Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, της επετείου του “Όχι” στον Μουσολίνι και στις δυνάμεις του Άξονα έρχεται για την αποχαιρετιστήρια επίσκεψή της στην Αθήνα η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
Από την επίσημη ανακοίνωση της καγκελαρίας δεν προκύπτει ότι έπαιξε ρόλο η συγκεκριμένη ημερομηνία -έτσι κι αλλιώς η Μέρκελ έχει ξεκινήσει από καιρό την αποχαιρετιστήρια περιοδεία της στον πλανήτη, καθώς είναι από τους λίγους ηγέτες που αποχωρούν από την πολιτική αυτοβούλως, πριν τους στείλουν στο σπίτι τους οι ψηφοφόροι.
Είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι η Μέρκελ θα ετοιμάσει δυο λόγια για να δείξει ότι θυμάται τη γερμανική βαριά ευθύνη για τα εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα, πιθανότατα κατά τη συνάντησή της με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στις 29 του μηνός. Εάν, βέβαια, περιμένει κάποιος νεότερα από το μέτωπο των γερμανικών επανορθώσεων, να το ξεχάσει. Η Μέρκελ ποτέ δεν ήταν υπέρ, ούτε θα γίνει τώρα που αποχωρεί από την εξουσία και δεν έχει και καμία νομιμοποίηση να πάρει αποφάσεις.
Η επίσκεψη της καγκελαρίου θα ξεκινήσει με δείπνο με τον Μητσοτάκη, ο οποίος προφανώς θα πει πολλά καλά λόγια για την ομοϊδεάτισσα πολιτικό, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θα του λείψει. Γενικώς η ελληνική Δεξιά, ακόμη και το νεοφιλελεύθερο κομμάτι της που αγάπησε τα Μνημόνια, δεν ξεχνά τις αιτιάσεις της Μέρκελ για την εκτεταμένη διαφθορά στην Ελλάδα.
Η Μέρκελ και η πολιτική της γενικώς δεν θα λείψουν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη θαρραλέα στάση της στο προσφυγικό κόντρα στους προσφυγοφάγους στο κόμμα της και στην ευρωπαϊκή Δεξιά και Ακροδεξιά, έστω κι αν την κράτησε μόλις για μερικούς μήνες. Ήταν η πρώτη φορά από την έναρξη της ευρωκρίσης που η Μέρκελ βρέθηκε στο ίδιο στρατόπεδο με την Ελλάδα, στη συμμαχία των καλών ανθρώπων.
Εάν, πάντως, είχε σήμερα αυτή τη στάση, θα ήταν στο αντίπαλο στρατόπεδο, καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη ορθώνει με ενθουσιασμό τα τείχη της Ευρώπης - φρούριο.
Θερμά λόγια
Χθες η Μέρκελ άκουσε στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ε.Ε., τόσους επαίνους ώστε θα φτάνουν για δυο ζωές. Για την καγκελάριο ήταν η 107η σύνοδος και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα είναι και η τελευταία, εάν πράγματι ο Όλαφ Σολτς ορκιστεί στις 6 Δεκεμβρίου και εάν δεν υπάρξει κάποια έκτακτη σύνοδος στο μεσοδιάστημα.
Ο οικοδεσπότης του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, χθες, δεν ήταν απλώς θερμός. Ήταν διθυραμβικός στον αποχαιρετισμό του: Την αποκάλεσε “πυξίδα και λαμπρό φως του ευρωπαϊκού μας εγχειρήματος”, “μνημείο”, “σοφή”, μίλησε για την “ακραία νηφαλιότητα και η απλότητά” της, έκανε συγκρίσεις του τύπου “Σύνοδος κορυφής χωρίς Μέρκελ είναι σαν τη Ρώμη χωρίς το Βατικανό ή το Παρίσι χωρίς τον Πύργο του Άιφελ”.
Φρόντισε μάλιστα να προβάλει και βιντεοσκοπημένα μηνύματα μεγάλων απόντων, όπως του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος, εάν το έχετε ξεχάσει, είχε εναποθέσει τις τύχες του ελεύθερου κόσμου στα χέρια της Μέρκελ όταν τον διαδέχθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Θερμά λόγια βρήκαν πολλοί χθες να πουν για τη Μέρκελ, με πιο ψύχραιμο και ευθύβολο τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ: “Η κυρία Μέρκελ ήταν μια μηχανή συμβιβασμού” είπε. “Έμπαινε στην αίθουσα, έκανε την πρότασή της και προσπαθούσε να βρει κάτι που να μας ενώνει”.
