Τεστ, τεστ, ένα δύο τεστ... τεστ τεστ... ένα δύο, ένα δύο / αυτή η χώρα μάς σκοτώνει / το έγκλημα στα Τέμπη να μην συγκαλυφθεί / το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί... τραγούδησαν οι μαθητές των Καλλιτεχνικών Σχολείων, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, από τη μικρή εξέδρα που στήθηκε στα σκαλάκια της πλατείας Συντάγματος για τη μουσική τους διαμαρτυρία.
Μέτρο που ακολουθεί τις τραγωδίες και τα έπη από τη γέννηση τούτης της χώρας.
Ημέρα κινητοποιήσεων 10η. Όσες και οι ημέρες που πέρασαν από το συμβάν. Το τραγικό δυστύχημα είχε προηγηθεί.
Θα ακολουθήσουν και άλλες. Και 11 και 12· όσο χρειαστεί.
Αλλού ψάλλουν τις ακολουθίες των νεκρών, στο Σύνταγμα των μελλοθανάτων.
Μια νεαρή μαθήτρια διακόπτει τη συναυλία:
Μια έκτακτη ανακοίνωση, θα εκφωνήσει: Μόλις ενημερωθήκαμε ότι στην Πάτρα σήμερα το πρωί η αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη του προέδρου του 15μελούς του 4ου Γυμνασίου, το οποίο τελεί υπό κατάληψη με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη. Σιωπή!
Βλέπετε, η ΕΛ.ΑΣ. μπορεί να μην τα καταφέρνει ενάντια στα κυκλώματα του χαλκού που αποψιλώνουν τις σιδηροδρομικές υποδομές, να μην σημειώνει πρόοδο στην εξιχνίαση των δολοφονιών των δημοσιογράφων ερευνητών, μπορεί να δυσκολεύεται να απαλλαγεί από επίορκους αξιωματικούς που συνδέονται με εγκληματικές οργανώσεις και μαφία, αλλά στους δεκαπεντάχρονους μαθητές αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική στην εφαρμογή του δόγματος νόμος και τάξη.
Οπως και η Δικαιοσύνη, που είναι αποτελεσματικότατη στην έκδοση αποφάσεων υπέρ των πλειστηριασμών, αλλά βραδύνουσα στην απόδοση δικαιοσύνης υπέρ των φτωχών και των αδύναμων. Και ακριβή. Μα και αυτό αποτελεί παλαιό ίδιον της Δικαιοσύνης.
Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού, δίδασκε ο Πλάτων.
Οι «μικροί» της κοινωνίας μας όμως είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις. Να υψώσουν ανάστημα. Να επιμείνουν.
Με πορείες, με διαδηλώσεις, με καταλήψεις στα σχολεία που την ημέρα της μεγάλης πορείας η κυβέρνηση ψήφισε τη διά νόμου πάταξή τους ως πράξη βίας, λες και τα ποτάμια των μαθητών είναι πιο βίαια από τα φράγματα των νόμων και της αδιαφορίας που στήνονται για να τα περιορίζουν.
Οι «μικροί» όμως θα συνεχίσουν και αύριο και μεθαύριο, γιατί ο μικρός νικάει τον μεγάλο όταν έχει δίκιο.
Ετσι έγραψε στις «Ικέτιδες» ο Ευριπίδης. Τότε που οι μάνες των νεκρών Αθηναίων στρατηγών ζητούσαν από τους Θηβαίους να τους παραδοθούν τα σώματα των νεκρών τους για να κηδευτούν. Τότε ο πόλεμος, σήμερα η ζωή. Τότε 7, σήμερα 57.
