Οταν η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην εξουσία, τον Ιούλιο του 2019, μια μόνιμη επωδός των υποστηρικτών της που πανηγύριζαν –μαζί με την «επιστροφή στην κανονικότητα»- ήταν ότι η Ελλάδα θα ξαναγίνει πλέον «αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης». Βέβαια, τα επιχειρήματα περί αυτού ήταν συχνά απαυγάσματα επαρχιακής ελαφρότητας. Άλλοι στέκονταν στο ότι το υπουργικό συμβούλιο ξαναφόρεσε γραβάτες –τις οποίες του πήρε δύο χρόνια να τις πετάξει για να ευθυγραμμιστεί με την ευρωπαϊκή μόδα-, άλλοι αναφέρονταν στον θρησκευτικό όρκο –που στη δυτική Ευρώπη έχει εξαφανιστεί από τον περασμένο αιώνα-, αλλά το συμπέρασμα ήταν κοινό: η Ελλάδα επέστρεφε στην αγκαλιά της Ευρώπης, που θα έσφαζε για λογαριασμό της τον μόσχο τον σιτευτό. Δυόμισι χρόνια μετά, είναι πλέον αδύνατον να κρυφτεί: η θέση της χώρας στην Ευρώπη δεν έχει καταστεί απλά πιο ασήμαντη, αλλά η Ελλάδα αποτελεί πλέον, σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν το κράτος δικαίου της, το μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλάι της Πολωνίας και της Ουγγαρίας του Όρμπαν.
Εξαιρετικά προβληματισμένη η Ευρώπη
Η κλειστή συνεδρίαση που πραγματοποίησε η ομάδα Δημοκρατίας, Κράτους Δικαίου και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου, παρουσία της πρώην εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη, του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης Π. Αλεξανδρή και εκπροσώπων διεθνών δημοσιογραφικών οργανώσεων, επιβεβαίωσε την αίσθηση που είχε δημιουργηθεί και κατά την προηγούμενη παρουσία της κυρίας Τουλουπάκη στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην Ευρώπη λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους τις καταγγελίες της πρώην εισαγγελέως Διαφθοράς, είναι εξαιρετικά προβληματισμένοι με τις διώξεις εναντίον δικαστικών και δημοσιογράφων –ειδικά για την υπόθεση Novartis-, βρίσκουν ακατανόητη και προβληματική τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης να μην διεκδικεί τίποτα από την ελβετική φαρμακοβιομηχανία, παρά το γεγονός ότι η εμπλοκή της στην Ελλάδα έχει ομολογηθεί και έχει πληρώσει αποζημιώσεις γι' αυτήν, ενώ ενοχλούνται σφόδρα και από τη στασιμότητα που επικρατεί στην προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις ευρωπαϊκές Οδηγίες για την προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, όπως επίσης και στην έρευνα υποθέσεων που αφορούν την τρομοκράτηση και τη δολοφονία δημοσιογράφων.
Η συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης χαρακτηρίστηκε επίσης από την εύσχημη απουσία της ευρω-Δεξιάς του Λαϊκού Κόμματος, το οποίο εμφανώς δεν θέλησε να εμπλακεί με κανέναν τρόπο σε μια διαδικασία υπεράσπισης της ελληνικής κυβέρνησης -που προέρχεται από τους κόλπους της- προκειμένου να αποφύγει μια ενδεχόμενη δεύτερη ταύτιση με κόμματα που παραβιάζουν τις αρχές του κράτους δικαίου στην Ευρώπη. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται άλλωστε και η -δεύτερη συνεχόμενη- απουσία από τη συνεδρίαση, παρότι είχε κληθεί, του υπουργού Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρα, ο οποίος απέφυγε έτσι μια κατά μέτωπο αντιπαράθεση με ευρωβουλευτές όλων των υπολοίπων ομάδων, χωρίς πάντως να αποφύγει και την έντονη αποδοκιμασία τους για την απουσία του.
Μη πειστικές οι απαντήσεις Αλεξανδρή
Ο κ. Αλεξανδρής επιχείρησε χωρίς επιτυχία να πείσει τους ευρωβουλευτές της ομάδας Δημοκρατίας, Κράτους Δικαίου και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ότι η δίωξη της κ. Τουλουπάκη είναι νόμιμη γιατί εμπλέκεται σε αυτήν και ένας εισαγγελέας, χωρίς ωστόσο να μπορεί να εξηγήσει γιατί μαζί με την κ. Τουλουπάκη διώκονται και τρεις δημοσιογράφοι (Κ. Βαξεβάνης, Γ. Παπαδάκου, Γ. Φιλιππάκης) μόνο με απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη σχετική κοινοβουλευτική επιτροπή, όπως επίσης και να απαντήσει στον καταιγισμό στοιχείων της Ε. Τουλουπάκη για το πώς παρεμποδιζόταν η έρευνά της από κυβερνητικούς παράγοντες και πόσες -αποτυχημένες- προσπάθειες υπήρξαν να παυθεί η ίδια από τη θέση της, πριν τελικά παυθεί η ίδια η… θέση. Τέλος, ο κ. Αλεξανδρής βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν κλήθηκε να απαντήσει γιατί η κυβέρνηση δεν έχει εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή Οδηγία για την προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, η οποία μάλιστα παρουσιάστηκε και αποσύρθηκε στη Βουλή. Ο κ. Αλεξανδρής, εμφανώς πιεσμένος, δεσμεύτηκε ότι η Οδηγία θα επανέλθει στη Βουλή, αφήνοντας ασχολίαστες τις επιθέσεις κυβερνητικών παραγόντων εναντίον των εν λόγω μαρτύρων.
Εν όψει του πορίσματος της ομάδας και ενδεχόμενης επαναφοράς της συζήτησης ακόμα και σε επίπεδο ολομέλειας, η κυβέρνηση μοιάζει υποχρεωμένη να βρει κάτι περισσότερο από τα φύλλα συκής που παρουσίασε ο κ. Αλεξανδρής, προκειμένου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι ο ορμπανισμός έχει κάνει μετάσταση και στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ε.Ε.
