Γνωρίζαμε πολύ καλά τι έρχεται όταν είδαμε στις προγραμματικές δηλώσεις Κεραμέως στη Βουλή την περίφημη φράση «έλεγχοι νομιμότητας και όχι... σκοπιμότητας» στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Ήταν ένα νεύμα στους πολιτικούς υποστηρικτές της υπουργού σχολάρχες ότι κανείς πλέον δεν θα τους ελέγχει. Τα αποτελέσματα είναι ορατά. Η εφαρμογή του δόγματος Κεραμέως-Μητσοτάκη ανάγκασε πάνω από 3.000 εκπαιδευτικούς, το 1/3 του συνόλου, να εγκαταλείψουν την ιδιωτική Εκπαίδευση. Πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου φυγή στην ιστορία του χώρου τουλάχιστον από το 1955 κι έπειτα και οφείλεται στη δραματική επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων. Πλέον σε πάρα πολλά ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί εργάζονται δεκάδες ώρες τον μήνα εκτός ωραρίου, απογεύματα, σαββατοκύριακα, αργίες και διακοπές, χωρίς να αμείβονται και με τη χατζάρα της ελεύθερης, αναιτιολόγητης απόλυσης να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους. Η δε κατάσταση στα ιδιωτικά Νηπιαγωγεία έχει ξεφύγει πέρα από κάθε όριο, με το 80% και πλέον των μονάδων να είναι βαριά παραβατικές. Είναι θαύμα ότι δεν έχουμε ακόμη θρηνήσει κάποιον θύμα σε Νηπιαγωγεία όπου οι υπερεξαντλημένες εκπαιδευτικοί υποχρεώνονται να δουλεύουν 10ωρα, να κάνουν συνοδεία σχολικών, καθάρισμα τουαλετών, μαγείρεμα κι όλα αυτά λαμβάνοντας συχνά το μισό του νόμιμου μισθού!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νίκη Κεραμέως / «Ξεχασμένος» φάκελος με 49 καταγγελίες για παρανομίες σε ιδιωτικά σχολεία
Είναι επίσης εξαιρετικά ανησυχητικό ότι η δημόσια διοίκηση, που θα έπρεπε να κάνει τη δουλειά της ανεξαρτήτως άνωθεν «εντολών», αρνείται να ελέγξει ακόμη και κραυγαλέες περιπτώσεις παρανομιών. Τα στοιχεία που καταθέσαμε για τη διερεύνηση (ούτε καν ολοκλήρωση) δύο μόλις από τις 49 καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ μέσα σε ένα έτος είναι χαρακτηριστικά. Όταν μια Διεύθυνση Εκπαίδευσης επιτρέπει σε ένα σχολείο να δίνει παράνομο μισθό, να εκδίδει παράνομες συμβάσεις, να «απολύεται» μητέρα στο διάστημα προστασίας της μητρότητας, τότε δεν φταίει μόνο η όποια Κεραμέως. Εδώ είναι φανερό ότι υπάρχουν επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν αναπτύξει σχέσεις μικροδιαπλοκής με ορισμένους επιχειρηματίες της Εκπαίδευσης. Το γεγονός, όμως, ότι κανείς δεν αγγίζει αυτούς τους δημόσιους «λειτουργούς» που υποθάλπουν την παρανομία δείχνει ότι αυτή η κατάσταση ασυδοσίας, απορρύθμισης, ογκούμενης παρανομίας, είναι πολιτική βούληση των κυβερνώντων.
Γιατί όλα αυτά; Πρώτον, για να είναι μπορεί ο επιχειρηματίας της Εκπαίδευσης να γιγαντώνει τα κέρδη του μέσα από την εργασιακή εκμετάλλευση και τη μείωση των «εξόδων» του από την απλήρωτη εργασία χιλιάδων ωρών τον χρόνο. Δεύτερον και κυριότερο. Για να μετατραπεί το ιδιωτικό σχολείο από χώρος παροχής δημόσιου αγαθού σε ένα ανεξέλεγκτο εμπορικό κέντρο που θα εκδίδει, έναντι αμοιβής, «άριστους» τίτλους σπουδών για όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν. Με τον τρόπο αυτόν και σε συνδυασμό με άλλες νομοθετικές παρεμβάσεις που ήρθαν ή θα έρθουν στο μέλλον, η πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες Εκπαίδευσης και στις περίφημες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας θα είναι αποκλειστικό προνόμιο μιας ολιγάριθμης ελίτ.
Ο Γιώργος Χριστόπουλος είναι πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ
