“Κάναμε βήματα συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα σε συνθήκες δύσκολες. Είναι πολύ ενδιαφέρον για την επόμενη μέρα και πρέπει να αξιολογηθεί πώς δούλεψαν μαζί κράτος και ιδιωτικός τομέας. Το σύστημα Υγείας πρέπει να βρει νέους τρόπους συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι μόνο κρατικό, αλλά ποιοτικό”, δήλωσε προ ημερών ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανοίγοντας τον δρόμο για τη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ και την προώθηση των ΣΔΙΤ στον τομέα της Υγείας.
Μόνο που δεν μας εξήγησε ποιος ωφελήθηκε από τα “βήματα συνεργασίας” με τους ιδιώτες που έγιναν από την αρχή της υγειονομικής κρίσης μέχρι σήμερα. Γιατί αν βάλουμε κάτω τα δεδομένα και τα χρήματα που το Δημόσιο δαπάνησε γι' αυτή τη συνεργασία, οι μόνοι ωφελημένοι ήταν οι επιχειρηματίες της Υγείας που αμείφθηκαν και με το παραπάνω για τη μη συνεργασία τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Αν σκεφτεί κανείς πως από τα 140 ιδιωτικά θεραπευτήρια που λειτουργούν στη χώρα μόνο επτά δέχτηκαν ασυμπτωματικούς ασθενείς Cονίd και μάλιστα με διπλάσιο νοσήλιο -πληρωμένο από το κράτος- και όλες οι ιδιωτικές κλινικές δέχοντας στις ΜΕΘ τους μη Covid ασθενείς έναντι 1.600 ευρώ την ημέρα και πάλι πληρωμένα από το κράτος, μια χαρά πήγε για τους ιδιώτες η “συνεργασία” με το Δημόσιο και κάπως έτσι ευελπιστούν πως θα “δουλέψουν” και στο μέλλον με τις ευλογίες και με τις πλάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Εύκολες δουλειές με σίγουρη πελατεία και εξασφαλισμένα κέρδη μέσα στα δημόσια νοσοκομεία είναι αυτό που προσφέρει στους ιδιώτες η κυβέρνηση όταν μιλά για ποιοτική αναβάθμιση του ΕΣΥ. Σαν τον αξονικό τομογράφο που έβαλε ιδιώτης στον “Ευαγγελισμό” και με τα λεφτά που του πλήρωσε το κράτος σε έναν χρόνο θα είχε αγοράσει τρεις.
