Για να φρεσκάρουμε ορισμένα πράγματα σχετικά με την υπόθεση Novartis.
Ο Μανιαδάκης ήταν σύμβουλος υπουργών Υγείας την εποχή που το σκάνδαλο με τις υπερτιμολογήσεις βρισκόταν σε εξέλιξη. Και ο ρόλος του στην υπόθεση αυτή είναι υπό διερεύνηση.
Ο Μανιαδάκης ήταν ο ένας από τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες της υπόθεσης Novartis. Και μάλιστα έχει καταθέσει, όπως προκύπτει, και στο FBI.
Τον Ιανουάριο του 2019, ο Μανιαδάκης συνελήφθη ενώ προσπαθούσε να φύγει από την Ελλάδα.
Εκτοτε, το γύρισε και ισχυρίστηκε ότι είχε δεχτεί ασφυκτικές πιέσεις από τους εισαγγελείς Διαφθοράς προκειμένου να καταθέσει εναντίον πολιτικών.
Τα ίδια είπε και στην Προανακριτική για τον Παπαγγελόπουλο. Ότι τον πίεσαν να καταθέσει στοιχεία εις βάρος πολιτικών.
Με βάση (και) την κατάθεση αυτή, η Προανακριτική συνεπέρανε ότι ο Παπαγγελόπουλος ήταν εγκέφαλος μιας συμμορίας που προσπάθησε να στήσει σκευωρία εις βάρος δέκα πολιτικών ανδρών. Και να τους συκοφαντήσει ότι τα παίρνανε από την Novartis.
(Για την ακρίβεια, όχι όλη η Προανακριτική. Η πλειοψηφία της Προανακριτικής, που την αποτελούσαν οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛΛ.)
Στο πόρισμα της Επιτροπής, ως συνεργοί του Παπαγγελόπουλου υποδεικνύονται η Τουλουπάκη και δύο ακόμα εισαγγελείς Διαφθοράς που έκαναν τις ανακρίσεις για το σκάνδαλο.
Και επίσης δύο δημοσιογράφοι, ο Βαξεβάνης και η Παπαδάκου.
Και το πόρισμα διαβιβάστηκε σε μια εισαγγελέα, η οποία άσκησε σε όλους αυτούς δίωξη για συμμορία και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
Έχουμε πει ότι όλο αυτό είναι μια μεθόδευση για να εκδικηθεί αυτούς που προσπάθησαν να διερευνήσουν το σκάνδαλο και όσους δημοσίευσαν στοιχεία γι' αυτό.
Είναι δηλαδή βίαιη παρέμβαση στη Δικαιοσύνη και δίωξη κατά του Τύπου. Και διώκονται άνθρωποι που απλώς έκαναν τη δουλειά τους.
Και είναι γεμάτη παρατυπίες. Γιατί η Προανακριτική δεν έχει δικαίωμα να διερευνήσει ευθύνες μη πολιτικών προσώπων. Και η εισαγγελέας δεν έχει δικαιοδοσία να τους ασκήσει δίωξη με βάση ένα πόρισμα φτιαγμένο από βουλευτές.
Δηλαδή πόρισμα πολιτικής σκοπιμότητας.
Το οποίο έγραψαν πρώην σύμβουλοι των υπουργών που ερευνήθηκαν για το σκάνδαλο και δημοσιογράφοι που ήταν στο pay roll της εταιρείας.
Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Και τα είπε και ο Κύρτσος και τον διέγραψαν.
Στο πλαίσιο αυτής της απερίγραπτης και κακοστημένης δίωξης, εκλήθη λοιπόν από την εισαγγελέα ο Βαξεβάνης να απολογηθεί.
Να απολογηθεί για πράγματα που έγραψε και τα οποία δεν παραβιάζουν κανέναν νόμο περί Τύπου, απλά δεν άρεσαν στους δέκα πολιτικούς και τα κόμματά τους.
Εκεί λοιπόν, ο Βαξεβάνης είπε ότι πηγή για τα ρεπορτάζ του ήταν ο Μανιαδάκης. Αυτός που πιέστηκε κ.λπ. κ.λπ.
Και, από ό,τι φαίνεται, κατέθεσε και τα σχετικά τεκμήρια.
Αυτό είναι μια βόμβα στα θεμέλια της δίωξης. Διότι ο ισχυρισμός του Μανιαδάκη ότι τον πίεσε και τον εξανάγκασε η συμμορία είναι στον αέρα.
Και συνεπώς είναι στον αέρα και το κατηγορητήριο, που βασίστηκε στον ισχυρισμό αυτόν.
Η κυβερνητική πλευρά μούδιασε. Και είπε, ντροπή, ο Βαξεβάνης έδωσε τις πηγές του. Τι λέτε ρε, πάτε καλά;
Δηλαδή τι εννοείτε; Ότι ο Βαξεβάνης είχε κάποια υποχρέωση να προστατεύσει την πηγή που τον στέλνει για κακούργημα;
Και είπε και άλλο αστείο η κυβέρνηση. Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αμφισβητεί την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και δεν την αφήνει να κάνει τη δουλειά της.
Ετσι γίνεται. Όποιος στήνει τη Δικαιοσύνη, φωνάζει μετά ότι δεν την αφήνουμε να κάνει τη δουλειά της.
