Οι Ρώσοι είναι ολιγάρχες. Οι Άραβες είναι επενδυτές. Οι βαρόνοι που ελέγχουν ομάδες, ΜΜΕ, την Ελλάδα, είναι επιχειρηματίες.
Οι Ρώσοι κάνουν προπαγάνδα. Οι δυτικοί, ανάμεσα στους οποίους κι εμείς, κάνουμε αντικειμενική ενημέρωση.
Ο Πούτιν είναι δικτάτορας. Ο Ζελένσκι των Αζόφτσι και των άλλων αγκυλωτών δολοφόνων είναι ήρωας της δημοκρατίας.
Η ορολογία έχει τη σημασία της. Προετοιμάζει το έδαφος για το είδος του σφαγείου, που καταργεί ακόμα και τις βολικές για τον μεγάλο πλούτο σταθερές του καπιταλισμού. Την ελευθερία του εμπορίου, τις οικονομικές επελάσεις σε τρίτες χώρες, την αέναη και μυστηριώδη για μας τους πληβείους κίνηση του χρήματος από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Τις κινήσεις του χρηματιστικού κεφαλαίου, τις «επενδύσεις» των funds, που καταστρέφουν κοινωνίες. Κάτι ξέρουμε στην Ελλάδα απ’ αυτά. Κι ακόμα μαθαίνουμε.
Σ’ αυτό τον κόσμο ζούμε. Αλλά, ω του θαύματος, τις τελευταίες μέρες η παγκόσμια διαφθορά, εκμετάλλευση και καταστροφή έπαθε κρίση ηθικής. Κυνηγούν τους Ρώσους «ολιγάρχες», γιατί υποστηρίζουν τον Πούτιν. Τους εμίρηδες που κόβουν χέρια και κεφάλια τούς έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Οι Ρώσοι καπιταλιστές είναι το σκότος. Οι πολυεθνικές της σύγχρονης δουλείας, της παιδικής εργασίας και της καταστροφής του περιβάλλοντος είναι η κοσμική μας λάμψη. Ο «ολιγάρχης» υποχρεώνεται να αφήσει μετά από 19 χρόνια την Τσέλσι. Οι εμίρηδες που ελέγχουν άλλες ευρωπαϊκές ομάδες όμως, όχι. Ο ένας είναι άνθρωπος ενός καθεστώτος που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι άλλοι ιδιοκτήτες καθεστώτων στα οποία είναι εκτός νόμου και η λέξη δικαιώματα.
Αυτό γίνεται στην οικονομία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό. Λευκοί και χριστιανοί εν δράσει. Ο Μητσοτάκης εξυψούται με καλάσνικοφ. Οι επενδυτές κυνηγούν τους «ολιγάρχες». Τα funds σκίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι αυτοκρατορίες των πιστωτικών καρτών, που δεν συγκινήθηκαν από κανένα πόλεμο και καμιά γενοκτονία, χύνουν δάκρυα για το Χάρκοβο. Υποκρισία και υστερία γράφουν ιστορία.
Καπιταλιστές εναντίον «ολιγαρχών», καλοί πάμπλουτοι εναντίον κακών πάμπλουτων. Όλοι από τις ίδιες αρχές και την ίδια ανηθικότητα εμφορούνται βέβαια - πωλούνται ψυχές. Αλλά τώρα λύνουν διαφορές στην πλάτη μας. Μας γυρίζουν πίσω σε ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με κανόνια και καλάσνικοφ στην Ουκρανία, με όλα τα άλλα μέσα σ’ Ανατολή και Δύση. Οι ίδιοι που για δεκαετίες μάς πήραν τα αυτιά ότι αφού έγινε της Θάτσερ παντού -και στη Ρωσία-, θα έχουμε δημοκρατία, ειρήνη και τέλος της Ιστορίας.
Να φοβόμαστε τον Πούτιν; Ναι. Αλλά να ξεχάσουμε τι έπαθε η Ευρώπη και ο κόσμος από την πάνοπλη Γερμανία; Τι κάνουν οι ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες; Πού μας οδήγησε ο άγριος παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός; Όχι βέβαια. Να μην τρώμε τουλάχιστον τα άχυρα που μας ταΐζουν οι μισοί ολιγάρχες για τους άλλους μισούς. Οι καλοί ολιγάρχες, οι κακοί ολιγάρχες και τα κορόιδα. Εμείς. Που πεθαίνουν για να ζήσουν οι μεν καλά και οι δε καλύτερα.
