Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.6°C21.2°C
1 BF 86%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.5°C18.2°C
1 BF 79%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
17.0°C19.9°C
2 BF 80%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.4°C23.8°C
2 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
18 °C
17.4°C17.9°C
1 BF 70%
Τέμπη - Μητέρα Κλαούντιας / Ακούει τη φωνή της κόρης της να ζητά δικαιοσύνη - «Θα το πάμε μέχρι τέλους»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τέμπη - Μητέρα Κλαούντιας / Ακούει τη φωνή της κόρης της να ζητά δικαιοσύνη - «Θα το πάμε μέχρι τέλους»

Λάτα Τέμπη
larissanet.gr

Ένας χρόνος πλησιάζει από τότε που ο χρόνος σταμάτησε στα Τέμπη και η μνήμη γίνεται κόμπος στο στομάχι για τις 57 ζωές που χάθηκαν ανάμεσα στα ερείπια της μοιραίας αμαξοστοιχίας. 

Τα όνειρα 57 ανθρώπων σταμάτησαν εκείνη τη νύχτα ενώ όσοι έμειναν πίσω παλεύουν για να δικαιωθούν οι δικοί τους άνθρωποι, κόντρα στη συγκάλυψη.

Μιλώντας στο larissanet.gr, η μητέρα της 20χρονης Κλαούντια Λάτα, που φοιτούσε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ και έχασε την ζωή της στα Τέμπη, δηλώνει πως το παιδί της ζητά δικαιοσύνη. «Η συγκάλυψη της αλήθειας γι’ αυτό το έγκλημα είναι ύβρις προς τα παιδιά μας. Πρέπει όλοι οι υπεύθυνοι να βρεθούν απέναντι στη δικαιοσύνη. Εμείς πλέον είμαστε ζωντανοί νεκροί. Η Κλαούντια όμως δεν έκανε κάτι λάθος ήθελε μόνο να γίνει γιατρός».

«Ακούω τη φωνή της να μου λέει “μαμά εγώ πάντα ήμουν δίκαιη στη ζωή, πού είναι η δικαιοσύνη για μένα;”», περιγράφει κ. Άλμα για να προσθέσει πως η Κλαούντια ήταν ένα παιδί πολύ αγαπητό στην πόλη. «Της συμπεριφέρθηκαν λες και ήταν δικό τους, αλλά για να ηρεμήσουν οι ψυχές όλων αυτών που χάθηκαν στο τρένο πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη. Μέσα στο τρένο αυτό πέρα από την κόρη μου, υπήρχαν κι άλλα παιδιά με όνειρα που σπούδαζαν. Όλα τους υπέροχα παιδιά που ήθελαν να ζήσουν». 

Στις εκθέσεις που έγραφε, θυμάται η μητέρα της, έλεγε «μαμά θέλω να γίνω γιατρός». «Ήθελε να φτάσει ψηλά. Δυστυχώς, έφτασε τόσο ψηλά που δεν μπορεί να κατέβει», λέει η μητέρα και τα λόγια της γίνονται γροθιά στο στομάχι. 

Η ίδια σημειώνει πως ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει τι έγινε στα Τέμπη, «το ψήφισμα έχει περισσότερες από 500.000 υπογραφές και τώρα προχωράει για να φτάσει το 1.000.000. Η φωνή του κόσμου πρέπει να γίνει πιο δυνατή…Πρέπει το έγκλημα των Τεμπών να μας “αγγίξει” όλους. Ο κάθε γονιός θα μπορούσε να έχει το παιδί του μέσα σε αυτό το τρένο. Το χρησιμοποιούσαν φοιτητές κάθε Σαββατοκύριακο για να πάρουν τους γονείς τους μια αγκαλιά», εξηγεί με θλίψη προσθέτοντας ότι φοβόταν η κόρη της να ανέβει στη Θεσσαλονίκη με λεωφορείο λόγω του παλαιότερου δυστυχήματος στην Κοιλάδα των Τεμπών.

«Ο κ. Καραμανλής είναι ασφαλής και μας δείχνει με το δάχτυλο»

Οι συγγενείς των θυμάτων δεν θα διστάσουν να βγουν έξω από τη χώρα για να φέρουν δικαιοσύνη για τα παιδιά τους. «Θα το πάμε μέχρι τέλους. Δε μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο ψηλά θα πάμε… Αν δεν δικαιωθούμε στην Ελλάδα θα ψάξουμε το δίκιο μας στην Ευρώπη». 

Σχολιάζοντας την Εξεταστική Επιτροπή – φιάσκο της κυβέρνησης, η κ. Άλμα σχολιάζει ότι «όπως βλέπετε δεν κατηγορείται κανείς. Ο κ. Καραμανλής είναι ασφαλής και μας έδειχνε με το δάχτυλο. Πριν το ατύχημα μας έλεγε ότι είναι ντροπή να αναφέρονται θέματα ασφαλείας στο σιδηρόδρομο, αλλά τα παιδιά μας χάθηκαν».

«Οι μηχανοδηγοί έλεγαν ότι θα γίνει δυστύχημα και δεν το ξέραμε. Οι δημοσιογράφοι δεν τα έδειχναν αυτά τα προβλήματα. Κανείς μας δεν θα είχαμε βάλει τα παιδιά στο τρένο του θανάτου. Την πήγαινα στο τρένο κι έλεγα έχει δύο γραμμές, δεν γίνεται να συμβεί κάτι», συμπληρώνει.

«Οι νέοι να βγουν στον δρόμο και να ψάξουν το δίκιο τους»

Αγωνίζονται «να μην κλάψουν άλλες μάνες όπως εγώ και να μην κλείσει κανένα σπίτι», δηλώνει η μητέρα της Κλαούντια.

Ταυτόχρονα, στέλνει στις νέες γενιές το μήνυμα πως μπορούν να αλλάξουν τον τόπο προς το καλύτερο. «Οι φοιτητές και οι νέοι πρέπει να βγουν στο δρόμο και να ψάξουν το δίκιο τους για όλα. Πρέπει να κάνουν αγώνα και να απαιτήσουν καλύτερη ζωή και δικαιοσύνη για τους ίδιους. Μόνο τα νέα παιδιά θα καταφέρουν να αλλάξουν αυτή τη χώρα και πρέπει να αλλάξουν τα πάντα. Δεν είναι μόνο τα τρένα που δεν λειτουργούσαν, αλλά πολλά ακόμα».

«Δεν μπορούμε να φτάσουμε να λέμε στα παιδιά μας να μην έρχονται με τα τρένα στην πόλη τους για να τα πάρουμε μία αγκαλιά. Ακούω τη βαλίτσα της κόρης μου και περιμένω να την ακούσω να μου λέει μαμά ήρθα, αλλά δεν θα συμβεί».

Όσο για τα παιδιά τους, που χάθηκαν σε ένα βαγόνι στις 28 Φεβρουαρίου του 2023, «είμαστε η φωνή τους και πρέπει να φωνάξουμε εμείς γι’ αυτούς».


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL