Σε μια άκρως δυστοπική διαπίστωση κατέληξε μελέτη του Εθνικού Γραφείου Οικονομικών Ερευνών των ΗΠΑ (NBER) για τις οικονομικές επιπτώσεις παγκοσμίως από την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της Γης την οποία πυροδοτεί η κλιματική κρίση μέσω των δισεκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που εκπόνησαν τη μελέτη για κάθε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό Κελσίου μειώνεται κατά 12% το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Η μελέτη για τις μακροοικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης εκτιμά ότι η ζημιά που προκαλείται είναι έως και έξι φορές μεγαλύτερη από προηγούμενες εκτιμήσεις.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες το κοινωνικό κόστος του άνθρακα θα μπορούσε να φτάνει τα 1.056 δολάρια ανά τόνο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ποσό πολύ υψηλότερο από προηγούμενες εκτιμήσεις που κυμαίνονταν μεταξύ 51 και 190 δολαρίων ανά τόνο. Δηλαδή, κάθε τόνος διοξειδίου του άνθρακα που προστίθεται στις εκπομπές προκαλεί ζημιά αξίας 1.056 δολαρίων σε μακροπρόθεσμο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Οι παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα το 2023 ανήλθαν σε περίπου 37,55 δισεκατομμύρια τόνους και οι επιστήμονες προβλέπουν αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα λόγω της συνεχούς καύσης ορυκτών καυσίμων, κάτι που – όπως αναφέρει η έκθεση του NBER – θα οδηγήσει σε «κατακόρυφη πτώση της παραγωγής, του κεφαλαίου και της κατανάλωσης, ξεπερνώντας το 50% έως το 2100».
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Αντριέν Μπιλάλ, οικονομολόγου στο Harvard και εκ των συγγραφέων της μελέτης ο οποίος επεσήμανε ότι: «Θα συνεχίσει να υπάρχει κάποια οικονομική ανάπτυξη, αλλά μέχρι το τέλος του αιώνα οι άνθρωποι μπορεί να είναι κατά 50% φτωχότεροι απ’ ό,τι θα ήταν αν δεν υπήρχε η κλιματική αλλαγή».
Το κοινωνικό κόστος του άνθρακα (Social Cost of Carbon - SCC) είναι μια οικονομική εκτίμηση της ζημιάς που προκαλείται στην κοινωνία από την εκπομπή κάθε φορά ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Το κόστος αυτό υπολογίζεται με το σύνολο των αρνητικών επιπτώσεων, όπως οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τη μείωση της γεωργικής παραγωγής, τα ακραία καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες, πλημμύρες, ξηρασίες), τις απώλειες από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, το κόστος της μετανάστευσης λόγω κλιματικής κρίσης και της κατάρρευσης των υποδομών.
Ενδεικτικό είναι ότι κατά το 2024 καταγράφηκαν παγκοσμίως πάνω από 150 πρωτόγνωρα ακραία καιρικά φαινόμενα, καθιστώντας το έτος το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ. Αυτές οι καταστροφές προκάλεσαν παγκόσμιες οικονομικές απώλειες ύψους 417 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τις ασφαλιστικές εταιρείες να καλύπτουν μόνο το 37% αυτών.
