Στα φιλοκυβερνητικά μέσα δεν υπάρχει η πανδημία, εδώ και αρκετό καιρό. Μετοίκησαν άραγε στα νησιά Galápagos, όπου δεν μαθαίνουν πια τα νέα, ή δεν υπάρχει πια κυβερνητική γραμμή;
Διακριτικές παρουσίες
Εκτός και αν θεωρηθούν ως «γραμμή» οι παρεμβάσεις ειδικών, που καλούν τον πρωθυπουργό να μην είναι και τόσο πολύ δημοκρατικός και να προχωρήσει σε επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Τον ενθαρρύνουν να λύσει τάχα κάποιο κουίζ συνταγματολογίας, ενώ και σε αυτό το θέμα το μάτι του Κ. Μητσοτάκη δεν είναι παρά στις δημοσκοπήσεις.
Ίσως να αποτελεί «γραμμή» και το άγχος για τη Γερμανία, όπως δείχνει η ομόθυμη αγωνία για το ότι στις γερμανικές ΜΕΘ νοσηλεύονται 2.500 και εξ αυτών οι 1.750 διασωληνωμένοι! Κανείς δεν πρόσεξε ότι εκείνοι έχουν την πολυτέλεια να έχουν τον ένα στους τρείς ασθενείς των ΜΕΘ μη διασωληνωμένο, ενώ εμείς έχουμε τριψήφιο αριθμό διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ. Επίσης διέφυγε η λεπτομέρεια ότι η Γερμανία διαθέτει 46.000 κλίνες ΜΕΘ παντός τύπου, αν και στερείται Μωυσέως.
Κάτι παρόμοιο κρύβει κι η πολυσυζητημένη επίταξη των ιδιωτών, που σπανίως διευκρινίζεται ότι αφορά σε μεμονωμένους ιατρούς εκτός ΕΣΥ και όχι στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια των πολυεθνικών. Η χρησιμότητα εξαναγκασμένων, ξένων προς το περιβάλλον και ανεκπαίδευτων ιατρών είναι πολύ μικρότερη από ένα ετοιμοπόλεμο ιδιωτικό νοσοκομείο. Απλώς οι λέξεις μοιάζουν βολικές για την επιθυμητή σύγχυση: ιδιωτικός τομέας και ιδιώτης γιατρός.
Στα σχολικά τμήματα, που δεν κλείνουν παρά την κορύφωση, θρυλείται ότι πετύχαμε πάλι την παγκόσμια έκπληξη, υπό την στιβαρά χείρα της κας Νίκης Κεραμέως! Το ότι φτάσαμε κοντά στα 3.000 κρούσματα σε παιδιά ημερησίως παρασιωπάται. Το μέτρο 50%+1 υπαγορεύει ότι θα πρέπει να είναι η μισή τάξη νοσούσα ταυτοχρόνως. Αν κάποιοι ασθενείς μαθητές επιστρέψουν, μπορούν να κολλήσουν οι υπόλοιποι ελεύθερα και το 50% να παραμένει μακριά! Για να κολλήσει όμως το 50% ταυτοχρόνως, πρέπει να βγει ο κορωνοϊός πάνω στα θρανία και να κάνει παρέλαση... Πάλι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Η διαβεβαίωση επίσης ότι πρόκειται για «πανδημία ανεμβολίαστων» δίνει και παίρνει. Πέραν της εξαφάνισης πολλών εκατοντάδων πλήρως εμβολιασμένων θυμάτων, πέραν του ρατσιστικού υπονοούμενου και των αποπροσανατολιστικών τάσεων που δημιουργεί, υπάρχει κι ένα πρόβλημα εννοιολογικό. Κομίζεται ως απόδειξη το χαμηλό ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων διασωληνωμένων (16% το πλέον πρόσφατο), που δεν αντικατοπτρίζει όμως τη διασπορά αλλά τη βαρύτητα νόσησης. Δεν θα ήταν ακριβέστερο το να ανακοινώνει ο ΕΟΔΥ ποιο ποσοστό επί των κρουσμάτων υποτίθεται ότι διέθετε ανοσία (εμβολιασμένοι + νοσήσαντες);
Τέλος, η ελπιδοφόρα αύξηση στις νέες προσελεύσεις προς εμβολιασμό κυμαίνεται πλέον περίπου στο 0,8% του γενικού πληθυσμού ανά εβδομάδα. Αυτή η αύξηση αφορά κυρίως σε νέους, είναι μικρότερη στις περιοχές που ήδη υπολείπονται και, το κυριότερο, παραμένει ακόμη τόσο χαμηλά που να συναγωνίζεται τον αριθμό των νέων κρουσμάτων και αρκετές ημέρες να υπολείπεται αυτού. Η διατύπωση όμως με όρους ποσοστού πρόσφατης αύξησης αποκρύπτει την ελάχιστη αφετηρία με την οποία συγκρίνεται. Μην μας λένε κι ότι πετάξαμε «λευκή πετσέτα»!
