Αυτά ήταν τα δύο ίσως πιο ριζοσπαστικά στοιχεία πολιτικού προγράμματος που μετ’ επιτάσεως παρουσίασε στην ομιλία του και υποστήριξε με θέρμη στη συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας.
Ήταν ο τελευταίος χρόνος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που η τότε κυβέρνηση προχώρησε, μετά από σκληρή μάχη με τους αποχωρούντες, εκόντες - άκοντες, εκπροσώπους των Ευρωπαίων δανειστών μας, στο γενναίο «κούρεμα» των ασφαλιστικών οφειλών εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολουμένων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών και στη ρύθμισή τους σε 120 δόσεις. Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο «κούρεμα»!
Τώρα το θέμα μπήκε στην ολότητα της διάστασής του: 240 δισεκατομμύρια ευρώ είναι το ιδιωτικό χρέος σε τράπεζες, ταμεία και εφορία. Στην πραγματικότητα, μέγα μέρος του στις συνθήκες της πανδημίας «φουσκώνει» ακόμη περισσότερο.
Τα τοκογλυφικά επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονται ειδικά οι ρυθμισμένες προς την εφορία οφειλές είναι... κακουργηματικού χαρακτήρα. 180% τον χρόνο ή 15% τον μήνα. Ούτε ο πιο μαφιόζος τοκογλύφος δεν χρεώνει τόσο. Κι όμως, στην Ελλάδα αυτό ισχύει εδώ και πολλά χρόνια. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και οι διάφορες κατά καιρούς δημοσιευόμενες λίστες οφειλών ως προς το ύψος είναι τόσο ρεαλιστικές όσο και το τοκογλυφικό χρέος που προσθέτουν σε νόμιμες οφειλές.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν. Με τα ταμεία επί Αχτσιόγλου - Πετρόπουλου έγινε δουλειά. Ο Βρούτσης όμως 14 μήνες μετά δεν έχει ενεργοποιήσει τη ρύθμιση π.χ. για δεκάδες χιλιάδες δικηγόρους και άλλους επαγγελματίες. Γιατί άλλωστε; Έχει ανάγκη από λεφτά ο ΕΦΚΑ;
Και οι τράπεζες; «Κουρεύουν» κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα χρέη μεγαλοσχημόνων μεγαλομπαταχτσήδων. Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Στο πρόσφατο παρελθόν αρνήθηκαν να κυνηγήσουν μεγαλοοφειλέτες τους με βεβαιωμένα περιουσιακά στοιχεία εκατοντάδων εκατομμυρίων εκτός Ελλάδας και να παραλάβουν σχετικό πόρισμα γνωστής ελεγκτικής εταιρείας που έκανε έρευνα ύστερα από απαίτηση ΕΚΤ και SSM. Γιατί, πολύ απλά, αν παραλάμβαναν το πόρισμα, θα έπρεπε να κάνουν και δικαστικές ενέργειες.
Άρα τα περί κρατικοποίησης τουλάχιστον μίας συστημικής τράπεζας έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Πάνω από 40% διαθέτει στην Εθνική το Δημόσιο μέσω του ΤΧΣ. Τα μετοχικά του δικαιώματα μόνο πρέπει να ασκήσει. Γιατί έτσι θα σπάσουν εναρμονισμένες πρακτικές και θα μπορέσουν και οι «μικροί» να δούνε έστω κάποιο «φως»...
