Μια διακήρυξη για την «υπογεννητικότητα, τις διαχρονικές αξίες του ελληνικού πολιτισμού, την Παιδεία και εξωτερικές απειλές υπαρξιακής σημασίας για τη χώρα μας» κυκλοφόρησε πρόσφατα και την υπογράφουν 160 τιτλούχοι της ελληνικής κοινωνίας, μεταξύ των οποίων δεκάδες ακαδημαϊκοί, ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί, δικαστικοί, στρατιωτικοί, πρέσβεις, δεκάδες καθηγητές ΑΕΙ, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών κ.ά.
Αναφέρονται πρώτα απ’ όλα στο δημογραφικό πρόβλημα και καλούν την Πολιτεία να έχει ως πρώτη μέριμνα την ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας και την αύξηση των γεννήσεων: «Αντ’ αυτού όμως», σημειώνουν, «παρατηρούμε με ανησυχία να εξαγγέλλονται και να προωθούνται νομοθετικές πρωτοβουλίες στο όνομα ενός αμφιλεγόμενου και καταχρηστικού δικαιωματισμού (π.χ. γάμοι ομόφυλων ζευγαριών με δικαίωμα υιοθεσίας) που έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, τα ήθη και τις εθνικές μας παραδόσεις που διαχρονικά αποτελούν τα κραταιά θεμέλια της συνέχειας, επιβίωσης και προοπτικής του Ελληνισμού».
Ώστε έτσι λοιπόν. Η Ελλάς κινδυνεύει από υπερβολικά δικαιώματα. Η διάλυση της ελληνικής παιδείας και της προσχολικής αγωγής, η υψηλή ανεργία με κατακρήμνιση των μισθών, οι συνθήκες ζωής και στέγης που «απαγορεύουν» στους νέους να παντρευτούν και να τολμήσουν να κάνουν οικογένεια, η μετανάστευση των πιο αξιόλογων και φιλόδοξων νέων για σπουδές και αντίστοιχη εργασία στο εξωτερικό, το σκληρό και διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα που καταργεί την αξιοκρατία και εξαφανίζει τις ίσες ευκαιρίες, δεν αξιολογήθηκαν από τους τιτλούχους των προνομίων.
Για την παραγωγική παρατεταμένη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας δεν τόλμησε να μιλήσει κανείς. Για τον αφελληνισμό της επιχειρηματικότητας και την κυριαρχία ξένων επιχειρήσεων που προωθούν τα εισαγόμενα προϊόντα δεν άκουσαν ούτε είδαν. Για την επιστροφή στην περίοδο της «Ούλεν» και της «Πάουερ», που μας πούλαγαν το νερό και το ρεύμα πριν σηκώσουμε κεφάλι, δεν βρήκαν λέξη!
Για την ανεμπόδιστη πλημμυρίδα ναρκωτικών στην κοινωνία και τον πολλαπλασιασμό των οίκων ανοχής, που πλέον ονομάζονται Studio, ντράπηκαν να μιλήσουν.
Για τη διεθνή απομόνωση της χώρας στα Βαλκάνια, με την Τουρκία να κυριαρχεί με στρατιωτικές και εμπορικές συμφωνίες παντού, δεν έμαθαν. Ευτυχώς δεν τόλμησαν να πουν ότι η χρυσή περίοδος των ελληνοχριστιανικών αξιών ήταν εκείνη της Χούντας. Πάλι καλά.
