Το κυβερνητικό αφήγημα για την ελληνική οικονομία, που συνεχίζει να ατενίζει αισιόδοξα το μέλλον σε μια αναπτυξιακή διαδρομή, συνοδεύεται από μικρές αυξήσεις στους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στους συνταξιούχους, αλλά και από μικροπαροχές σε ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες.
Αυτές οι παροχές που παρουσιάζονται ως «μποναμάδες» δεν είναι τίποτε άλλο από την επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανιστεί η κυβέρνηση πως σε δύσκολες εποχές, με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια να κατατρώνε τα εισοδήματα εργαζομένων και συνταξιούχων, δεν ξεχνάει να ενισχύσει όχι μόνο τους πλέον αδύναμους αλλά και όσους έχουν ένα σταθερό εισόδημα, που όμως δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στην καθημερινότητά τους.
Από την άλλη πλευρά, όλη αυτή η παροχολογία, που αποδεικνύεται εντελώς ανεπαρκής για να προστατέψει τα πενιχρά εισοδήματα, κρατάει στο ημίφως μια σειρά από επώδυνες αλλαγές στην καθημερινότητα εκατομμυρίων εργαζομένων με δραματικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, που θα «τρέξουν» από το 2023.
Παροχές με αυξήσεις 3% έως 5%
Η κυβέρνηση επαίρεται ότι ενίσχυσε σημαντικά τα εισοδήματα εργαζομένων και συνταξιούχων, παρουσιάζοντας μάλιστα συγκεκριμένες κατηγορίες ως διπλά και τριπλά κερδισμένες από τις παροχές. Θα ήταν πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική:
* Οι συνταξιούχοι πήραν αύξηση 3% στις αποδοχές τους και τα μηνιαία εισοδήματά τους ενισχύθηκαν από 15 ευρώ (στις συντάξεις των 500 ευρώ) μέχρι 75 ευρώ. Το 1/3 των συνταξιούχων πήρε μια εφάπαξ επιδοματική αύξηση, 100, 150 και 200 ευρώ, ανάλογα με την προσωπική διαφορά στις απολαβές τους.
* Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό θα πάρουν αύξηση 5% την ερχόμενη άνοιξη και από τα 780 ευρώ μεικτά οι αποδοχές τους θα φτάσουν τα 820 ευρώ. Οι τριετίες ξεπάγωσαν ύστερα από 12 χρόνια, αλλά για τους παλαιότερους εργαζόμενους. Αύξηση 10% (έως 30% σε ελάχιστες περιπτώσεις) θα πάρουν περίπου 80.000-100.000 σε σύνολο των 1,8 εκατ. εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ενώ οι νέοι εργαζόμενοι που μπήκαν στην αγορά εργασίας μετά το 2012 θα περιμένουν το 2027 για να έχουν την προσαύξηση προϋπηρεσίας στον μισθό τους και αυτό μόνο στην περίπτωση που η ανεργία θα είναι κάτω από 10%.
* Εξαίρεση αποτελούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, που πήραν αύξηση έως και 10% ύστερα από 14 χρόνια. Η αύξηση στον βασικό μισθό φτάνει τα 70 ευρώ, το επίδομα τέκνων από 20 έως 50 ευρώ και έμμεση αύξηση από 6,4 έως 18,3 ευρώ λόγω της μειωμένης παρακράτησης στο ποσό του φόρου από την αύξηση του αφορολόγητου κατά 1.000 ευρώ για τις οικογένειες με παιδιά.
Δουλειά έως 13 ώρες την ημέρα
Συμβάσεις «κατά παραγγελία», δυνατότητα εξαήμερης εργασίας, δουλειά έως και 13 ώρες σε περισσότερους εργοδότες είναι μερικές από τις επώδυνες αλλαγές που θα εφαρμοστούν πλήρως το 2024, οδηγώντας σε ακόμα μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας.
Με τις συγκεκριμένες αλλαγές θα μπορεί να καταργηθεί το πενθήμερο και το 8ωρο σε μια σειρά επιχειρήσεις καθώς δίνεται η δυνατότητα εξαήμερης απασχόλησης (π.χ., βιομηχανία), διατηρείται και επεκτείνεται η δυνατότητα των επιχειρήσεων να επιβάλλουν ελαστικό ωράριο εργασίας.
Καθιερώνεται εργασία έως 13 ώρες την ημέρα, που ευσχήμως προβλέπεται ως δυνατότητα του εργαζόμενου η απασχόλησή του σε δύο εργοδότες. Συγκεκριμένα, η δυνατότητα απασχόλησης σε περισσότερους εργοδότες δεν μπορεί να παραβιάζει τις γενικές προβλέψεις της εργατικής νομοθεσίας για 11 τουλάχιστον ώρες ανάπαυσης ανά 24ωρο και για μέγιστο χρόνο εβδομαδιαίας εργασίας 48 ώρες σε τετράμηνη βάση και για διατήρηση του 40ωρου/πενθήμερου ως βάσης. Αυτό βέβαια στην πράξη σημαίνει δυνατότητα εργασίας έως και 13 ώρες σε δύο εργοδότες.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται απασχόληση και κατά την 6η ημέρα της εβδομάδας σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εργασίας με εναλλασσόμενες βάρδιες, με την επιπλέον εργασία προσαυξημένη κατά 40%. Επίσης, δικαίωμα εργασίας την 6η ημέρα της εβδομάδας αποκτούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις και επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι εκ φύσεως συνεχούς λειτουργίας και εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας.
Τέλος, προβλέπεται διευθέτηση του χρόνου εργασίας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου, με πρωτοβουλία της επιχείρησης, αλλά και η απασχόληση εργαζομένων την Κυριακή και τις ημέρες αργίας σε συγκεκριμένους κλάδους.