Κραυγαλέες απουσίες
Χάθηκαν από τις οθόνες οι σκληροί σκιώδεις υπουργοί Υγείας, κ.κ. Σκέρτσος και Γεωργιάδης, και απόμειναν τα λιμά να τους «ξεφεύγουν» πράγματα, τα οποία αν τα έλεγε η αντιπολίτευση θα κατηγορείτο για δολιοφθορά. Τι είναι άραγε αυτό που εξαφάνισε υπουργούς κι άνοιξε τα στόματα των κυβερνητικών ιατρών; Γιατί παίρνουν όλοι τους αποστάσεις;
Είναι η επίγνωση ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που επέρχεται πολύ σύντομα. Και, παράλληλα, η ειλημμένη κυβερνητική απόφαση να κτηθεί η συλλογική ανοσία εντός τριμήνου, με τη μέθοδο «Μη σώσουν». Αυτό, αν δεν αλλάξει κάτι, οδηγεί σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα και αντίστοιχο αριθμό απωλειών (υπολογίζονται με την απλή μέθοδο των τριών).
Η δολοφονική επιλογή
Το κυβερνητικό επιχείρημα είναι: Ας εμβολιαζόταν αυτές οι χιλιάδες που θα εκλείψουν και που θα είναι κατά το 85% από μη παραγωγικές ηλικίες. Δεδομένου ότι διετίθετο η δυνατότητα τεχνητής ανοσοποίησης, αυτοί διά της παράλειψης του εμβολιασμού επέλεξαν τη φυσική ανοσοποίηση διά της νόσησης. Οπότε ας αρρωστήσουν μια ώρα αρχύτερα να τελειώνουμε!
Αυτό εμπεριέχει δύο ψέματα:
α) Ότι η αποτυχία της εμβολιαστικής εκστρατείας υπήρξε αναπόδραστη και είναι μη αναστρέψιμη. Ήταν όμως αποτυχία δική τους και θα άλλαζε αν ανατρεπόταν αυτή η πολιτική ή αν άλλαζε έστω η εμβολιαστική εκστρατεία ύφος και κέντρο διαχείρισης. Υπάρχουν δίπλα μας παραδείγματα επιτυχημένων χωρών, με τις οποίες πέρσι μας άρεσε να συγκρινόμαστε αλλά όχι πια.
β) Ακόμη κι αν πάρουμε την εμβολιαστική αποτυχία ως δεδομένη, πάλι στερείται λογικής το ν’ αθροίσει κανείς πλήθος μικρά κύματα σε ένα τεράστιο τσουνάμι. Αυτό δεν θα αθροίσει απλώς τη θνητότητα των άλλων κυμάτων σε ένα αλλά θα προσθέσει κι αρκετή ακόμη, λόγω κατάρρευσης του ΕΣΥ και πλήθους αποτρέψιμων θανάτων. Θανάτων δηλαδή που θα είχαν αποφευχθεί αν τυχόν οι ασθενείς είχαν αρρωστήσει σε άλλο τόπο ή άλλο χρόνο. Επίσης η επιλογή αυτή θα προσθέσει κι ένα σημαντικό αριθμό παράπλευρων απωλειών από non Covid νοσηρότητα (μη καταγραφόμενη), μιας και για το τρίμηνο αυτό τα νοσοκομεία θα κοβιντοποιηθούν πλήρως.
Οι κυβερνητικοί γιατροί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί όλα αυτά τα κατανοούν και γι’ αυτό περί άλλα τυρβάζουν ή αποστασιοποιούνται. Κατά βάθος ελπίζουν ότι πρόκειται για λαό χαχόλων και για αντιπολίτευση από χαϊβάνια.
* Ο Παναγιώτης Τζανετής είναι γιατρός, πρώην πρόεδρος του ΕΚΑΒ
