Τον Ιούνιο του 2012, σε προεκλογική συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στο Παλαιό Φάληρο, ο πρώην βουλευτής της ναζιστικής συμμορίας και νυν βαρυποινίτης Ηλίας Παναγιώταρος είχε δηλώσει απευθυνόμενος σε πλήθος υποστηρικτών του ότι η Χρυσή Αυγή θα μπουκάρει στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και θα πετάει έξω «τα παιδιά των λαθρομεταναστών».
Τέτοιου τύπου ακραίες δηλώσεις έκαναν τη μεγάλη αστική παράταξη να δυσπιστεί απέναντι στους Έλληνες εκπροσώπους του ευρωπαϊκού νεο-φασισμού και τον δημοσιογράφο Μπάμπη Παπαδημητρίου να ξιφουλκεί, έναν χρόνο αργότερα, λίγες μόλις μέρες πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, υπέρ μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής», η οποία θα θέσει στο περιθώριο την άλλη, την αστεία, και θα συνεργαστεί με τον μεγάλο αστικό συνασπισμό που θα αμυνθεί απέναντι στον επαπειλούμενο τότε κίνδυνο να έρθουν οι κομμουνιστές και να μας πάρουν τα σπίτια.
Η δήλωση λοιδορήθηκε, υπενθυμίστηκε πολλές φορές, ο ίδιος ο Μπάμπης κατήγγειλε επανειλημμένα ότι διαστρεβλώθηκε (χωρίς να πείσει ούτε τον εαυτό του), αλλά λίγες φορές ομολογήθηκε πόσο προφητική αποδείχθηκε. Η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη αυτοπροβάλλεται διαρκώς ως η μεγάλη αστική παράταξη η οποία περιλαμβάνει στους κόλπους της όλο τον καλό κόσμο, από τις παρυφές της φιλελεύθερης Κεντροαριστεράς μέχρι τις παρυφές του νεο-φασισμού, αυτήν ακριβώς τη «σοβαρή Χρυσή Αυγή» που απαιτούσε ο ΣΚΑΪ τον Σεπτέμβριο του 2013.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι όλες οι τάσεις δεν εκπροσωπούνται εξίσου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ούτε όλα τα δάχτυλα είναι ίδια. Στους εκ του ευρωπαϊκού νεο-φασισμού ορμώμενους ο Μητσοτάκης έχει αναθέσει την ευθύνη της λειτουργίας του κράτους, της διαχείρισης της πανδημίας και την οικονομική ανάπτυξη. Στους εκ της φιλελεύθερης Κεντροαριστεράς ορμώμενους, κάτι φεστιβάλ υπό την αιγίδα ιδιωτικών ιδρυμάτων. Και στο μετεμφυλιακό κράτος άλλωστε, κάπως έτσι είχε γίνει η μοιρασιά.
Σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα υπάρχουν και μερικές σαχλές φιγούρες που δεν θα μπουν στη μοιρασιά και θα μπορούν εκτός κυβέρνησης να λένε και μια κουβέντα παραπάνω χωρίς να κρύβονται. Στη στρατηγική της «σοβαρής Χρυσής Αυγής», που υλοποιείται με ευλάβεια τα τελευταία δυόμισι χρόνια, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, που στοχοποίησε μέσω της ιστοσελίδας και του προσωπικού του λογαριασμού πεντάχρονα παιδάκια, αποτελεί σίγουρα μια παραφωνία. Κατά το ότι ελάχιστοι θα τον αποκαλούσαν σοβαρό.
Αλλά, όπως θα έλεγε και ο βουλευτής της Ν.Δ. πλέον Μπάμπης, «γιατί όχι, ένας σοβαρός Μπογδάνος;».
