Ο πλανήτης χάνει το στοίχημα της υπερθέρμανσής του και η ευθύνη αφορά την έλλειψη πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων και τα συμφέροντα των εταιρειών ορυκτών καυσίμων. Αυτά, συνοπτικά, υποστηρίζει η πλειοψηφία των 380 κορυφαίων επιστημόνων του κλίματος που ανταποκρίθηκαν σε έρευνα του Γκάρντιαν. «Αν ο απίστευτα πλούσιος κόσμος αδρανήσει, δεν αντιδράσει και κάνει ελάχιστα για να αντιμετωπίσει το μαρτύριο των φτωχών, στο τέλος θα χάσουμε όλοι» παρατηρεί ο Ντίπακ Ντακούπτα του Ινστιτούτου Ενέργειας και Πηγών στο Νέο Δελχί, ένας από τους 380 (επί συνόλου 843) επιστήμονες που μετείχαν στη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, που ρωτήθηκαν από τη βρετανική εφημερίδα.
Συγκεκριμένα το 80% των ερωτηθέντων προβλέπει αύξηση κατά 2.5 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας του πλανήτη και το 42% μιλά για αύξηση τουλάχιστον 3 βαθμών! Μόλις το 6% πιστεύει ότι ο παγκόσμιος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της αύξησης στον 1.5 βαθμό μπορεί να επιτευχθεί. Μια έρευνα πέρσι τον Μάιο υπολόγισε ότι στην περίπτωση αύξησης κατά 2.7 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας του πλανήτη, περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα εκτεθούν σε επικίνδυνα ζεστές θερμοκρασίες πριν από το τέλος του αιώνα. «Για κάθε 0.1 βαθμούς υπερθέρμανσης πάνω από τα σημερινά επίπεδα, περίπου άλλα 140 εκατομμύρια άνθρωποι θα εκτεθούν σε επικίνδυνη ζέστη» σχολίαζε ο Τιμ Λέντον, καθηγητής και διευθυντής του Ινστιτούτου Global Systems στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ και της Ναντζίνγκ.
Οι πιο απαισιόδοξοι από τους ερωτηθέντες είναι οι νεότεροι επιστήμονες. Το 52% των κάτω των 50 ετών θεωρεί αναπόφευκτη την αύξηση κατά 3 βαθμούς της παγκόσμιας θερμοκρασίας, σε σχέση με το 38% των άνω των 50 ετών. Οι δε επιστημόνισσες εκφράζουν τη μεγαλύτερη απογοήτευση: το 49% πιστεύει ότι η θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 3 βαθμούς τουλάχιστον. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Ρουθ Σερέζο Μότα, ειδικής στη μοντελοποίηση στο Αυτόνομο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού: «Πιστεύω ότι οι 3 βαθμοί είναι η ελπιδοφόρα, συντηρητική εκδοχή, ο 1.5 βαθμός είναι ήδη κακό νέο, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος να μείνουμε σε αυτό. Δεν υπάρχει σαφές σημάδι από κάποια κυβέρνηση ότι θα περιοριστούμε κάτω από τον 1.5 βαθμό»...
Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους ο πλανήτης δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση, οι επιστήμονες είναι ομόφωνοι. Τα 3/4 αναφέρουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης, ενώ το 60% καταγγέλλει τα συμφέροντα της βιομηχανίας των ορυκτών καυσίμων και των πετρελαιοπαραγωγών χωρών που έχουν διασυνδέσεις με πολιτικούς και ΜΜΕ. «Τα οικονομικά συμφέροντα των κρατών συχνά παίρνουν το πάνω χέρι» εξηγεί ο Λίνκολν Άλβες, ερευνητής κλιματικών ζητημάτων στο Εθνικό Ινστιτούτο της Βραζιλίας για τη Διαστημική Έρευνα. Αρκετοί ήταν επίσης όσοι αναφέρθηκαν στις ανισότητες και την αποτυχία του πλούσιου κόσμου να βοηθήσει τους φτωχούς, που υποφέρουν περισσότερο από την κλιματική κρίση. Μια απαισιοδοξία που όμως δεν μοιράζονται όλοι. Για παράδειγμα, ο Μίκαελ Μέρεντιθ του British Antarctic Survey, που παρατήρησε ότι «τα καλά νέα είναι ότι το χειρότερο σενάριο μπορεί να αποφευχθεί». «Είναι ακόμη στο χέρι μας να κτίσουμε ένα μέλλον που να είναι κλιματικά πιο φιλικό από αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα» πρόσθεσε ο ίδιος, παρατηρώντας πάντως ότι «οι κοινωνίες μας θα αναγκαστούν να αλλάξουν» και ότι «ο πόνος και οι ζημιές στις ζωές και στα μέσα επιβίωσης θα είναι σοβαρά».
Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υπεύθυνη για θέματα Διεθνών Σχέσεων-Εξωτερικής Πολιτικής και Ευρωπαϊκής, Ενέργειας, Περιβάλλοντος, βουλεύτρια Β2 Δυτικής Αθήνας