Τη μετατροπή των πάρκων σε ξηρά τοπία ώστε να μπορέσουν να περάσουν από πάνω τους με λιγότερες αντιδράσεις οι μπουλντόζες μεθοδεύει η δημοτική Αρχή Μπακογιάννη στους δημόσιους χώρους τους οποίους θέλει να αναπλάσει. Όπως στην Ακαδημία Πλάτωνος, για παράδειγμα, όπου δρομολογείται η κατασκευή του νέου αρχαιολογικού μουσείου εντός του άλσους, επιχειρείται η απομάκρυνση 314 μεγάλων δέντρων κατά το πρώτο στάδιο των εργασιών από το πιο πυκνό του τμήμα.
Μόλις την περασμένη Τρίτη (27.6) η Πρωτοβουλία Αγώνα για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα απέστειλε υπόμνημα διαμαρτυρίας στον Δήμο Αθηναίων με το οποίο απαίτησε την πρόβλεψη φροντίδας για τον χώρο και γνωστοποίησε στη συνέχεια με ανάρτηση στη σελίδα της την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα.
Εναν μήνα χωρίς νερό
Οπως αναφέρει η κινηματική πρωτοβουλία, το πότισμα σε τμήμα του αρχαιολογικού άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα έχει σταματήσει με απόφαση του Δήμου εδώ και πάνω από έναν μήνα, κι αυτό τη στιγμή που οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν εκθετικά.
Ειδικότερα, χωρίς νερό έχει μείνει το νότιο τμήμα του άλσους, το οποίο περικλείεται από τις οδούς Δράκοντος, Μοναστηρίου, Αλεξανδρείας και Φάωνος. Δεν ποτίζεται με τη χρήση κάποιου μέσου ούτε με συστήματα επιφανειακού ποτίσματος ούτε με βυτιοφόρες νερού. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά δέντρα να κινδυνεύουν να ξεραθούν, μεταξύ αυτών και δέκα μεγάλες λεύκες, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς.
«Εν μέσω καλοκαιριού και με τις θερμοκρασίες να γίνονται αποπνικτικές, παιδιά, κάτοικοι, ειδικότερα οι ηλικιωμένοι, καθώς και οι επισκέπτες του χώρου στερούνται τις πολύτιμες ανάσες δροσιάς και οξυγόνου. Επίπλέον, σωρεύεται καύσιμη ύλη, ιδιαίτερα στα σημεία όπου το ξεραμένο γκαζόν συνυπάρχει με μισοξηραμένους θάμνους και χόρτα ξερά που δεν έχουν απομακρυνθεί», αναφέρει πιο αναλυτικά η Πρωτοβουλία Αγώνα για το Πάρκο.
Οπως τονίζει, η περιοχή που βρίσκεται το άλσος είναι, σύμφωνα με έρευνες, η πιο ζεστή της πόλης, οπότε αποτελεί τεράστιο πλήγμα «η αμέλεια επαρκούς ποτίσματος και φροντίδας του άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα να προκαλέσει την καταστροφή του πρασίνου του».
Ο κηπουρός έβαλε τα κλάματα
Αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται και στους υπόλοιπους χώρους που προωθούνται αναπλάσεις.
Στον λόφο Στρέφη, όταν τον επισκέφθηκε μετά από καιρό ο κηπουρός που τον φρόντιζε τα προηγούμενα χρόνια, έβαλε τα κλάματα. Ο λόγος ήταν ότι αρκετά από τα φυτά του αλλά και κάποια δέντρα είχαν ξεραθεί λόγω της απόφασης του δήμου να σταματήσει το πότισμα, αλλά και να κλείσει όλες τις βρύσες εκτός από το σημείο «Βυζαντινό», όπου εδρεύουν δυνάμεις της αστυνομίας.
Συνεχίζοντας μια μαραθώνια προσπάθεια να μείνει ο λόφος ζωντανός, η Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισής του απηύθυνε δημόσιο κάλεσμα στους κατοίκους να επισκέπτονται τον χώρο έχοντας μαζί τους κάποιο λεκανάκι ώστε να αφήνουν νερό τουλάχιστον για τις πολυάριθμες χελώνες, οι οποίες είχαν πια να περιμένουν μόνο τη βροχή. Τελικά, έπειτα από πιέσεις, η Διεύθυνση Πρασίνου του δήμου ανέθεσε ξανά στον κηπουρό το καθήκον να πηγαίνει στον λόφο και να ποτίζει δύο φορές την εβδομάδα (Τρίτη και Πέμπτη), δίνοντάς του όμως μόνο ένα λάστιχο 50 μέτρων και ανοίγοντας μόλις μία βρύση ακόμη.
Σφράγισαν τα πηγάδια για την ασφάλεια της ανάπλασης
Μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, ο δήμος αποφάσισε να σφραγίσει τα πηγάδια από τα οποία ποτίζεται το Πάρκο Δρακόπουλου στα Πατήσια, στην πλευρά που προορίζεται για ανάπλαση. Το ένα πηγάδι οι κάτοικοι το βρήκαν τυχαία την περίοδο που κατάφεραν με τους αγώνες τους να αποτρέψουν την ανέγερση εννιαώροφου κτηρίου στον χώρο του παλιού εργοστασίου. Το έχτισαν, το έκλεισαν και το χρησιμοποιούν από τότε για να ποτίζουν, αφού η δημοτική Αρχή, όπως επισημαίνουν, σφράγισε την τροφοδοσία του νερού και αποσύνδεσε το ποτιστικό σύστημα που είχαμε τοποθετήσει. Το δεύτερο πηγάδι ανακαλύφθηκε τυχαία πριν από έναν χρόνο, όταν επισκέπτης του πάρκου είδε το πόδι του να βυθίζεται στο έδαφος! «Ήταν τις ίδιες μέρες που η δημοτική Αρχή ετοίμαζε τη βαριά ανάπλαση του πάρκου κι έστελνε εργάτες να πραγματοποιήσουν οικοδομικές εργασίες χωρίς καμία άδεια και χωρίς καμία τεχνική μελέτη! Αναρωτιόμαστε τι θα είχε συμβεί αν στο σημείο που υποχώρησε το έδαφος από ένα ανθρώπινο πόδι είχε εισέλθει κάποιο όχημα βαρέως τύπου για να πραγματοποιήσει εργασίες. Το συγκεκριμένο λούκι το χτίσαμε και το καλύψαμε με σιδερένιες μπάρες και λαμαρίνα».
Δεκατέσσερα χρόνια μετά στην πρώτη περίπτωση και έναν χρόνο μετά στη δεύτερη, η δημοτική Αρχή οξυγονοκόλλησε τα πηγάδια και τα αχρήστευσε. Οι ενέργειες υποτίθεται ότι έγιναν με γνώμονα την ασφάλεια του χώρου. Ωστόσο, όπως τονίζει η Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Πάρκου, συνεχίζει να διατηρεί εντός του ετοιμόρροπη μάντρα, η οποία χωρίζει το πάρκο στα δύο, «υπογραμμίζοντας έτσι τη διάσπαση του ενιαίου χώρου του πάρκου σε χώρο πρασίνου από τη μία και οικοδομήσιμο οικόπεδο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού από την άλλη...».
