Το 2021 θα είναι η χρονιά των εμβολίων κατά του SARS-CoV-2. H δημιουργία ισχυρού «ανοσιακού φραγμού» στον γενικό πληθυσμό θα πάρει χρόνο, θα εμφανίσει προβλήματα και δυσκολίες, αλλά σίγουρα είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να στηριχθεί από όλους ο εμβολιασμός ως πράξη συλλογική κοινωνικής ευθύνης. Κάτι που προαπαιτεί και από την οργανωμένη Πολιτεία ειλικρίνεια, έγκυρη ενημέρωση, πειστικές απαντήσεις στα καλοπροαίρετα ερωτήματα, αλλά και στον επιστημονικοφανή σκεπτικισμό, ακόμα και στις ανορθολογικές και συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις. Τα ενθαρρυντικά βήματα για τα νέα εμβόλια, παρά το ότι υποκρύπτουν ισχυρές συγκρούσεις εταιρικών συμφερόντων, χρηματιστηριακά παιχνίδια, ανταγωνισμούς ισχύος μεγάλων χωρών και σχέδια πολιτικής εκμετάλλευσης από τις κυβερνήσεις (η δική μας μάλλον διεκδικεί τα πρωτεία), δημιουργούν βάσιμα την προσδοκία της σταδιακής αναχαίτισης της πανδημίας και της αποκλιμάκωσης της μεγάλης αυτής υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.
Το μεγαλύτερο όμως στοίχημα για τη νέα χρονιά είναι να δρομολογηθεί η ριζική αναδιοργάνωση του ΕΣΥ και των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας της χώρας. Για να καλυφθούν με καθολικό, επαρκή και ποιοτικό τρόπο οι νέες ανάγκες που έχει φέρει στο προσκήνιο η πανδημία και για να «θωρακιστεί σε μόνιμη βάση το δημόσιο σύστημα Υγείας. Κρίσιμες προτεραιότητες είναι η γενναία ενίσχυση των πόρων (ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές, εξοπλισμός, μισθοί, κίνητρα, δημόσια χρηματοδότηση), αλλά και η διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Από την πρόληψη και προαγωγή της υγείας, την πρωτοβάθμια και κοινοτική φροντίδα, μέχρι την αποθεραπεία-αποκατάσταση, την ανακουφιστική φροντίδα, τη στοματική υγεία, την ιατρική της εργασίας και την αναβαθμισμένη επιδημιολογική επιτήρηση των απειλητικών για τη ζωή νοσημάτων (μεταδοτικών και μη). Μόνο έτσι, συνδυαστικά, μπορεί να προκύψει μια σοβαρή επένδυση στη δημόσια Υγεία ως «παρακαταθήκη» από την πανδημία, να μειωθούν δραστικά οι υγειονομικές ανισότητες και η οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα και η κοινωνική ανταποδοτικότητα του δημόσιου τομέα Υγείας. Και μόνο έτσι μπορεί να αντιστραφεί το brain drain και η κρίση στελέχωσης του ΕΣΥ.
Νέες ανάγκες - νέο ΕΣΥ - νέοι πόροι: Αυτή είναι η «κεντρική ιδέα» του επικαιροποιημένου προγράμματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., το οποίο φιλοδοξούμε να αποτελέσει αντικείμενο ευρύτατης διαβούλευσης με τους ανθρώπους της Υγείας, τους συλλόγους ασθενών και την κοινωνία των πολιτών, αλλά και προνομιακό πεδίο προοδευτικών πολιτικών συγκλίσεων.
* Ο Ανδρέας Ξανθός είναι τομεάρχης Υγείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., βουλευτής Ρεθύμνου