55% των πολιτών θεωρεί πως η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα λειτουργήσει εις βάρος του εργαζόμενου.
Ένα 28% πιστεύει ότι θα λειτουργήσει θετικά και ένα 17% δεν ενδιαφέρεται για το θέμα.
Προσέξτε: δεν ρωτήθηκαν αν συμφωνούν με το νομοσχέδιο. Η ερώτηση είναι γενικώς φιλοσοφική και η κυβέρνηση απομακρύνεται διακριτικά από το κάδρο.
Αλλά έστω κι έτσι δείχνει ότι η κυβέρνηση πέρασε το εργασιακό με σοβαρές απώλειες στην πλάτη της.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η ρύθμιση στην οποία αντιδρά πάνω από το μισό της κοινωνίας μέσα στη Ν.Δ. δεν προκάλεσε παρά ελάχιστες αντιδράσεις.
Κι αυτό δείχνει ότι οι πραγματικές αποστάσεις του κόσμου από την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πολύ μεγάλες.
Απλώς εκδηλώνονται όταν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα επιταχύνουν για να περάσουν με μια ζημιά όλες τις λακκούβες. Και γι’ αυτό φέρνουν μπροστά όλα τα δύσκολα.
Όπως την εκχώρηση του επικουρικού πυλώνα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Και το νομοσχέδιο της Κεραμέως, που όπως φαίνεται διαλύει το δημόσιο σχολείο.
Η Κεραμέως ποντάρει και στο ότι έχουμε καλοκαίρι και είναι αδύνατον να κατέβει η εκπαιδευτική κοινότητα τα σχολεία στον δρόμο.
Μια πρόβλεψη: παρ’ όλο που το ασφαλιστικό είναι μια τεράστια ληστεία, η μεγάλη συζήτηση θα γίνει για το νομοσχέδιο Κεραμέως.
Γιατί αφορά τη ζωή των ανθρώπων τώρα και όχι σε σαράντα χρόνια.
Και γιατί για στον κόσμο είναι προφανέστερη η ηθική του διάσταση σε σχέση με το ασφαλιστικό. Λανθασμένα φυσικά.
Και μια παρατήρηση: ενώ επιταχύνουν τα νομοσχέδια που θα τους φέρουν σε σύγκρουση με την αντιπολίτευση, ψάχνουν αφορμές να κάνουν πίσω στην ψήφιση των μνημονίων με τη Βόρεια Μακεδονία.
Που σημαίνει ότι τα εσωκομματικά τους τους φοβίζουν περισσότερο από τη σύγκρουση για το δημόσιο σχολείο ή το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα.
Γιατί αυτά αντανακλούν και στη βάση τους. Πώς θα αντέξει η βάση τής Ν.Δ. τον Μητσοτάκη να υποστηρίζει τα μνημόνια μετά το πατριδοκάπηλο θέατρο του 2018;
Άρα, δύο μητέρες των μαχών μαζί. Γι’ αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε όσα μάθαμε από την προηγούμενη.
Στην προηγούμενη μητέρα των μαχών μάθαμε ότι, για να περάσει η Ν.Δ. αυτά τα νομοσχέδια, χρησιμοποιεί ένα βασικό ψέμα και μια βασική αντεπίθεση.
Στο εργασιακό το βασικό ψέμα της Ν.Δ. ήταν ότι στην ατομική σύμβαση εργοδότη - εργαζόμενου τα μέρη είναι ισότιμα.
Τους απάντησαν η αντιπολίτευση, τα συνδικάτα, ακόμα και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής. Απλώς έκαναν πως δεν άκουσαν.
Το να κάνεις ότι δεν ακούς δεν σημαίνει όμως ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει. Αυτό έδειξε η δημοσκόπηση.
Αυτό ήταν το βασικό ψέμα. Η βασική αντεπίθεση ήταν ότι όλη η κριτική στο νομοσχέδιο γίνεται για να προστατευτούν τα εξοργιστικά προνόμια των συνδικαλιστών.
Μιλώντας φυσικά για το Δημόσιο, παρ’ όλο που το νομοσχέδιο αφορούσε κυρίως τον ιδιωτικό τομέα.
Και εκεί έκαναν πως δεν άκουσαν. Απλώς διάβαζαν όλοι το ίδιο νον πέιπερ και μετά ψήφισαν.
Τώρα, στο νομοσχέδιο Κεραμέως, το θέμα θα είναι οι καθηγητές που δεν θέλουν να αξιολογηθούν.
Στο ασφαλιστικό ότι είναι ντροπή να πληρώνουν οι νέοι εργαζόμενοι με τις εισφορές τους τις συντάξεις των γέρων.
Και ότι η Αριστερά θέλει παντού κρατικοδίαιτα συστήματα και άχρηστους τεμπελχανάδες.
Και κάπου εκεί θα την πατήσουν. Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.
Και να ξέρουμε τα αδύνατα σημεία μας. Γιατί δεν έχουν μόνο οι άλλοι.
