Κάποιοι δεν βλέπουν τη φωτιά στη Μόρια ως ανθρωπιστική κρίση, αλλά, αντίθετα, σπεύδουν να εξαργυρώσουν την καταστροφή με άμεσο πολιτικό όφελος. Η πύρινη κόλαση της Μόριας έδωσε ευκαιρία στον ακροδεξιό συρφετό εντός και εκτός Ν.Δ. να ξεσπαθώσει εναντίον εξαθλιωμένων ανθρώπων που έχασαν για δεύτερη φορά τα πάντα. Το έναυσμα έδωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης όταν στο Twitter στοχοποίησε συλλήβδην 12.000 πρόσφυγες ως υπαίτιους του εμπρησμού και ζήτησε την απέλασή τους.
Με την επίσημη κυβερνητική εκδοχή να μιλά για εμπρησμό από τους ίδιους τους πρόσφυγες και μετανάστες, το ακροδεξιό δηλητήριο βρήκε νομιμοποιητικό έναυσμα. Έτσι, το ίδιο βράδυ, ο βουλευτής της Ν.Δ. Μ. Παπαδημητρίου, που ονειρευόταν τη «σοβαρή Χρυσή Αυγή» και μαζί με τους ομοϊδεάτες του θέλει να την πραγματοποιήσει εντός της Ν.Δ., στο Kontra τερατολόγησε εναντίον των προσφύγων λέγοντας ότι «βιάζουν γυναίκες και παιδιά».
Η «σοβαρή Χρυσή Αυγή» ζητάει απελάσεις
Την επόμενη μέρα, και ενώ στα κανάλια έπαιζαν τις τραγικές εικόνες της καταστροφής με τους ανθρώπους εγκαταλελειμμένους στον δρόμο, μηνύματα αγανακτισμένων πολιτών που ήταν εναντίον των προσφύγων - μεταναστών πήραν τη θέση τους στην πρωινή ζώνη, με παράλληλες αναφορές στο χάσταγκ «απέλαση» που τρένταρε στο Twitter.
Σύνθημα που έδωσε πρώτος ο Άδ. Γεωργιάδης με σχετικό tweet του, που λίγο διέφερε από αντίστοιχο του Φαήλου Κρανιδιώτη. Παράλληλα, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, όπως ο Σάκης Μουμτζής με άρθρο του στο liberal -το οποίο αναπαρήγαγε ο Άδ. Γεωργιάδης- προτρέπει την κυβέρνηση να κατασκευάσει «όσες Αμυγδαλέζες απαιτούνται» επιβραβεύοντας παράλληλα την πολιτική Σαμαρά στο προσφυγικό.
Ωστόσο, αυτό δεν άρεσε σε άλλους από το νεοφιλελεύθερο μπλοκ, που αντέδρασαν έντονα στον Άδ. Γεωργιάδη, όπως ο Αντύπας Καρίπογλου, που δεν δίστασε να τον ονομάσει «καραγκιόζη» με ανάρτησή του στο Facebook, με τη Ν.Δ. να μπαίνει σε επικίνδυνους εσωκομματικούς ακροβατισμούς.
«Ακροβατικά» Κουμουτσάκου
Ωστόσο¨, η επίσημη κυβερνητική πλευρά βρήκε την ευκαιρία να ανεβάσει τους εθνικιστικούς τόνους συγκλίνοντας στο ακροδεξιό αφήγημα, με αποτέλεσμα η «σοβαρή Χρυσή Αυγή» να κερδίζει έδαφος εντός της Ν.Δ. Στην κατεύθυνση αυτή, χαρακτηριστική ήταν η παρουσία του αναπληρωτή υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Γιώργου Κουμουτσάκου στον ΣΚΑΪ, όπου έφτασε να μιλήσει για δύο λαϊκισμούς: «ο ένας μιλά για ανθρώπινα δικαιώματα και ο άλλος λέει ‘πετάξτε τους στην θάλασσα’» είπε, επαναφέροντας ξανά τη θεωρία των δύο άκρων, το εύρημα της Ν.Δ. για να τοποθετεί τον εαυτό της στο νεοφιλελεύθερο Κέντρο
Ας ελπίσουμε μόνο ότι σ’ αυτή την ακροδεξιά κατρακύλα η Ν.Δ. δεν θα αδειάσει εντελώς τον υφυπουργό της αποδεχόμενη το αίτημα Βολουδάκη για τα ξερονήσια και θα θυμηθεί ότι αυτό το σενάριο το απέκλειε στις 22.2.2020, όταν ο ίδιος ο Κουμουτσάκος δήλωνε τότε πως «κλειστά κέντρα σε βραχονησίδες δεν είναι το πλάνο της κυβέρνησης».
Χθες ο ίδιος δήλωσε στον ΣΚΑΪ ευθαρσώς ότι «πάντα η πολιτική μας ήταν κλειστού τύπου κέντρα», ξεχνώντας ότι μερικούς μήνες πριν η κυβέρνηση Μητσοτάκη το έλεγε μεν, αλλά το κάλυπτε με το περιτύλιγμα των «ανοιχτόκλειστων» κέντρων, παρουσιάζοντάς τα ως «κλειστού τύπου» κέντρα ή «ελεγχόμενα».
Οι «εικόνες ντροπής» δεν θα υπήρχαν αν τα κέντρα ήταν ελεγχόμενα λένε, χωρίς ωστόσο να εξηγούν πώς διασφαλίζεται ότι σε ένα κλειστού τύπου κέντρου, όπως αυτό της Αμυγδαλέζας -αυτά δηλαδή που ονειρεύεται-, δεν θα γίνουν οι άνθρωποι παρανάλωμα ή δεν θα εγκαταλειφθεί στη μοίρα του χωρίς γιατρούς αν υπάρχουν κρούσματα κορωνοϊού.
Παιχνίδι με τη ρατσιστική φωτιά
Το βέβαιο όμως είναι ότι η κυβέρνηση με τα ακροδεξιά παιχνίδια με τη ρατσιστική φωτιά πετυχαίνει πέντε πράγματα που, όπως φαίνεται, τα έχει άμεση και απόλυτη ανάγκη:
α) συσπειρώνει το ακροδεξιό της ακροατήριο και εσωκομματικά, και εκτός του κόμματος,
β) επιβάλλει τα «κλειστά κέντρα» στα νησιά, κάτι που δεν κατάφερε τον Φεβρουάριο εξαιτίας των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών,
γ) αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από την πλήρη αποτυχία της στη διαχείριση του τρίτου κύματος της πανδημίας, ειδικά στα σχολεία,
δ) στρέφει το βλέμμα τής κοινής γνώμης εναντίον των προσφύγων - μεταναστών και όχι των δικών της αποφάσεων για το απόλυτο φιάσκο και την ανεκδιήγητη προχειρότητα με την οποία χειρίζεται το προσφυγικό και
ε) στοχοποιεί γενικότερα τις αντιδράσεις κουνώντας το δάχτυλο ακόμα και στους δικούς της αιρετούς που εναντιώθηκαν στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Η Ν.Δ. ποντάρει για άλλη μια φορά -μετά το «Μακεδονικό»- μικροκομματικά στον ρατσισμό, τον εθνικισμό και στην Ακροδεξιά παίζοντας βρόμικα παιχνίδια με τη φωτιά... ξανά.
