Οι ακροβασίες του Κυριάκου Μητσοτάκη όλο το προηγούμενο διάστημα κατέληξαν σε μια μεγαλοπρεπή κυβίστηση, αφού πρόσφατα στη Βουλή έκαψε -προς το παρόν- το σενάριο των πρόωρων εκλογών που ο ίδιος είχε συγγράψει. Το αν θα μετατραπεί σε πολιτικό σάλτο μορτάλε το μέλλον θα το δείξει.
Αν δεχτούμε ότι δεν διατρέχεται από πολιτικό αυτοκτονικό ιδεασμό, οι λόγοι είναι οι εξής. Από τρόμο μπροστά στη διαφαινόμενη ήττα. Από πολιτικαντισμό γιατί δεν του βγαίνει όχι η αυτοδυναμία, αλλά ούτε τα σενάρια συγκυβέρνησης. Από αδημονία για τη διαχείριση των χρημάτων του ταμείου ανάκαμψης, γιατί τα φίλια οικονομικά συμφέροντα με αγωνία περιμένουν να «επενδύσουν» μ’ αυτά στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και των κερδών τους.
Ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται να επιλέγει τη λύση που του φάνηκε πιο ασφαλής. Την αλλαγή του εκλογικού νόμου ξανά, ώστε να λάβει 50 έδρες μπόνους. Κι ας διατεινόταν ότι δεν θα το έκανε ποτέ, γιατί είναι «υπεύθυνος θεσμικός πολιτικός», που «πορεύεται με κανόνες», κι «αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα» (forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου, 29 Μαρτίου 2022).
Η δεύτερη κωλοτούμπα της εβδομάδας ήταν του Άδωνι Γεωργιάδη. Τη μία μέρα ζητούσε συγγνώμη ανακαλώντας τα περί σκευωρίας στο σκάνδαλο Novartis. Την άλλη επέμενε ότι ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη, επιστρέφοντας άτακτα στο λασπολογικό αφήγημα -με τη βούλα του Δικαστικού Συμβουλίου- της σκευωρίας, ενώ παράλληλα καθύβρισε τους δικαστές.
Η υποκρισία παρουσιάστηκε ως κάτι φυσιολογικό και διαγράφηκε γρήγορα από τις οθόνες των συστημικών ΜΜΕ, αφού ούτε ένα δεν μπήκε στον κόπο να «παίξει» το βίντεο από το Action24 ώστε να θυμίσει στον υπουργό τα λεγόμενά του μόλις μία μέρα πριν.
Τα είπα-ξείπα της Ν.Δ. στο διάστημα της τριετίας της στην εξουσία δεν χωρούν σε άρθρο μιας εφημερίδας, παρά μόνο ως ολιγόλογη αναφορά: Πρέσπες, συντάξεις, αναδρομικά, κατώτατος μισθός. Αναρωτιέται όμως κανείς: αξίζει άραγε ο τόπος μια τέτοια πολιτική ηγεσία; Αξίζει ο ταλαιπωρημένος από διαρκείς κρίσεις λαός τέτοια υποκρισία; Τέτοια λεηλασία;
Και στον ΣΚΑΪ εύχονται «χρόνια πολλά» πανηγυρίζοντας τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι «έγκριτοι» σε «διατεταγμένη υπηρεσία» ετοιμάζονται να παρελάσουν όλη την πεπαλαιωμένη λασπολογία. Ας έχει καταπέσει στα δικαστήρια…
Και να περιφέρουν το 2015 σαν ανοσιούργημα. Και το δημοψήφισμα σαν έγκλημα καθοσιώσεως. Γιατί τότε ο «λαός», που τόσο ενοχλεί τους αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Μητσοτάκης, μίλησε ελεύθερα. Γιατί ο λαός -σε αντίθεση με τον πολίτη, που είναι μονάδα- είναι πολιτική οντότητα και επιβάλλει λύσεις. Και η ετυμηγορία του τρομάζει σαν τον διάολο το λιβάνι τον Κ. Μητσοτάκη.
