Μέχρι πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση διαβεβαίωνε τους πάντες ότι στη βόρεια Εύβοια όλα προχωρούσαν με ταχύτατους ρυθμούς. Και χρήματα υπήρχαν, και ιδιώτες χορηγοί έκαναν ουρά έξω από το γραφείο του Σταύρου Μπένου, και μελέτες εκπονούνταν σε χρόνο ρεκόρ, και τα έργα ξεκινούσαν το ένα μετά το άλλο, και όλα πήγαιναν ρολόι στο επιτελικό μας κράτος. Κι αν ακούγονταν και κάτι φωνές διαμαρτυρίες από την περιοχή, κάτι εγκάθετοι και κάτι βαλτοί ήταν, που ήθελαν να αμαυρώσουν το κυβερνητικό έργο. Όσο για τις ανεμογεννήτριες που κάποιοι έσπευσαν να φυτέψουν στα καμένα, αυτές θα μπορούσαν να περιμένουν για το μέλλον, ώστε να μην τους πάρουν με τις πέτρες οι ντόπιοι και γίνει και ρεζίλι η κυβέρνηση.
Και ενώ όλα πήγαιναν περίφημα υπό την καθοδήγηση του κ. Μπένου και της επιτροπής του, ήρθε μια βροχή να τους τα κάνει όλα μούσκεμα. Μια βροχή ήταν αρκετή ώστε να κινδυνέψουν ανθρώπινες ζωές, να πλημμυρίσουν σπίτια, να καταστραφούν όσες υποδομές γλίτωσαν από τη φωτιά, να κλείσουν δρόμοι, να μείνουν άνθρωποι χωρίς νερό και ηλεκτρικό, να καταστραφούν κι άλλες περιουσίες. Έγιναν ακριβώς όλα όσα η κυβέρνηση θα προλάμβανε με τα έργα που υποτίθεται πως προχωρούσαν ταχύτατα. Μια βροχή ήταν αρκετή για να πνιγεί στα λασπόνερα το κυβερνητικό παραμύθι και τα νερά να παρασύρουν στη θάλασσα διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις που μοιράζονταν πιο εύκολα από τα έργα. Αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα που δύο μήνες τώρα ούτε προχωρούν, και σε πολλές περιπτώσεις δεν ξεκινούν καν.
Το βασικό επίπεδο προστασίας που υποτίθεται πως είχαν εξασφαλίσει για τις πυρόπληκτες περιοχές και μ’ αυτό προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τους πυρόπληκτους ήταν ακόμα ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης που έσβησε με τις πρώτες σταγόνες βροχής. Που να μην είχαμε και επιτελικό κράτος...
