά σε μια ξεγυρισμένη απευθείας ανάθεση; Ή μια αδιευκρίνιστη απευθείας ανάληψη; Έτσι χτίζεται από πάνω προς τα κάτω η πυραμίδα λεηλασίας. Και επιβεβαιώνεται η λαϊκή ρήση: Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.
Αυτό συμβαίνει με το καθεστώς Μητσοτάκη μπροστά στα μάτια και μπροστά στη μύτη μας. Ο κλέψας του κλέψαντος, υπό την αιγίδα του κράτους. Δισεκατομμύρια βγάζουν γλώσσα στη φτώχεια. Αναθέσεις, σκοτεινές υποθέσεις, ιδιωτικοποιήσεις με αστερίσκους ιδιοτέλειας, μπόνους και Στάσσηδες, πετρελαιάδες και πάροχοι, αγορές και πωλήσεις με εκπρόσωπο αγοραστών και πωλητών το ίδιο πρόσωπο, δομές με κόστος πολλαπλάσιο από το κανονικό, μάσκες και γάζες από χρυσό, εικονικά τιμολόγια. Κανονική πανδημία. Να μην μένει ούτε μέρα άνεργος ο Πολάκης.
Το πλιάτσικο, όμως, έχει μια διαφορά με την Covid. Την Covid την πολεμούν επιστήμη, γιατροί, εμβόλια, το έστω και σακατεμένο ΕΣΥ. Με τη διαφθορά οι φορείς της πολιτικής και κοινωνικής υγείας έχουν πέσει σε νάρκη. Μιλάμε για την ενημέρωση και τη Δικαιοσύνη. Η πρώτη έχει καταβαραθρωθεί στην ανυποληψία και σιγά μην ασχοληθεί με τα σκάνδαλα. Η δεύτερη μηρυκάζει στην αγκαλιά του Ντογιάκου την υποκρισία της ανεξαρτησίας της. Ένας αριθμός χαρακτηρίζει την ενημέρωση: 108. Κι ένα δυσκοίλιο επίθετο τη Δικαιοσύνη: παναθηναϊκάκιας.
Υπάρχουν, βέβαια, οι νησίδες της ελπίδας. Κάποιοι δημοσιογράφοι και κάποια ΜΜΕ που πασχίζουν να εντοπίσουν και να αναδείξουν τις εστίες μόλυνσης. Και κάποιοι δικαστές που πασχίζουν να τις εξουδετερώσουν. Έτσι μάθαμε τον όνυχα του λέοντος και τον κοριό του Κοντολέοντος. Η γενική εικόνα, όμως, είναι άραχλη. Και το χειρότερο δεν είναι ότι αδειάζουν πάλι τα ταμεία κι αλίμονο στους επόμενους. Είναι ότι στην κοινωνία δημιουργείται μια πεποίθηση ότι τίποτα δεν αλλάζει. Ότι η υπόθεση είναι τάτσι-μίτσι-κότσι και στο δείπνο μπουκώνονται άρπαγες και διώκτες.
Εξού και στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ ο πόλεμος στη διαφθορά κάθε είδους και επιπέδου έχει, και πρέπει να έχει, δεσπόζουσα θέση. Γιατί αυτή είναι ολοφάνερα μια ανάγκη της κοινωνίας που δεν σηκώνει συζήτηση. Αλλά και για να καταλάβουν οι πολλοί, που η προπαγάνδα των κλεφτών έχει ακινητοποιήσει στον καναπέ της μοιρολατρίας και του «τίποτα δεν γίνεται», ότι μπορεί να γίνει. Και θα γίνει με τη δική τους ψήφο και συνδρομή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση έδειξε πώς...
