Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
Η ελευθερία επιλογής
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η ελευθερία επιλογής

Μια κακομαγειρεμένη σούπα είναι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, οριακές είναι οι αλλαγές που επιφέρει, μικροβελτιώσεις σε μικρές κατηγορίες ασφαλισμένων και συνταξιούχων, μικροεπιβαρύνσεις για την πλειονότητα, όχι άμεσα ορατές και αντιληπτές, για να μην στραπατσαριστεί ο επικοινωνιακός ορυμαγδός με τον οποίο το πλαισίωσε ο αρμόδιος υπουργός. Επί της ουσίας διατηρεί, εφαρμόζει και εξελίσσει τον ισχύοντα νόμο Κατρούγκαλου, τον οποίον υποτίθεται ότι θα καταργούσε ή θα άλλαζε ριζικά.

Φαίνεται δε ότι απογοήτευσε ακόμη και φίλιες προς την κυβέρνηση δυνάμεις, που ήθελαν κάτι «ριζοσπαστικό», ό,τι πλησιέστερο στη μερική ή ολική ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, την οποία με μεγαλύτερη αθυροστομία και άνεση ευαγγελιζόταν ο πρώην υφυπουργός για τις επικουρικές συντάξεις πριν «μεταναστεύσει» στο υπουργείο Μετανάστευσης. Η απογοήτευση είναι ορατή στη διακριτική κριτική που ασκεί ο συντηρητικός Τύπος, στις μπηχτές για την κυβερνητική ατολμία, στις υποδείξεις και τα σχόλια του ΣΕΒ και άλλων εκπροσώπων της επιχειρηματικής ελίτ ότι αυτή η «μεταρρύθμιση» είναι βραχύβια και μεταβατική και ότι στο όχι πολύ μακρινό μέλλον θα χρειαστεί κάτι βαθύτερο.

Αυτή η διακριτική κριτική ενδεχομένως είναι βάσιμη, καθώς, ρίχνοντας κανείς μια διαγώνια ματιά στις προχειρογραφίες που καταχρηστικώς βαφτίστηκαν αναλογιστική μελέτη και μελέτη επάρκειας, αντιλαμβάνεται ότι ούτε τα δημογραφικά δεδομένα ούτε τα στοιχεία για την απασχόληση και την επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό σύστημα δικαιολογούν το πολιτικά εκβιασμένο συμπέρασμα περί βιωσιμότητάς του μέχρι το 2070.

Ορθά και εύστοχα παρατήρησε ο καθηγητής Α. Λιάκος ότι η Ελλάδα «χρειάζεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πρόσφυγες για να αντιμετωπίσει την πληθυσμιακή κατάρρευση» -και την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, θα προσθέσουμε- και η ανάρτησή του αναπαρήχθη κουτοπόνηρα από όλα τα ΜΜΕ που κάνουν παιχνίδι με τα αντιμεταναστευτικά ανακλαστικά (προηγουμένως είχαν καταπιεί αμάσητη την επικοινωνιακή αλητεία τους εις βάρος του ζευγαριού Σύριων προσφύγων που έχασαν το εντεκάμηνο παιδί τους).

Ούτε μεταρρύθμιση, ούτε καν αντιμεταρρύθμιση είναι λοιπόν τούτο το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Μια επικοινωνιακή φούσκα είναι που μεταθέτει στο απώτατο μέλλον τα μείζονα προβλήματα βιωσιμότητας. Όμως, για να μην αδικούμε την κυβέρνηση της Ν.Δ. ως προς τις βαθύτερες ιδεολογικές και ταξικές της προθέσεις, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ανοίγει ένα παράθυρο στη μελλοντική ιδιωτικοποίηση και «εξατομίκευση» του ασφαλιστικού συστήματος με την περίφημη «ελευθερία επιλογής» ασφαλιστικής κλάσης για περίπου 1,4 εκατ. μη μισθωτούς ασφαλισμένους.

Τι σημαίνει αυτή η «ελευθερία επιλογής» που παρέχεται στους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους; Όπως παραδέχεται και η αναλογιστική μελέτη, σημαίνει ότι τουλάχιστον το 80% αυτών των ασφαλισμένων, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους, θα επιλέξουν να πληρώσουν τα ελάχιστα ασφάλιστρα.

Ένας νέος επιστήμονας ή επαγγελματίας με μηνιαίο εισόδημα 800-1.000 ευρώ, που πράγματι αδυνατεί να πληρώσει κάτι παραπάνω από τα 220 ευρώ ελάχιστης εισφοράς, θα δίνει τα ίδια με έναν ασφαλισμένο που έχει εισόδημα 5.000 ή 10.000 ευρώ τον μήνα. Για τον πρώτο η χαμηλή εισφορά είναι ανάγκη, για τον δεύτερο είναι η «ελευθερία» με το καλό εισόδημά του να αγοράσει ένα καλό πρόγραμμα υγειονομικής κάλυψης και ένα αποδοτικό αποταμιευτικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα.

Το αποτέλεσμα αυτής της «ελευθερίας επιλογής» είναι ότι η ανισότητα εισοδημάτων που επικρατεί στην αγορά εργασίας, επαγγελμάτων και επιχειρηματικών υπηρεσιών μεταφέρεται και μεγεθύνεται εντός του ασφαλιστικού συστήματος. Υψηλά, μεσαία και χαμηλά εισοδήματα εισφέρουν τα ίδια και καταλήγουν στις ίδιες συντάξεις. Το σύστημα στερείται πόρους και οι φτωχότεροι επαγγελματίες -όπως κυρίως οι μισθωτοί που δεν έχουν καμιά «ελευθερία επιλογής»- καταλήγουν να χρηματοδοτούν τους πλουσιότερους.

Η σπουδή της κυβέρνησης να ανταμείψει ένα μέρος της περίφημης μεσαίας τάξης, όπως και το λεγόμενο «κίνημα της γραβάτας» των δικηγόρων, μηχανικών και άλλων επιστημόνων που κινητοποιήθηκαν κατά του νόμου Κατρουγκαλου το 2016, που θεωρεί ότι την έφεραν στη διακυβέρνηση, αποδεικνύεται μια ιδεοληπτική παγίδα, στην οποία σύντομα θα πιαστεί και η ίδια.

Φανταστείτε αυτή η «ελευθερία επιλογής», απόλυτα συνεπής με την ακρο-νεοφιλελεύθερη αντίληψη των προηγούμενων δεκαετιών, να επεκταθεί και στο φορολογικό σύστημα. «Επιλέξτε ελεύθερα συντελεστή φορολόγησης», πληρώστε ό,τι σας λέει η καλή σας η καρδιά -κάτι σαν τη συμφωνία «εθελοντικής φορολόγησης» των εφοπλιστών. Πόσος χρόνος λέτε να μεσολαβήσει από την ώρα της εξαγγελίας της «φορολογικής ελευθερίας» μέχρι την ώρα της κρατικής χρεοκοπίας;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL