Από τη μία έχεις έναν πρωθυπουργό που πλέει σε καλοκαιρινά πελάγη αισιοδοξίας και από την άλλη έχεις ένα πλέγμα συνεχιζόμενων απαγορεύσεων που μόνο ερωτήματα προκαλεί. Από τη μία έχεις τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει, σε πανηγυρικούς τόνους μάλιστα, ότι «η Ελλάδα υποδέχεται το καλοκαίρι θωρακισμένη με την ασπίδα του εμβολιασμού και οπλισμένη με το δόρυ του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης» και από την άλλη έχεις την Αριστοτελία Πελώνη να προειδοποιεί ότι «δεν έχουμε τελειώσει με τον ιό και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», ζητώντας μας παράλληλα «να κάνουμε υπομονή μέχρι τα μέσα του Ιουνίου» μήπως και αρθεί από την κυβέρνηση η απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας (00.30 - 05.30) των πολιτών για την οποία η παραμικρή λογική εξήγηση δεν υπάρχει.
Γιατί δεν μπορεί να τα πηγαίνουμε περίφημα, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, σε όλους τους τομείς, να υποδεχόμαστε τουρίστες και να σπάμε τα φράγματα των εμβολιασμών και ταυτόχρονα να ισχύουν αστυνομικού χαρακτήρα απαγορεύσεις. Εκτός κι αν τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα όσο βιάζεται ο κύριος Μητσοτάκης να μας τα παρουσιάσει.
Και μάλλον η αλήθεια κάπου εκεί κρύβεται, γιατί δεν μπορείς να σπεύδεις να μιλήσεις για ασπίδα εμβολιασμού όταν το ίδιο το υπουργείο Υγείας παραδέχεται ότι στο σύνολο της χώρας το 35,5% των πολιτών έχουν κάνει την πρώτη δόση και μόλις το 20,3% έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους και με τις δύο δόσεις.
Έχοντας λοιπόν εμβολιάσει μόνο το 1/5 του πληθυσμού, είναι κάπως πρόωρο να μιλάς για ασπίδες και τείχη ανοσίας που είσαι έτοιμος να τα γκρεμίσεις για να υποδεχτείς τους καλοκαιρινούς επισκέπτες της χώρας, διατηρώντας όμως παράλληλα απαγορεύσεις που δεν συνάδουν με το κλίμα αισιοδοξίας και ασφάλειας που εκφράζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
