Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αντιπολιτευτικός λαϊκισμός της Νέας Δημοκρατίας των προηγούμενων χρόνων μεταλλάσσεται σε κυνική και επικερδή εκμετάλλευση ευκαιριών για λίγους και εκλεκτούς. Οι λύσεις που κάποτε υπόσχονταν μετατρέπονται σήμερα σε χρυσοφόρες αναθέσεις εκατομμυρίων, πλασαρισμένες σε ένα ψευδεπίγραφο περιτύλιγμα τεχνοκρατικής αντιμετώπισης προβλημάτων όπως η διαχείριση του προσφυγικού. Όπου, πέραν της ανάληψης του απεχθούς ρόλου του μαντρόσκυλου της Ε.Ε., η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει για μια ακόμη φορά την κρίση ευκαιρία και προκηρύσσει κλειστό «διαγωνισμό» χαρίζοντας 456 εκατομμύρια ευρώ σε βάθος τετραετίας (ή 114 εκατομμύρια ευρώ ετησίως) για "Παροχή υπηρεσιών διαχείρισης εγκαταστάσεων (Facilities Management) κάθε τύπου δομών προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας αιτούντων άσυλο προσφύγων και μεταναστών και συναφών υποδομών και εγκαταστάσεων, αλλά και κτηριακών υποδομών κάθε υπηρεσίας αρμοδιότητας του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου". Και όλα αυτά την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση χρεώνεται τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και πεθαίνουν χιλιάδες πρόσφυγες.
Πρόσφυγες που μήνα με τον μήνα αποκλείονται συστηματικά και μεθοδευμένα από προγράμματα διεθνών οργανισμών και ενώ οι ίδιοι βυθίζονται καθημερινά στην εξαθλίωση κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να στήσουν στην πλάτη τους παιχνίδια εκατομμυρίων, σε βαθμό που κάπου χάνεται ο λογαριασμός. Από τη μία, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να ξεκινά έργο ανύψωσης τσιμεντένιων τοίχων σε 39 κέντρα υποδοχής της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, προϋπολογισμού 28,4 εκατ. ευρώ, με χρηματοδότηση μάλιστα της Ε.Ε., για την προστασία τόσο των «φιλοξενούμενων» όσο και των ντόπιων κατοίκων και, από την άλλη, έχεις τη σκανδαλώδη χορήγηση 6,2 εκατομμυρίων ευρώ σε ιδιωτική εταιρεία για “συμβουλευτικές υπηρεσίες”, μετά τα 120 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή των δύο ΚΥΤ σε Λέσβο και Χίο. Και εκεί έρχεται ο διαγωνισμός των 456 εκατομμυρίων για να μας πείσει πως και στο προσφυγικό η λογική είναι business as usual.
