Μια σειρά από εύλογα ερωτήματα που καταδεικνύουν τη προχειρότητα του έργου του μετρό Θεσσαλονίκης και την υποκρισία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θέτει σε ανάρτησή της η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων «Τέμπη 2023» Μαρία Καρυστιανού, με αφορμή δηλώσεις δημοσιογράφου.
«Ως δημοσιογράφος και μάλιστα έμπειρος δεν θα έπρεπε να εστιάσει στην ουσία των γεγονότων αντί να ασχολείται και να προσπαθεί να δικαιολογήσει απλώς τις κακές εντυπώσεις;» διερωτάται η Μαρία Καρυστιανού, εκφράζοντας την αντίδρασή της για τα όσα άκουσε στο ραδιόφωνο από «γνωστή δημοσιογραφική φωνή», που έσπευσε να εκθειάσει το έργο δηλώνοντας ότι θα το «ολοκληρώσει σύντομα ο πρωθυπουργός γιατί τώρα εμείς, έχουμε ένα μέρος του» και αποκάλεσε «μίζερους» τους κατοίκους, τους οποίους κάλεσε, δε, να μην ασχολούνται με «μικρότητες και κακοήθειες».
«Δεν θα έπρεπε να σχολιαστεί η απαράδεκτη χαλαρότητα στην παρουσία των υπευθύνων του φονικότερου δυστυχήματος στα εγκαίνια ενός ακόμα συρμού;» είναι ένα από τα ερωτήματα που θέτει, με την ίδια να δημοσιεύει με νόημα μια φωτογραφία με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Γιάννη Σταϊκούρα, την Λίνα Μενδώνη, τον Άδωνι Γεωργιάδης και τον Απόστολο Τζιτζικώστα, χαμογελαστούς και «χαλαρούς» μέσα στο συρμό του μετρό.
«Δεν θα έπρεπε, για να παράδειγμα, να αναφερθεί στο ότι το έργο κόστισε ακριβότερα από οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο έργο στον κόσμο;
Ως δημοσιογράφος δεν θα πρέπει να διερωτηθεί που πήγαν αυτά τα χρήματα;
Δεν θα πρέπει να τον προβληματίσει η κακοτεχνία του έργου στο οποίο τρέχουν νερά μέσα στα βαγόνια;
Δεν θα έπρεπε να τον απασχολήσει ότι επί της ουσίας δε λύνει κανένα σημαντικό πρόβλημα αφού καλύπτει μόλις εννιάμιση χιλιόμετρα;
Ποια η σχέση κόστους -οφέλους, πάνω στην οποία πρέπει να βασίζονται όλες οι κρατικές ενέργειες; Που είναι η διαφάνεια και απόδοση ευθυνών σε περίπτωση διασπάθισης δημοσίου χρήματος όπως σε τούτη την συγκεκριμένη περίπτωση όπου τα νούμερα προδίδουν την κακοδιαχείριση;» είναι τα ερωτήματα που θέτει η Μαρία Καρυστινού, με την ίδια να τονίζει μεταξύ άλλων:
«Οι αρχές και η ηθική δεν μπορούν να εκφραστούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Ή θα αλλάξουμε τις αρχές και την ηθική μας ή θα αλλάξουμε την άρρωστη κοινωνία».
Επιστρέφω στην πόλη μου. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο ο ταξιτζής έχει ανοικτό το ραδιόφωνο. Ακούω γνωστή δημοσιογραφική φωνή. Μιλάει για το μετρό της Θεσσαλονίκης…
— Maria Karystianou (@mkaristianou) December 2, 2024
Λέει ότι είμαστε μίζεροι και γκρινιάζουμε γιατί το έργο παραδόθηκε με καθυστέρηση 5-6 χρόνων (;;;;) και είναι και… pic.twitter.com/tR0KEccJfU
Αναλυτικά η ανάρτηση
Επιστρέφω στην πόλη μου. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο ο ταξιτζής έχει ανοικτό το ραδιόφωνο. Ακούω γνωστή δημοσιογραφική φωνή. Μιλάει για το μετρό της Θεσσαλονίκης…
Λέει ότι είμαστε μίζεροι και γκρινιάζουμε γιατί το έργο παραδόθηκε με καθυστέρηση 5-6 χρόνων (;;;;) και είναι και λιγάκι μικρό…..Έκανε μάλιστα και χρονική ανάλυση μιας διαδρομής λέγοντας ότι κερδίζουμε 10 ολόκληρα λεπτά!
