Τώρα με την efood, η κυβέρνηση πληρώνει όλο τον νόμο Χατζηδάκη. Και τη γελοιότητα ότι οι σχέσεις ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο είναι ισότιμες και φιλικές.
Τώρα λοιπόν ο Χατζηδάκης τρώει την κατακραυγή και το βρισίδι γι' αυτά που πήγε να κάνει η efood σε ανθρώπους που πληρώνονται τον βασικό μισθό.
Γιατί ο κόσμος καταλαβαίνει ότι πήγε να τα κάνει με τις πλάτες τις δικές του και της κυβέρνησης.
Και προσπαθώντας να κάνει διαχείριση της κατάστασης περιφέρεται στα κανάλια πανικόβλητος.
Αγαπάει τους κούριερ, λέει, γιατί τους έδωσε κράνη και δικαίωμα στους εργοδότες να φτιάχνουν εργοδοτικά σωματεία. Μπράβο.
Την υποχρέωση του εργοδότη για κράνη την είχε δώσει η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά από κάπου πρέπει να πιαστεί ο Χατζηδάκης.
Για τα εργοδοτικά σωματείa και τις ατομικές συμβάσεις, τον ευχαριστείτε αργότερα.
Τι άλλο έκανε ο Χατζηδάκης: αρχικά μίλησε για «εσφαλμένη και ατυχή επικοινωνία συνεργατικής πλατφόρμας με υπαλλήλους της» υιοθετώντας την εκδοχή της efood ότι όλα ήταν λάθος συνεννόηση.
Λίγες μέρες αργότερα, μίλησε μέσα από τα δόντια του για «αθέμιτες πρακτικές», προσπαθώντας να πετάξει την εταιρεία από πάνω του.
Σε κάθε περίπτωση, επιμένει ότι εργασιακό καθεστώς «εξωτερικού συνεργάτη» («free launcher» που λέγανε παλιά οι γιάπηδες) υπήρχε και επί ΣΥΡΙΖΑ, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποκριτής. Και υπάρχει και σε όλη την Ευρώπη.
Προφανώς υπήρχε και επί ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς υπάρχει παντού. Αφού δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο.
Γιατί μια εταιρεία να σου πληρώνει ασφάλιση και δώρα και επιδόματα όταν μπορεί να σε απολύει το βράδυ και να σε προσλαμβάνει την άλλη μέρα το πρωί;
Το θέμα είναι αλλού. Ποια είναι η πραγματική σχέση εργασίας.
Και στον βαθμό που αυτή η σχέση εργασίας είναι στην πραγματικότητα εξαρτημένη, ο εργαζόμενος πρέπει να προστατεύεται.
Δεν μπορεί να είναι ελεύθερη η εταιρεία να τον βαφτίσει «φριλάντσερ» μόνο και μόνο για να μην του πληρώνει δώρο.
Αυτή η προστασία υπήρχε επί ΣΥΡΙΖΑ. Και, από ό,τι φαίνεται, αρχικώς επί Ν.Δ. Η εταιρεία προσπάθησε να μετατρέψει τις συμβάσεις και της είπαν όχι, γιατί στην πραγματικότητα τους έχεις μισθωτούς υπάλληλους.
Ο Χατζηδάκης της είπε ναι.
Το άλλο που είπε ο Χατζηδάκης είναι ότι κάποιοι εργαζόμενοι θέλουν από μόνοι τους να είναι “εξωτερικοί συνεργάτες».
Δεν φαίνεται. Και δεν εξηγεί γιατί η εταιρεία χρειάστηκε να τους εκβιάσει με απόλυση για να συμφωνήσουν.
Κάτι άλλο φαίνεται να ισχύει. Προσέξτε.
Λέει ο Χατζηδάκης: Εξωτερικός συνεργάτης είναι αυτός που «μπορεί να στέλνει άλλον στη θέση του». Ή «να δουλεύει σε περισσότερες από μία πλατφόρμες».
Σας μυρίζει εργολαβία αυτό; Όπως με τις εταιρείες καθαρισμού π.χ.; Καλά σας κάνει.
Από μακριά φωνάζει ότι πάνε να βάλουν στους κούριερ εργολαβικές εταιρείες. Αυτό είναι ο πάτος των εργασιακών σχέσεων.
Η πλατφόρμα θα υπογράφει με ένα άτομο συμβόλαιο εξωτερικού συνεργάτη για 5.000 παραγγελίες τη μέρα. Γιατί είναι ο σούπερμαν.
Και αυτός θα στέλνει 200 να δουλεύουν. Χωρίς να ξέρει κανείς ούτε πώς πληρώνονται ούτε πόσο.
Να πούμε εδώ ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε θεσπίσει, κάθε εταιρεία που προσλαμβάνει εργολάβο, να είναι υπεύθυνη για τις συμβάσεις των εργολαβικών και την τήρηση της νομοθεσίας.
Αλλά αυτή η κυβέρνηση τα κατάργησε. Φυσικά.
Είναι ο υπέροχος ελληνικός καπιταλισμός, που πάει να βγάλει λεφτά κόβοντας από αυτούς που βγάζουν τα ελάχιστα.
Με τις αμέριστες πλάτες αυτής της κυβέρνησης. Συγχαρητήρια.
