Σε πτώχευση με αφαίρεση της προσωπικής τους περιουσίας οδηγεί η κυβέρνηση χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις με βάση τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα, ο οποίος συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή.
Το νομοσχέδιο για το πτωχευτικό καταργεί κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας, αφού αυτή θα χάνεται μαζί με την υπόλοιπη περιουσία των δανειοληπτών που πτωχεύουν. Όχι απλώς δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία, αλλά καταργεί κάθε ευκαιρία σε ένα υπερχρεωμένο νοικοκυριό, σε έναν επαγγελματία, να σταθεί στα πόδια του.
Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και ο ευάλωτος πολίτης, το ευάλωτο νοικοκυριό, αφού χάσει το σπίτι του, θα μπορεί να το νοικιάσει καταβάλλοντας ενοίκιο για 12 έτη. Αν μέσα σ’ αυτά τα 12 έτη καθυστερήσει παραπάνω από 3 ενοίκια, θα επέρχεται έξωση, ενώ για να επαναγοράσει το σπίτι του θα πρέπει να έχει συνολικά καταβάλει τις μηνιαίες δόσεις που πλήρωνε μέχρι να «κοκκινίσει» το δάνειο, τα μισθώματα 12 ετών και την εμπορική αξία του ακινήτου στο τέλος της δωδεκαετίας.
Ουσιαστικά η επονομαζόμενη δεύτερη ευκαιρία που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση για το πτωχευτικό, οδηγεί σε απώλεια όλης της περιουσίας του οφειλέτη, αλλά και των μελλοντικών του εισοδημάτων.
Σύμφωνα με το νέο πτωχευτικό, ό,τι αποκτήσει ο πτωχευμένος πολίτης και μετά την κήρυξη της πτώχευσης, στον βαθμό που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσής του, οι οποίες ορίζονται περίπου στα 611 ευρώ τον μήνα για ένα άτομο, δεν του ανήκει αλλά θα πηγαίνει προς ικανοποίηση των πιστωτών.
Σε αυτό το νομοσχέδιο αποτυπώνεται η πλέον σκληρή, εκτός τόπου και χρόνου και μακριά από τις κοινωνικές ανάγκες πολιτική της κυβέρνησης. Η πολιτική της για την πρώτη κατοικία, τις πτωχεύσεις και τους πλειστηριασμούς, η οποία ως μόνη πυξίδα έχει την εξυπηρέτηση των απαιτήσεων των τραπεζών.
Δεν υπάρχει η σκοπιά του ανθρώπου που έχασε τη δουλειά του, του μικρού επιχειρηματία που κατακρημνίστηκε ο τζίρος του εν μέσω πανδημικής κρίσης και σωρεύει χρέη, του εργαζόμενου που μειώθηκε ο μισθός του ραγδαία.
