Ας κρατήσουμε τρία στοιχεία από τη συζήτηση στη Βουλή. Πρώτον, τη χλιαρή παρουσία των ελάχιστων βουλευτών -κατά κύριο λόγο τον “πάγκο”- της συμπολίτευσης. Αν παρακολουθούσε κανείς τη συζήτηση χωρίς να γνωρίζει το πλαίσιο, δύσκολα θα καταλάβαινε σε τι συνίσταται το κατηγορητήριο. Δεύτερον, τα πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού Τύπου της επόμενης ημέρας, που “εξαφάνισαν” το θέμα. Με εξαίρεση τα Νέα του Β. Μαρινάκη. Ούτε και τα sites κατάφεραν να υπερασπιστούν την -μη- επιχειρηματολογία της Ν.Δ. Τρίτον, το ότι το πρόβλημα που επιχείρησε να δημιουργήσει ο Μητσοτάκης στον ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε αντίστροφα. Είχαμε καιρό να δούμε τόσο συσπειρωμένη την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Τα standing ovation στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα, μα κυρίως στο τέλος της ομιλίας του Ν. Παππά, αποτυπώνουν το πολύ θερμό κλίμα στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη
Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η επιλογή της Ν.Δ. να βάλλει κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του πρώην υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής υπάρχει μια “μαγική φράση”: Νόμος 4339/2015. Γνωστός και ως “νόμος Παππά”, που ήρθε, στην πραγματικότητα, να εφαρμόσει πολλά εκ των οποίων θεμελίωσαν -αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν- οι νόμοι Βενιζέλου (1995) και Ρουσόπουλου (2007). Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, που έβαλε τάξη σε ένα τοπίο που παρέμενε προκλητικά αρρύθμιστο από την πρώτη μέρα λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης, το μακρινό 1989. Μια αντισυνταγματική εκκρεμότητα που έπαιρνε τη μία παράταση μετά την άλλη. Όπως και η θητεία των μελών του ΕΣΡ, αιτία της δικαίωσης των καναλαρχών στο ΣτΕ, με αποτέλεσμα νομίμως να μην καταβάλλουν τα πρόστιμα λόγω της άνευ αδειών λειτουργίας. Ακόμα ένα ναρκοθετημένο πεδίο που κλήθηκε να διαχειριστεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά κόπων, βασάνων και καθυστερήσεων στο όριο του σαμποτάζ από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση, το ΕΣΡ συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 2016 με νόμιμη σύνθεση και προκήρυξε τον ακυρωθέντα διαγωνισμό.
Τον διαγωνισμό δηλαδή που βασίζεται στον Ν. 4339/2015, με βάση τον οποίο έως και σήμερα λειτουργούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί (φωτογραφία 1). Κάτι που σκοπίμως διαστρεβλώνουν δημοσιολογούντες και στελέχη της Ν.Δ. λέγοντας πως πρόκειται για αντισυνταγματικό νόμο. Ουδέν ψευδέστερον. Πρώτη απόδειξη -η λογική- πως με βάση αυτό τον νόμο λειτουργούν τα κανάλια, δεύτερη -η δικαστική- όλες οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, τρίτη πως ο διαγωνισμός για τις άδειες διεξήχθη με βάση τον... “αντισυνταγματικό” Ν.4339, όπως φαίνεται και στο σχετικό ΦΕΚ. Ένας διαγωνισμός ο οποίος όχι μόνο δεν ζημίωσε το Δημόσιο αλλά εξασφάλισε την είσπραξη 250.000.000 ευρώ από τις άδειες (35 εκατ. έκαστη) και από φόρο διαφήμισης και τέλη χρήσης συχνοτήτων, η είσπραξη των οποίων αναβαλλόταν κάθε χρόνο έως το 2015.
Ποιον ισχυρισμό Καλογρίτσα υιοθετεί ο Μητσοτάκης
Όπως αναφέρεται στην πρόταση της Ν.Δ. που υπερψηφίστηκε: “ο κ. Παππάς, αξιοποιώντας τη θέση του ως υπουργός αρμόδιος για την εποπτεία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και ειδικότερα για τη διενέργεια του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες εθνικής εμβέλειας, ζήτησε να μεταφερθούν 3.000.000 ευρώ από την CCC στον κ. Καλογρίτσα προκειμένου να δημιουργηθεί κανάλι όπου θα φαινόταν ως τύποις ιδιοκτήτης ο κ. Καλογρίτσας και στην πραγματικότητα θα ελεγχόταν απόλυτα από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ”.
