Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.4°C21.6°C
2 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
19 °C
15.6°C20.8°C
2 BF 70%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.8°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.5°C24.8°C
2 BF 34%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.9°C22.3°C
3 BF 46%
Το χρέος και η ευθανασία των πιστωτών
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το χρέος και η ευθανασία των πιστωτών

Όσοι πιστεύουν ότι οι αριθμοί είναι όχι αλάνθαστοι αλλά ό,τι πιο κοντινό διαθέτουμε στην αποτύπωση της πραγματικότητας ας ρίξουν μια ματιά στις τελευταίες εκτιμήσεις του ΔΝΤ για τη δημοσιονομική επίπτωση της πανδημίας και του μεγάλου lockdown.

Όχι ότι το ΔΝΤ τα πάει καλά με τους αριθμούς. Γνωστό είναι ότι συχνά τα μπερδεύει με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, μπορεί οι εκτιμήσεις του να πέσουν και πέντε και δέκα και δεκαπέντε ποσοστιαίες μονάδες έξω. Αλλά στις «αστοχίες» αυτές υπάρχει συνήθως μια πολιτική σκοπιμότητα, όπως οδυνηρά έχει διαπιστώσει η ελληνική κοινωνία και όπως ξεδιάντροπα έχει ομολογήσει η ηγεσία του ΔΝΤ.

Αυτή τη φορά, επειδή η κρίση είναι πρωτοφανής, αληθινά παγκόσμια και με πρωτόγνωρο συγχρονισμό, υποθέτουμε ότι οι οικονομολόγοι και οικονομέτρες του ΔΝΤ δεν έχουν λόγους να βάλουν μεγάλες δόσεις πολιτικής δολιότητας στις εκτιμήσεις και στους αριθμούς τους ή δεν έχουν προλάβει να διαλέξουν «στρατόπεδο» που θα ήθελαν να ευνοήσουν στον ανελέητο πόλεμο επιβίωσης που θα ακολουθήσει μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων.

Μετρώντας, λοιπόν, τις βασικές δημοσιονομικές παρενέργειες της πανδημίας το ΔΝΤ καταγράφει:

* Πρώτον, μια αύξηση από 5% έως 10% (του ΑΕΠ) στις κρατικές δαπάνες των χωρών της Ε.Ε. (για να περιοριστούμε στα καθ’ ημάς).

* Δεύτερον, μια μείωση των δημοσίων εσόδων φέτος κατά 1,5 έως και 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με πέρσι.

* Τρίτον, μια εκτόξευση των δημοσίων ελλειμμάτων φέτος και το 2021 από τα χαμηλά, μηδενικά και θετικά επίπεδα πέρσι (πλεονάσματα) στα επίπεδα του -5% έως -10% φέτος.

* Τέταρτον, μια αύξηση του δημοσίου χρέους από 5% έως 25% του ΑΕΠ, με την Ελλάδα να κρατά τα σκήπτρα, αλλά με νέο υψηλό χρέους / ΑΕΠ στο 200,8%.

Οι αριθμοί αυτοί, για να είμαστε ακριβείς, δεν υπόκεινται και τόσο σε χειραγώγηση, διότι οι χώρες έχουν ήδη ανακοινώσει τα ποσά που θα διαθέσουν για την αντιμετώπιση της κρίσης, επομένως αυτά αποτυπώνονται με σχετική ακρίβεια στο έλλειμμα και στο χρέος. Το μόνο αστάθμητο μέγεθος είναι το τελικό βάθος της ύφεσης που θα υποστεί η οικονομία κάθε χώρας, άρα και η επίδρασή της στα κρατικά έσοδα.

Όλες οι οικονομίες του πλανήτη, λοιπόν, και πολύ περισσότερο οικονομίες της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης έχουν κλείσει ξανά ραντεβού με ένα διογκωμένο δημόσιο χρέος. Και μάλιστα σε απόλυτο συγχρονισμό με μια ανάλογη αύξηση του ιδιωτικού χρέους -ό,τι πιο λογικό και αναπόφευκτο έπειτα από το «μεγάλο λουκέτο». Πρόκειται για ολική επαναφορά στην κρίση του 2008-2012, και σε πολύ χειρότερη εκδοχή.

Και αν υποθέσουμε ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα αντιληφθούν και θα συναινέσουν ότι οι δεσμεύσεις του ηλίθιου Συμφώνου Σταθερότητας είναι καιρός να πάνε εκεί απ’ όπου ήρθαν (ελάχιστα πιθανό), το επόμενο ερώτημα είναι τι θα κάνουν με το φουσκωμένο χρέος τους. Τι θα κάνουν με ένα χρέος που θα είναι αδύνατον να πληρωθεί, εκτός αν όλες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μετατραπούν σε υποζύγια για τα πολλά επόμενα χρόνια μέχρι αποπληρωμής του;

Αν οι πολιτικές ηγεσίες πράγματι εννοούν ότι η πανδημία είναι ένας πόλεμος, γιατί να μην κάνουν αυτό που έκαναν επτά και πλέον δεκαετίες πριν οι κυβερνήσεις της ερειπωμένης απ’ τον μεγάλο πόλεμο Ευρώπης: ένα βαθύ κούρεμα των δημοσίων χρεών, με πρώτο αυτό της Γερμανίας.

Αυτό θα απαιτούσε αφενός έναν μηχανισμό αμοιβαίας διαγραφής στην περίπτωση που τα χρέη τα κατέχουν κράτη, κρατικοί ή τραπεζικοί φορείς κάθε χώρας και αφετέρου μια κατ’ αναλογία της ευθανασίας του ραντιέρη -μια και όλοι έχουν γίνει πια κεϋνσιανοί- ευθανασία των ιδιωτών πιστωτών.

Μην ανησυχείτε, δεν θα πάθουν τίποτα, απλώς θα χάσουν λίγο αέρα οι χρηματικές φούσκες τους, ενώ οι οικονομίες θα έχουν μια καλύτερη δυνατότητα επανεκκίνησης χωρίς την υποχρέωση να κυνηγούν τη χίμαιρα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.

Τι πιθανότητες έχει αυτό το λογικότατο σενάριο; Σχεδόν καμιά. Ήδη η φλυαρία περί «κανονικότητας» με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, λιγότερα δικαιώματα, περισσότερη επιτήρηση και αυταρχισμό προδίδει ότι οι πολιτικές ελίτ δεν προτίθενται να τα σπάσουν με την κερδοσκοπία του κρατικού χρέους. Το χέρι απ’ το οποίο τρως το γλείφεις κιόλας.

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL