Τον παλιό καιρό γινόταν μεγάλη συζήτηση μεταξύ των κομμάτων για το πόσα τετραγωνικά είχε καταλάβει η «μεγαλειώδης» και «πρωτοφανής» (κατά τα ειωθότα του πολιτικού λόγου) συγκέντρωση που είχε γίνει προεκλογικά. Τα μεγάλα κόμματα μετακινούσαν με πούλμαν ψηφοφόρους από την περιφέρεια για να δείξουν μέγεθος, ενώ τα μικρά ακολουθούσαν τη γραμμή «αραία - αραία - για να φαινόμαστε - καμιά σαρανταρέα». Τέλος, υπήρχε και η αστυνομία που εμπλεκόταν στην υπόθεση, υποβαθμίζοντας όλα τα μεγέθη των συγκεντρωμένων στο μισό ή και λιγότερο.
Τώρα όμως δεν υπήρξε καμιά δικαιολογία για να συνεχιστούν τα ψέματα. Στην Αθήνα η συγκέντρωση ήταν μεγάλη, συγκρίσιμη με αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις, αλλά σε όλες τις πόλεις και τα χωριά η συγκέντρωση σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού ήταν σπουδαία. Στην Ανάφη, στο Καστελόριζο, στην Κάρυστο, ακόμη και στο γήπεδο της Αγίας Άννας στη Βόρεια Εύβοια, με τα σημάδια της μεγάλης πυρκαγιάς σε δεύτερο πλάνο, οι άνθρωποι θέλησαν να δείξουν το μήνυμα για τη μεγάλη τραγωδία στα Τέμπη. Πάντως η εποχή που το τρένο φερόταν πρώτο στις προτιμήσεις των ανθρώπων με περιβαλλοντική συνείδηση, που ακούγονταν τόσα και τόσα για την κυβερνητική παράλειψη της σιδηροδρομικής ζεύξης Ρίου-Αντιρρίου, που το τρένο έμπαινε πανηγυρικά σε όλα τα προγράμματα των κομμάτων, φαίνεται πως θα περιμένει καιρό για να γίνει ξανά της μόδας - αν γίνει...
Ολες οι πόλεις, όλα τα χωριά είχαν το μερτικό τους σ’ αυτή τη γιορτή της θλίψης - με την εξαίρεση ορισμένων κύκλων και με την επίδραση ορισμένων ανταγωνισμών. Ακόμη όμως η περίπτωση του «ατυχήματος» στα Τέμπη επηρέασε και κλάδους που «διεκδικούσαν» μια πρωτιά σε απώλειες. Έτσι, η Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας επισήμανε ότι οι ελλείψεις σε προσωπικό και σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή μπορούν να αποβούν καταστροφικές και υπογράμμιζε την ανεπάρκεια μέσων και ανθρώπων στην εξασφάλιση της ασφαλούς μεταφοράς. Εξάλλου και ο τομέας των επιβατικών πλοίων, με την Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού επικεφαλής, αναφερόταν στις καταγγελίες για την ανυπαρξία συστημάτων ασφαλείας, στις ελλείψεις προσωπικού και σε πολλά που πείθουν ότι το συμβάν στα Τέμπη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Βέβαια, θα σκεφτεί κάποιος ότι οι κλάδοι σπεύδουν να «κλειδώσουν» την περίπτωση ενός μελλοντικού ατυχήματος. Ίσως είναι επένδυση στο μέλλον, ίσως έκφραση ευαισθησίας στο παρόν.