Τα 3 εκατομμύρια
Ενόψει του διαγωνισμού του 2016 ο Χρ. Καλογρίτσας, βασικός μέτοχος της κατασκευαστικής εταιρίας “Τοξότης”, εκφράζει ενδιαφέρον για συνεργασία με τον κατασκευαστικό κολοσσό στα Αραβικά Εμιράτα “CCC Group”. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται και στο υπόμνημα του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ελβετίας, η “Τοξότης” ζητάει επειγόντως 3 εκατομμύρια ευρώ. Κάτι που, όπως εξηγεί ο βασικός μέτοχος της αραβικής εταιρείας Σαμέρ Χουρί, δεν μπορούσε να γίνει με τη μορφή δανείου αλλά σαν προκαταβολή για τη συμμετοχή της εταιρείας Καλογρίτσα ως υπεργολάβου στο έργο της ανέγερσης του “Al Zahia City Center Mall” στα Εμιράτα. Όπερ και εγένετο.
Αυτό το ποσό χρησιμοποιήθηκε ως εγγυητική επιστολή του Χρ. Καλογρίτσα για τη συμμετοχή του στον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών. Τα χρήματα αυτά δεσμεύτηκαν από το ελληνικό κράτος και τελικά κρίθηκαν μη επιστρεπτέα όταν ο Χρ. Καλογρίτσας δεν κατάφερε να καταβάλει τη δόση για την τηλεοπτική άδεια όπως προέβλεπαν οι όροι του διαγωνισμού. Οι καναλάρχες προσφεύγουν στο ΣτΕ, δικαιώνονται και, τέλη Ιανουαρίου του 2017, αποφασίζεται να επιστραφούν τα χρήματα που είχαν δεσμευτεί.
Το Πρώτο Θέμα... δικαιώνει το Documento
Εδώ “σκαλώνει” ο ισχυρισμός ότι κατ’ εντολή Παππά τα 3 εκατομμύρια κατευθύνθηκαν στην εφημερίδα Documento, αφού η απόφαση διάλυσης της εφημερίδας από τον Χρ. Καλογρίτσα είχε ληφθεί ήδη από τις αρχές του 2017, με τα χρήματα δεσμευμένα. Αποκαλυπτικό είναι το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος στις 8.2.2017: “σε μια εποχή δηλαδή που ο Καλογρίτσας έχει χάσει λόγω αφερεγγυότητας την τηλεοπτική άδεια, καταχωρείται στο ΓΕΜΗ ανακοίνωση της εταιρείας για τροποποίηση του καταστατικού. Πρώτον, αλλάζει το όνομα και μετονομάζεται σε MediaDoc, δεύτερον, ανακοινώνεται ότι η εταιρεία προχωρά σε απομείωση κεφαλαίου και επιστροφή των μετρητών στον μοναδικό του μέτοχο, ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ”.
Ήταν εικονικό το έργο;
Τα πράγματα ξεδιαλύνουν ακόμα παραπάνω μετά τους ισχυρισμούς Καλογρίτσα ότι η συμφωνία με την CCC δεν αφορούσε το προαναφερθέν έργο αλλά ήταν εικονική, έπειτα από συμφωνία του τότε υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά με τους επικεφαλής του Ομίλου για τη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Αρνούμενος να επιστρέψει τα χρήματα μηνύει τους υπευθύνους του Ομίλου για απάτη επί δικαστηρίω τον Ιούλιο του 2020.
Τι αποφάσισε το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο
Στις 5 Απριλίου 2018 η CCC προσφεύγει στη διαιτησία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Ελβετίας. Ποια είναι η απόφαση; “Η Συμφωνία (σ.σ.: μεταξύ των δυο μερών) είναι έγκυρη σύμφωνα με το ελβετικό ουσιαστικό δίκαιο”, διατάσσοντας μάλιστα την εταιρεία “Τοξότης” να καταβάλλει στην CCC τα 3 εκατ. ευρώ (φωτογραφία 2). Έρχεται στη συνέχεια το Μονομελές Πρωτοδικείο, το οποίο “αναγνωρίζει και κηρύσσει εκτελεστή στην ελληνική επικράτεια τη διαιτητική απόφαση που εκδόθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας (...)”. (Φωτογραφία 3).
Ο ισχυρός άνδρας της CCC αναφέρει στο υπόμνημα σχετικά με την έγκληση και τους ισχυρισμούς Καλογρίτσα: “Πράγματι είναι καινοφανής κατασκευή, ακόμη και αληθών υποτιθέμενων όσων η εγκαλούσα υποστηρίζει ως πραγματικά γεγονότα, ο δανειζόμενος και λαμβάνων ικανότατο χρηματικό ποσό, αποδεχόμενος και συνομολογώντας ότι το έλαβε, να καταγγέλλει τον δανειστή του για απόπειρα απάτης, διότι ζητάει την επιστροφή από τον οφειλέτη”.
