Επισκέφτηκα τη Λέσβο από 1.10 έως 6.10.20. Λίγες οι ημέρες, αλλά μεγάλη η εμπειρία. Σ’ αυτήν την εμπειρία βασίζω το στόρι μου για δύο πλευρές τής κοινωνικής ζωής της πόλης.
Τα πρωινά και τα απογεύματα καθόμουν στα καφενεία και στις καφετέριες στο Πλωμάρι. Κουβέντιασα με πολλούς ανθρώπους - αγρότες, εργαζόμενους σε διάφορα επαγγέλματα, επαγγελματίες στον τουρισμό και στην εστίαση. Γι’ αυτόν τον κόσμο το καλοκαίρι ήταν μαύρο.
Αναδουλειές. Μείωση εισοδημάτων στο 80% και το αύριο αβέβαιο. Όλες, όλοι σκέπτονται για το μέλλον τι άλλο μπορούν να κάνουν για να επιβιώσουν. Ιδιαίτερα οι επαγγελματίες στον τουρισμό και στην εστίαση αισθάνονται πως είναι «καμένο» και το επόμενο έτος 2021 και το κράτος απών.
Είχα την εντύπωση ότι ο πολύς κόσμος στο Πλωμάρι θα είχε ανεβασμένα γράδα εθνικισμού, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού λόγω του μεταναστευτικού. Όμως, παρά την αχαλίνωτη προπαγάνδα του συστήματος ενημέρωσης και των τοπικών μέσων, δεν υπάρχουν γενικευμένα φαινόμενα. Υπάρχουν μεμονωμένες εστίες κάποιων χρυσαυγιτών, συντηρητικών ακροδεξιών και διεστραμμένων διανοουμένων, που όμως δεν μπορούν να δώσουν τον τόνο.
Μπορεί απλοί άνθρωποι να χρησιμοποιούν τον όρο «λαθρομετανάστες» από συνήθεια και λόγω της έξαλλης προπαγάνδας του όλου συστήματος ενημέρωσης, πανελλαδικού και τοπικού, και κάποιων μικρών ομάδων. Όμως όταν τους λες ότι και οι μετανάστες είναι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να έρθουν λόγω πολέμων, φτώχειας και πείνας, κατανοούν και δεν έχουν κανένα μίσος γι’ αυτούς. Όταν τους λες ότι «Εγώ Χριστό και συ Αλλάχ, αλλά και οι δυο μας αχ και βαχ» και ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τον τουρκικό λαό και υπεύθυνοι για όσα γίνονται στο Αιγαίο είναι ο Ερντογάν και οι ιθύνοντες στην Τουρκία, τότε πέφτουν τα εθνικιστικά γράδα και εκφράζουν τη μεγάλη τους επιθυμία για ειρηνική συμβίωση με τη γειτονική χώρα.
Λένε και κατανοούν ότι η όποια πολεμική σύρραξη με την Τουρκία θα είναι καταστροφική για τη ζωή τους και το νησί τους, που απέχει μόνο λίγα μίλια από τα παράλια του γείτονα.
Τι πρέπει να κάνουν οι προοδευτικοί και Αριστεροί πολίτες της Λέσβου;
Δεν χωράνε φιλοσοφίες και λόγια υψηλής «νοηματοδότησης» όταν κουβεντιάζουμε με τον απλό κόσμο, που δεν μισεί τους μετανάστες, που δεν μισεί τους Τούρκους, απλώς ανησυχεί για την όλη κατάσταση στο νησί. Οφείλουμε να έχουμε προσήλωση στον στόχο μας. Και στόχος είναι να ξεριζώσουμε τα φαινόμενα του έξαλλου εθνικισμού, του ρατσισμού και τις θεωρίες μισαλλοδοξίας.
Γνωρίζω ότι οι αριστεροί και οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία κάνουν το καθήκον τους και δίνουν μάχες.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οφείλουμε να περάσουμε σε μια μεγάλη αντεπίθεση, πολιτική, ιδεολογική και προπαγάνδας. Με απλά και καθαρά λόγια, με πράξη και συμπεριφορά, να μην αφήνουμε τίποτα να πέφτει κάτω. Και σίγουρα οι ιδέες μας και οι αξίες μας θα νικήσουν.
* Ο Ζαχαρίας Τριγάζης είναι συνταξιούχος, πρώην συνδικαλιστής της ΑΔΕΔΥ
