Η απαξιωτική δήλωση Αυγενάκη για τα σωματεία και τους ερασιτέχνες παράγοντες αποδεικνύει την απόλυτη ακαταλληλότητα του προσώπου να χειριστεί ευαίσθητα θέματα, καθώς δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία και μοναδικότητα μιας αθλητικής συλλογικότητας για την τοπική κοινωνία, και κατά συνέπεια του αθλητισμού, και τη διέξοδο που δίνει σε κάποιον να γίνει παγκόσμια προσωπικότητα στον χώρο του, αν τα χρησιμοποιήσει ως σημεία εισόδου στον αθλητισμό, αλλά και τη ζωτική σημασία της εθελοντικής προσφοράς.
Τα παραδείγματα άπειρα, μεγάλων αθλητών, που πέρασαν στο αθλητικό σύστημα μέσα από την πόρτα εισόδου όχι τόσο λαμπερών σωματείων
Βέβαια, το γεγονός είναι ότι επικρατεί όντως χάος στον αθλητικό χώρο. Στη διαμόρφωση όμως του περιβάλλοντος έχουν συμβάλει αρνητικά οι αθλητικοί νόμοι που συντάχθηκαν από πολιτικούς με βάση την εξυπηρέτηση συμφερόντων και προσωπικές επιδιώξεις. Κατά συνέπεια, η δήλωση Αυγενάκη δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, τη στιγμή που δεν περιέχεται στην ίδια πρόταση η λέξη "συγνώμη" ή αυτοκριτική διάθεση, για τη συμμετοχή και της παράταξής του, φυσικά όχι μόνο, καθώς καμία κυβέρνηση μετά τον Νόμο 74 δεν αντιμετώπισε τον χώρο με αθλητική έγνοια και φιλοσοφία.
Η δήλωση Αυγενάκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εξυπνάδα αν δεν αποτελούσε στρατηγική. Εντάσσεται στη συνεχή συκοφάντηση της έννοιας ερασιτέχνης, ως συνώνυμου της αναποτελεσματικότητας και ανικανότητας, προτείνοντας άλλα πρότυπα διαχειριστών του αθλητισμού.
Η δύσκολη όντως αποστολή απαιτεί την ποιοτική αλλαγή των κινήτρων που θεωρούνται αποδεκτά για τον ιδανικό παράγοντα. Από εραστής της τέχνης σε ζιγκολό. Από κάποιον δηλαδή που κάνει τέχνη για την τέχνη σε κάποιον που το κάνει για όφελος ή υποτιθέμενο όφελος, με μέγιστη επιδίωξη τη μετατροπή του σε νταβατζή. Μεταξύ του Καζανόβα και ενός ζιγκολό, έχουν διαλέξει τον ζιγκολό. Όχι αυτόν που μπορεί να εμπνεύσει έρωτες αλλά τον συμφεροντολόγο.
Βέβαια, η αισθητική αυτής της λογικής είναι όντως αποκρουστική, αλλά γι' αυτό υπάρχει άλλωστε η “εκπαιδευτική” τηλεόραση των ιδιωτικών καναλιών, που με κάποιο αντίτιμο περνάν τα πάντα.
* Ταινία με τον Πίτερ Σέλερς. Σας τη συνιστώ, αν δεν την έχετε δει. Στον ρόλο του κηπουρού ο Αυγενάκης.