Ο ίδιος του ο μάρτυρας διαψεύδει Καλογρίτσα
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ακόμα και ο μεσολαβητής ανάμεσα στη λιβανέζικη εταιρεία και την “Τοξότης” και βασικός μάρτυρας του Χρ. Καλογρίτσα τον διαψεύδει. Όπως αναφέρει σε ένορκη κατάθεσή του ο Κ. Τόμπρας, το καλοκαίρι του 2016 έφερε σε επαφή τις οικογένειες Καλογρίτσα και Χουρί προκειμένου να γνωριστούν και να εξετάσουν τη δυνατότητα και τις προοπτικές ενδεχόμενης συνεργασίας τους, στο πλαίσιο της από κοινού δημιουργίας τηλεοπτικού σταθμού πανελλαδικής εμβέλειας. Καμία αναφορά του Κ. Τόμπρα σε παρέμβαση Παππά ή στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι συμφώνησαν, σύμφωνα με τον μάρτυρα του Χρ. Καλογρίτσα; Να επενδύσει έκαστος 25 εκατ. ευρώ, ενώ συμφωνήθηκε ως αρχική επένδυση το ποσό των 3 εκατ. ευρώ.
Τι ισχυρίζεται ο Χρ Καλογρίτσας; “Εγώ τους εμπιστεύθηκα να τους δώσω μόνο το όνομά μου, γιατί γνώριζαν, όπως τους είχα τονίσει, ότι λόγω των δεσμεύσεων που είχε επιβάλει το ΚΕΦΟΜΕΠ στα περιουσιακά μου στοιχεία δεν είχα χρήματα. Αυτοί θα έβαζαν τα χρήματα”. Ο ίδιος μετά τον αποκλεισμό του από τον διαγωνισμό δήλωνε πως έχασε 3 εκατ. ευρώ.
"Τοξότης" και CCC συνέχισαν τις επαφές και μετά τον διαγωνισμό
Στο υπόμνημα Χουρί παρουσιάζεται αλληλογραφία μεταξύ στελεχών των εταιρειών, στην οποία επιβεβαιώνεται ότι η εταιρεία “Τοξότης” στις 13 Οκτωβρίου 2016 ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή στο έργο στα Εμιράτα. Είκοσι ημέρες περίπου, δηλαδή, αφού ο Χρ. Καλογρίτσας είχε κηρυχθεί έκπτωτος από τον διαγωνισμό, άρα δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “εικονική”. Όπως επισημαίνει στο υπόμνημά του ο Λιβανέζος, ο Κ. Τόμπρας “ενεργών για λογαριασμού της αντιδίκου (σ.σ.: 'Τοξότης')" στις 20 Σεπτεμβρίου 2020 προώθησε με e-mail business plan για την εταιρεία που είχε συσταθεί ώστε να διεκδικήσει άδεια πανελλαδικής εμβέλειας με ερώτημα αν επιθυμεί η CCC να συμμετάσχει ως επενδυτής σε αυτό το σχήμα.
Εδώ Παππάς, εκεί Παππάς, πουθενά ο Παππάς
Τι προκύπτει από τα παραπάνω που βρίσκονται στα πρακτικά της Βουλής; Καλογρίτσας και Χουρί είχαν συμφωνήσει για το έργο στα Εμιράτα, ενώ ακόμα και μετά τον διαγωνισμό συνεχίστηκαν οι επαφές και οι συζητήσεις μεταξύ τους (φωτογραφία 6). Πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα του Νίκου Παππά, παρά μόνο από τον Χρ. Καλογρίτσα, που όμως διαψεύδεται από τον μάρτυρά του Κ. Τόμπρα. Η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί υπέρ της CCC καταρρίπτοντας επί της ουσίας το αφήγημα Καλογρίτσα. Το ερώτημα είναι αν η Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη δικαστικοποιεί την πολιτική ζωή της χώρας, σε μια δραματική περίοδο για τους πολίτες, βασισμένη στους αντιφατικούς ισχυρισμούς του Χρ. Καλογρίτσα σε μια επιχειρηματικά διαφορά δύο μερών. Θα έχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον η υπόθεση αυτή να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη.
Bonus track:
Θυμάστε τα “βοσκοτόπια”; Όταν ο Καλογρίτσας ήταν “διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ”, η Ν.Δ. και τα φιλικά της μέσα ως τεκμήριο διαπλοκής ανέδειξαν ότι στο πόθεν έσχες του εμφανιζόταν υπό την μορφή εγγύησης αγροτεμάχιο 5.000 στρεμμάτων σε ορεινή περιοχή της Ιθάκης, εντός του οποίου φιλοξενούνται μαντριά, η οποία απετιμάτο στα 100 εκατ. ευρώ. Τα “βοσκοτόπια” είναι η ίδια ακριβώς περιοχή στη νότια Ιθάκη που κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά διαφημιζόταν ως “Ιθάκη των επενδυτών” και προορισμός “μυθικών επενδύσεων” πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Μια αναζήτηση στα δημοσιεύματα της εποχής είναι κατατοπιστική.
