Ο Νίκος Δένδιας είναι σκληρός ιδεολογικός αντίπαλος της Αριστεράς και των αξιών της. Το έχει αποδείξει έμπρακτα, καθώς εφάρμοσε μέχρι κεραίας την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά στο κοινωνικό πεδίο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη εφάρμοσε στο έπακρο την κεντρική κυβερνητική πολιτική στο πεδίο του προσφυγικού / μεταναστευτικού με την επιχείρηση «Ξένιος Ζεύς». Χιλιάδες μετανάστες υπέφεραν μετά τις επιχειρήσεις - σκούπα της αστυνομίας και τις συλλήψεις τους, φυλακισμένοι και στοιβαγμένοι σε άθλια κέντρα. Αρκετοί εξ αυτών απελάθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ οι καταγγελίες για αστυνομική βία ήταν εκατοντάδες.
Όλα αυτά συνέβησαν την εποχή που στην Αθήνα αλώνιζε η Χρυσή Αυγή, με την τότε κυβέρνηση να εφαρμόζει συμπληρωματική στους ναζί πολιτική. Ο Νίκος Δένδιας ήταν ο πολιτικός που χρεώνεται την κωλυσιεργία στην αντιμετώπιση της ναζιστικής συμμορίας, καθώς δεκάδες υποθέσεις λίμναζαν λόγω της περίεργης απροθυμίας κύκλων της αστυνομίας. Η κυβέρνηση και ο συγκεκριμένος υπουργός ανέλαβαν δράση όταν επήλθε η τραγική δολοφονία του Παύλου Φύσσα και όταν η Χρυσή Αυγή αυτονομήθηκε πλήρως στις πολιτικές της επιδιώξεις.
Ο Νίκος Δένδιας υπηρέτησε επίσης ενεργά τη θεωρία των δύο άκρων. Οι δηλώσεις του πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνταχθεί με τη νομιμότητα και πως συγκαλύπτει την ανομία ήταν η μία πτυχή της κυβερνητικής πολιτικής. Η άλλη εξαντλήθηκε σε ένα ανηλεές «κυνήγι μαγισσών», στο οποίο συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν νεαρές και νεαροί που είχαν -υποτίθεται- σχέσεις με ένοπλες ομάδες. Υπήρξαν υποθέσεις στις οποίες οι προσπάθειες του κράτους έπεσαν στο κενό: Η περίπτωση της άδικης φυλάκισης και αθώωσης της Ηριάννας ήταν η πιο χαρακτηριστική.
Ο Κερκυραίος απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών εφαρμόζει πάντα ό,τι επιβάλλουν τα συμφέροντα της δεξιάς διακυβέρνησης. Εφαρμόζει με πυγμή τις προτεραιότητες της παράταξής του, δεν αμφισβητεί τις βασικές αρχές της. Εκπροσωπεί την παλιά τάξη, που παραμένει προσκολλημένη και εξαρτημένη από τη διακυβέρνηση και ό,τι αυτή φέρει.
Γι’ αυτό και εμφανίζεται θεσμικός στην εκφορά του λόγου του, ιδιαίτερα τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο Νίκος Δένδιας διαχώρισε τη θέση του από τυχοδιωκτικές πρακτικές που έκαναν συστατικό τού DNA της -μητσοτακικής πια- Ν.Δ. το ψέμα και τις παρασκηνιακές δολιοφθορές.
Ουδείς μπορεί να ξεχάσει ότι, την περίοδο μεταξύ της διαπραγμάτευσης και της τελικής υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών, αντιπαρατέθηκε με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά πολιτικά και ιδεολογικά, κρατώντας αποστάσεις από τα συλλαλητήρια των νεο-Μακεδονομάχων. «Δεν είμαι υπέρ των συλλαλητηρίων, η εξωτερική πολιτική είναι πολύ ευαίσθητο πράγμα για να κρίνεται στις πλατείες» είχε πει τότε.
Ο Νίκος Δένδιας από την Άγκυρα διαχώρισε τη θέση του από την ομάδα συμβούλων του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έλκει την καταγωγή της από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Προτίμησε να εμφανιστεί ως άνθρωπος της παραδοσιακής Ν.Δ. του Καραμανλή. Δεν γνωρίζουμε εάν θα διεκδικήσει πιο ενεργό ρόλο στο άμεσο μέλλον. Αν ισχύσει κάτι τέτοιο, θα είναι ένας δύσκολος και σκληρός αντίπαλος.
