Η επίθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην κοινωνική πλειοψηφία συνεχίζεται και διευρύνεται. Μετά τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, έθεσε σε διαβούλευση σχέδιο νόμου που ιδιωτικοποιεί την επικουρική ασφάλιση με την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Μία αντιμεταρρύθμιση που υπονομεύει το δημόσιο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα και τον διανεμητικό του χαρακτήρα και καταλύει την αρχή της «αλληλεγγύης των γενεών».
Πλήττει τους σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους, καθώς η χρηματοδότηση των επικουρικών συντάξεων καθίσταται αβέβαιη και επισφαλής. Πλήττει τους νέους ασφαλισμένους κάτω των 35 ετών, καθώς οι ασφαλιστικές τους εισφορές θα γίνουν αντικείμενο χρηματιστηριακού τζόγου και επενδυτικού ρίσκου, χωρίς ουσιαστική εγγύηση για το ύψος των μελλοντικών συντάξεων που θα λάβουν.
Με την επιβολή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος οι εισφορές των νέων ασφαλισμένων δεν θα καλύπτουν πλέον τις σημερινές συντάξεις προκαλώντας ένα τεράστιο κενό, άνω των 56 δισ. ευρώ, στη χρηματοδοτική κάλυψή τους. Αυτό το υπέρογκο κόστος θα κληθεί να καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή οι φορολογούμενοι, με μεγάλη επιβάρυνση του δημόσιου χρέους.
Πρόκειται για βίαιη αναδιανομή εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας και προς όφελος λίγων ιδιωτικών συμφερόντων. Εν μέσω πανδημίας και κρίσης η κυβέρνηση πλήττει το δημόσιο συμφέρον προκειμένου να εξασφαλίσει τεράστια κέρδη σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ ταυτόχρονα με προκλητική διάταξη απαλλάσσει τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης, που θα διαχειρίζονται και θα επενδύουν στα χρηματιστήρια τις εισφορές των ασφαλισμένων, από κάθε «αστική ή ποινική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τους στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους ή επ’ ευκαιρία αυτής».
Είναι ενδεικτικό ότι, από τις τριάντα χώρες που επιχείρησαν από το 1981 και μετά να κεφαλαιοποιήσουν και να ιδιωτικοποιήσουν τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, οι δεκαοκτώ προχώρησαν σε εκ νέου μεταρρύθμιση επιστρέφοντας σε διανεμητικό σύστημα συντάξεων. Αποδείχτηκε ότι το μοντέλο της κεφαλαιοποίησης είχε μεγαλύτερο κόστος μετάβασης από το αρχικά εκτιμώμενο, αυξημένο ρίσκο από τη λειτουργία των αγορών, υψηλό κόστος διαχείρισης, ενώ απέδωσε χαμηλές συντάξεις εξαιτίας των χαμηλών αποδόσεων.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ., εν μέσω πανδημίας και κρίσης, φέρνει ένα αποτυχημένο νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανοίγοντας την κερκόπορτα για μελλοντική συνολική κεφαλαιοποίηση του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Τζογάρει τη ζωή των επόμενων γενεών, τον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζομένων και των ασφαλισμένων και υπονομεύει το δημόσιο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, που αποτελεί τον βασικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους. Θα μας βρει αποφασιστικά απέναντι στη Βουλή και στην κοινωνία.
* H Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Β1 Βόρειας Αθήνας
