Μια πολύ «πονηρή» προσθήκη που αφορά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) προστέθηκε με το άρθρο 97 του νομοσχεδίου για τα εργασιακά. Όπως ορίζει η σχετική διάταξη, με Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις μπορεί να καθορίζονται και μισθολογικοί όροι, οι οποίοι ισχύουν μόνο για τους συμβαλλόμενους στη σύναψη της ΕΓΣΣΕ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Ν. 4093/2012.
Η αρχική διάταξη (στη δημόσια διαβούλευση) όριζε ότι οι ΕΓΣΣΕ καθορίζουν τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Στην τελική διάταξη (άρθρο 97) προστέθηκε νέο εδάφιο, σύμφωνα με το οποίο «βασικοί μισθοί, βασικά ημερομίσθια, κάθε είδους προσαυξήσεις αυτών και γενικά κάθε άλλος μισθολογικός όρος ισχύουν μόνο για τους εργαζομένους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλόμενων εργοδοτικών οργανώσεων και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου».
Με την επαναδιατύπωση της επίμαχης διάταξης δόθηκε φαινομενικά η δυνατότητα να προβλέπεται ως ρύθμιση το επίδομα γάμου, το όποιο, σύμφωνα με πολλά δικαστήρια, έχει χαρακτήρα οικονομικής παροχής. Στην αντίθετη περίπτωση, όπως είχε εισαχθεί με το αρχικό σχέδιο η διάταξη, ο περιορισμός των κοινωνικών εταίρων να μην μπορούν με την ΕΓΣΣΕ να συνομολογούν οικονομικούς όρους δεν θα έδινε -πιθανότατα- σε αυτούς τη δυνατότητα να διατηρήσουν το επίδομα γάμου.
Επί της ουσίας, πρόκειται για αναδιατύπωση του Ν. 4093/2012 που όριζε ακριβώς τα ίδια. Η συνομολόγηση, όμως, μισθολογικών όρων -δηλαδή αυξήσεων επί του κατώτατου μισθού-, οι οποίες θα ισχύουν όμως μόνο για τα μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων που συμμετέχουν στην υπογραφή της ΕΓΣΣΕ και όχι καθολικά, δεν θα επιτρέψει στην πράξη την υπογραφή εθνικής σύμβασης με μισθολογικούς όρους οι οποίοι θα ισχύουν για ένα μέρος μόνο και όχι για όλους τους εργαζόμενους. Στην πράξη υπονομεύεται η ίδια η ΕΓΣΣΕ στην οποία οι εργοδοτικοί φορείς αποκλείεται να συναινέσουν να περιληφθεί σχετικός όρος τον οποίο θεωρούν πως έχει οικονομικό και όχι θεσμικό χαρακτήρα (όπως ισχυρίζεται η ΓΣΕΕ). Το επιχείρημα που θα προβληθεί θα είναι ότι με τη συγκεκριμένη διάταξη θα προκύψουν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις που θα καταβάλλουν το επίδομα γάμου σε διαφορετικές «ταχύτητες».
Αντίστοιχα ζητήματα ενδέχεται να προκύψουν και για τις ωριμάνσεις (τριετίες), ζήτημα για το οποίο οι εργοδοτικοί φορείς έχουν προσφύγει στο ΣτΕ κατά της «εγκυκλίου Αχτσιόγλου» και αναμένεται η σχετική απόφαση τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Έτσι η κυβέρνηση λειτουργεί σαν Πόντιος Πιλάτος. Εμμέσως παρεμβαίνει στη νομική διχογνωμία που υφίσταται, βγάζοντας την ουρά της απέξω. Δεν θα φταίει λοιπόν η ίδια που χάθηκε το επίδομα γάμου, αλλά οι «κακοί» εργοδότες, ενώ η ίδια έκανε ό,τι μπορούσε!
* Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι δικηγόρος - εργατολόγος
