Ακόμα ένα χειμώνα μέσα στα κοντέινερ θα περάσουν οι κάτοικοι του χωριού Δαμάσι Τυρνάβου. Τον Μάρτιο του 2021 ο εγκέλαδος «χτύπησε» το χωριό και οι περισσότεροι κάτοικοι από τότε έχουν «μεταφέρει» τις ζωές τους στον πρόχειρο οικισμό των κοντέινερ.
«Δεν αντέχεται αυτό το κλουβί, όσα χρόνια κι αν περάσουν» λέει η κυρία Ελένη στο thesstoday.gr που στα 70 της χρόνια θα κάνει για τρίτη φορά Χριστούγεννα μέσα σε ένα κοντέινερ.
Κανένας από τους κατοίκους, δεν είχε φανταστεί πως ο πρόχειρος οικισμός που είχε στηθεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες για στέγαση εκείνη την περίοδο, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα θα αποτελούσε το νέο τους «χωριό».
Από τον Μάρτη του 2021 μέχρι και σήμερα έχουν δοθεί μόνο δύο άδειες για την ανοικοδόμηση σπιτιών καταγγέλλει ο πρόεδρος της κοινότητας Δαμασίου. Δεν έχει εκδοθεί καμία άδεια σε ότι αφορά τα σπίτια που χρήζουν επισκευών ενώ αξιοσημείωτο είναι πως υπάρχουν πολλοί κάτοικοι που ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή διαμένουν σε σπίτια που έχουν χαρακτηριστεί «κίτρινα» για να προστατεύσουν το όποιο βιός τους, έχει απομείνει.
Οργή και αγανάκτηση. Αυτά τα συναισθήματα κυριεύουν τους κατοίκους της κοινότητας του Δαμασίου που αισθάνονται θύματα μιας κοροϊδίας που ξεκινά και τελειώνει στις ευθύνες του ελληνικού κράτους. Την ώρα που όλη η Ελλάδα φορά τα γιορτινά της και ετοιμάζεται να υποδεχθεί τα Χριστούγεννα, οι Δαμασιώτες σε μια προσπάθεια να φέρουν το εορταστικό κλίμα των ημερών στις οικογένειές τους, στολίζουν τα κοντέινερ τους ελπίζοντας πως φέτος θα είναι η τελευταία χρονιά. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφουν η αίσθηση της μονιμότητας επικρατεί και αυτό είναι που τους εξοργίζει.
Οι περισσότεροι κάτοικοι που ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία έχουν μεταφέρει τον αγροτικό εξοπλισμό τους σε μια αλάνα δίπλα ακριβώς από τα κοντέινερ. Έξω από τα «προσωρινά τους σπίτια» έχουν φροντίσει να φτιάξουν κήπους και στέγαστρα «αποδεχόμενοι» πως αυτός ο λιγοστός χώρος θα εξακολουθεί να είναι η καθημερινότητά τους για αρκετό καιρό ακόμη.
Εκκλησία, Ιατρείο, οικόσιτα ζώα σε κάθε γωνιά προσπαθούν να φέρουν πίσω την κανονικότητα της παλιάς ζωής. Όμως όλα μαρτυρούν πως η «επόμενη μέρα» για το Δαμάσι, θα αργήσει να ξημερώσει.
Και του χρόνου, σπίτι μας
Παιδιά που γεννήθηκαν μέσα στα κοντέινερ, μεγαλώνουν έχοντας ως δεδομένη την εικόνα του τετράγωνου αυτού κουτιού που «το χειμώνα μετατρέπεται σε… ψυγείο και το καλοκαίρι σε… φούρνο». Ηλικιωμένοι και άτομα με χρόνιες παθήσεις καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην εγκαταλείψουν τα χώματα που γεννήθηκαν. Μια πενταμελής οικογένεια στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο που θα χωρέσει μέσα σε μόλις 36 τετραγωνικά. Η ευχή που θα ανταλλάξουν τα μέλη μεταξύ τους, μόνο μία «Και του χρόνου, σπίτι μας».
«Ζητάμε από την κυβέρνηση να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις. Πόσο καιρό θα ζούμε μέσα σε αυτά τα κουτιά; Θέλουμε να μπούμε στα σπίτια μας. Επιτέλους πρέπει οι αρμόδιοι να σκύψουν πάνω από τα προβλήματά μας. Να απελευθερώσουν άμεσα τα ποσά που χρειάζονται για να επισκευαστούν τα κόκκινα και κίτρινα σπίτια» αναφέρει o πρόεδρος της κοινότητας Δαμασίου, Γιώργος Τσανάκας. Σύμφωνα με τον ίδιο το ποσό που δικαιούται ο κάθε κάτοικος θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί ώστε να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των πληγέντων.
Μένουν σε σπίτια που έχουν χαρακτηριστεί «κίτρινα» για να προστατεύσουν το βίος τους
Κατά τα λεγόμενα του προέδρου της κοινότητας Δαμασίου, από τον Μάρτη του 2021 μέχρι και σήμερα έχουν δοθεί μόνο δύο άδειες για την ανοικοδόμηση σπιτιών. Δεν έχει εκδοθεί καμία άδεια σε ο,τι αφορά τα σπίτια που χρήζουν επισκευών ενώ αξιοσημείωτο είναι πως υπάρχουν πολλοί κάτοικοι που ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή διαμένουν σε σπίτια που έχουν χαρακτηριστεί «κίτρινα» για να προστατεύσουν το όποιο βιός τους, έχει απομείνει.
Ο Κ. Τσανάκας καταλήγοντας και αφουγκραζόμενος τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας προτείνει μέσω του ThessToday τη σύσταση μιας κοινής επιτροπής για την διεκδίκηση των αιτημάτων τους. «Συμπαραστεκόμαστε στους πλημμυροπαθείς όλης της Θεσσαλίας γιατί εμείς τους καταλαβαίνουμε περισσότερο από τον καθένα. Προτείνουμε τη συγκρότηση επιτροπής αποτελούμενη και από πλημμυροπαθείς και από σεισμόπληκτους ώστε σαν μια γροθιά να ασκήσουμε πίεση προς κάθε κατεύθυνση για να δοθούν λύσεις. Πρόκειται για ζητήματα επιβίωσης» επισημαίνει χαρακτηριστικά.
