Σήμερα ας ασχοληθούμε με κάτι πιο ανάλαφρο. Την εξωτερική πολιτική.
Η τακτική τού «προβλέψιμου συμμάχου» είναι αυτή που έχει χαντακώσει ιστορικά την Ελλάδα.
Το 1922 στη Μικρά Ασία, επί παραδείγματι.
«Προβλέψιμος σύμμαχος» σημαίνει να λες: Παιδιά, εγώ ό,τι πείτε. Μεταξύ μας δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Και θα βάζω και αποπάνω και δικά μου.
Αυτό υποτίθεται ότι ισχυροποιεί την Ελλάδα διεθνώς. Και ειδικά έναντι της Τουρκίας που απειλεί κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Και να πώς έχουν τα πράγματα. Η Ελλάδα είναι ο προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ, αλλά οι Αμερικανοί ακύρωσαν τον αγωγό East Med για να ευχαριστήσουν την Τουρκία που είναι ο απρόβλεπτος.
Η Ελλάδα μπήκε με τα μπούνια στην κόντρα με τη Ρωσία, αλλά ο ρόλος της Τουρκίας έχει ενισχυθεί. Γιατί κράτησε ενδιάμεση στάση και πήρε πρωτοβουλίες.
Ωστόσο ο προβλέψιμος σύμμαχος παραμένει δόγμα της Δεξιάς. Για πολλούς λόγους.
Συναισθηματικούς: Πάντα η Δεξιά ως προβλέψιμος σύμμαχος κυβέρνησε.
Αντανακλαστικούς: Ο κόσμος έχει εγγεγραμμένο στο υποσυνείδητό του ότι όσο πιο προβλέψιμος σύμμαχος είμαστε τόσο πιο ήσυχο θα έχουμε το κεφάλι μας.
Πολιτικούς: Γιατί απέναντι σε όλους η Δεξιά ως προβλέψιμος σύμμαχος ξέρει να συμπεριφέρεται. Και με τους παρόχους ενέργειας και με τις τράπεζες και με τους ολιγάρχες και με τους εφοπλιστές και με τους Eυρωπαίους, αυτό κάνει.
Και οικονομικούς: Οι προβλέψιμες συμμαχίες έχουν και υπερκοστολογημένα εξοπλιστικά πακέτα. Τα οποία έχουν αναθρέψει γενιές και γενιές πολιτικών.
Ας δούμε πώς πάει αυτό. Προχθές έγινε γνωστό από δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζητάει από το Κογκρέσο να εγκρίνει την πώληση F16 στην Τουρκία.
Πέντε μέρες πριν από το ταξίδι Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον.
Και την ώρα που ψηφίζεται στη Βουλή η ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία.
Από αυτό προκύπτουν δύο κρίσιμα συμπεράσματα. Πρώτον, μας έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια. Χειρότερα και από τον Λασκαρίδη.
Και, δεύτερον, αυτό που τους ενδιαφέρει κυρίως είναι να ενισχύσουν στρατιωτικά την Τουρκία. Γιατί υπάρχει και ένας παγκόσμιος πόλεμος εκεί κοντά.
Δύο, αν βάλεις και τη Μέση Ανατολή.
Όταν λοιπόν η Ελλάδα φωνάζει, μην τους δίνετε αεροπλάνα γιατί θα τα πετάνε πάνω από τη Σάμο, οι Αμερικανοί απλώς βαριούνται.
Τόσο πολύ που δεν περιμένουν καν να φύγει ο Μητσοτάκης για να τα ανακοινώσουν.
Κατά τα άλλα, στην ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, παραχωρούμε στους Αμερικανούς στρατιωτικές βάσεις επ' αόριστον.
Δηλαδή, αρχικά για πέντε χρόνια και μετά συνέχεια, μέχρι κάποια από τις δύο πλευρές να καταγγείλει τη συμφωνία.
Και θα είναι πραγματικά επ' αόριστον, γιατί δύσκολα κάποια μελλοντική κυβέρνηση θα αποφασίσει να ταρακουνήσει τις ισορροπίες. Οι ζημιές θα είναι περισσότερες από τα οφέλη.
Γι' αυτό ακριβώς το έκαναν άλλωστε. Επειδή αύριο μπορεί να χρειαστεί να διαπραγματευτούν με μια μη δεξιά κυβέρνηση.
Αν δεν είχαν τέτοιο θέμα, θα είχαν αφήσει τη συμφωνία ετήσια, όπως ήταν πάντα.
Η κυβέρνηση στη Βουλή πλειοδοτεί σε προβλέψιμο συμμαχισμό. Και την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ πουλάνε στους Τούρκους F16.
Σημειώνουμε εδώ την παρέμβαση Δένδια. Ο οποίος είπε στη Βουλή καθαρά ότι η Ελλάδα είναι αντίθετη στην πώληση F16 στην Τουρκία.
Και έτσι ανέβασε τον πήχη στον Μητσοτάκη, που ετοιμάζεται να πάει στις ΗΠΑ σαν βρεγμένη γάτα.
Και θα γυρίσει με δεσμεύσεις για αποστολή όπλων από τα νησιά στην Ουκρανία.
Και με τον Σαμαρά έτοιμο να τον φάει για πρωινό. Καλά θα πάει αυτό.