Μετά έλεγε ότι πρέπει να κοιτάμε μπροστά στο μέλλον, με αισιοδοξία
-ζούμε άραγε στην ίδια χώρα- και να μην ασχολούμαστε με μικρότητες και κακοήθειες.
Μας δήλωσε επίσης ότι ο ΠΘ θα ολοκληρώσει σύντομα το έργο… γιατί τώρα εμείς, έχουμε ένα μέρος του.
Και δήλωσε σίγουρος ότι το υπόλοιπο τμήμα θα ολοκληρωθεί σύντομα αφού δεν θα υπάρχουν οι καθυστερήσεις από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες που φέρουν την κύρια ευθύνη για την αργοπορημένη παράδοση του έργου.
Μάλιστα.
Όμως ως δημοσιογράφος και μάλιστα έμπειρος δεν θα έπρεπε να εστιάσει στην ουσία των γεγονότων αντί να ασχολείται και να προσπαθεί να δικαιολογήσει απλώς τις κακές εντυπώσεις;
Δεν θα έπρεπε, για να παράδειγμα, να αναφερθεί στο ότι το έργο κόστισε ακριβότερα από οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο έργο στον κόσμο;
Ως δημοσιογράφος δεν θα πρέπει να διερωτηθεί που πήγαν αυτά τα χρήματα;
Δεν θα πρέπει να τον προβληματίσει η κακοτεχνία του έργου στο οποίο τρέχουν νερά μέσα στα βαγόνια;
Δεν θα έπρεπε να τον απασχολήσει ότι επί της ουσίας δε λύνει κανένα σημαντικό πρόβλημα αφού καλύπτει μόλις εννιάμιση χιλιόμετρα;
Ποια η σχέση κόστους -οφέλους, πάνω στην οποία πρέπει να βασίζονται όλες οι κρατικές ενέργειες; Που είναι η διαφάνεια και απόδοση ευθυνών σε περίπτωση διασπάθισης δημοσίου χρήματος όπως σε τούτη την συγκεκριμένη περίπτωση όπου τα νούμερα προδίδουν την κακοδιαχείριση;
Δεν θα έπρεπε να σχολιαστεί η απαράδεκτη χαλαρότητα στην παρουσία των υπευθύνων του φονικότερου δυστυχήματος στα εγκαίνια ενός ακόμα συρμού;
Η ανθρωπιά, ξέρετε δεν απλά μια λέξη στο λεξικό.
Πίστευα ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα γιατί αποκαλύπτεις τα κακώς κείμενα και μεταφέρεις την αλήθεια στον κόσμο.
Πίστευα ότι οι άνθρωποι που δόλια πλανεύουν γρήγορα απογυμνώνονται και αποδομούνται. Δεν μπορούν να σταθούν όρθιοι για πολύ διότι έχουν σαθρές βάσεις.
Όμως μέσα στην άρρωστη κοινωνία όπου κάποιοι έχουν φροντίσει να ζούμε, αυτά που πίστευα δεν ισχύουν.
Οι αρχές και η ηθική δεν μπορούν να εκφραστούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Ή θα αλλάξουμε τις αρχές και την ηθική μας ή θα αλλάξουμε την άρρωστη κοινωνία. Νομίζω η απάντηση είναι προφανής και ελπιδοφόρα. Όλοι μαζί.
